انصار الخميني (ره) :: عکس حرم حضرت زينب (س) در شب تولد ايشان

تاريخ انتشار: 16 اسفند 1392 ساعت 14:27:38

عکس حرم حضرت زينب (س) در شب تولد ايشان

به گزارش شيعه آنلاين، اين روزها مصادف شده با ميلاد مبارک عقليه بني هاشم، حضرت زينب کبرى سلام الله عليها که در روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. همان طور که در تصوير نيز ديده مي شود، به رغم اوضاع نسبتا نابسامان سوريه، اما عاشقان و پيروان اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام به مناسبت ميلاد مبارک عمه سادات،‌ حرم مطهر آن حضرت را چراغاني کرده تا به همين مناسبت، تولي و ابراز شادي کنند. لازم به ذکر است، به همين مناسبت دیشب (شب جمعه) که مصادف بود با شب ميلاد مبارک آن حضرت،‌ مراسم جشني با حضور شيعيان و عاشقان اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام در حرم مطهر عقيله بني هاشم عليه السلام برگزار شد.

گفتني است، در کتب تاريخ اسلام آمده: خبر تولد حضرت زينب سلام الله عليها که نوزادي عزيز بود، به گوش رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رسيد. رسول خدا براى ديدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها آمد و به دختر خود فاطمه سلام الله عليها فرمود: ((دخترم، فاطمه جان، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم)). حضرت فاطمه سلام الله عليها نوزاد کوچکش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش کشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشک ريختن کرد. فاطمه سلام الله عليها ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى که شديدا ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم، چرا گريه مى کنى؟! رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: ((گريه ام به اين علت است که پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت، در نظرم مجسم گشت که او با چه مشکلاتى دردناکى رو به رو مى شود و چه مصيبت هاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى کند)). در آن دقايقى که آرام اشک مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى که بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود که خطاب به دخترش فاطمه سلام الله عليها فرمود: ((اى پاره تن من و روشنى چشمانم، فاطمه جان، هر کسى که بر زينب و مصايب او بگريد ثواب گريستن کسى را به او مى دهند که بر دو برادر او حسن و حسين گريه کند.))