انصار الخميني (ره) :: چرا دخترها با پسرها نمی‌توانند حتی با اصول شرعی و قانونی، آزادانه رفتار کنند؟

تاريخ انتشار: 01 خرداد 1391 ساعت 17:42:52

چرا دخترها با پسرها نمی‌توانند حتی با اصول شرعی و قانونی، آزادانه رفتار کنند؟

با توجه به شرایط خاص دوران نوجوانی و جوانى، و خطرات جدی تمایلات آشکار و پنهان غرائز نفسانى، لازم است دختران و پسران روابط خود را از نظر کمی و کیفى تحت کنترل قرار دهند و در سطح ضرورت حفظ کنند.

اگر تمام اصول شرعی و قانونی رعایت شود منعی از ارتباط دختران و پسران نخواهد بود وآن چه ممنوع است ارتباط دختر وپسر در خارج از محدوده شرع و قانون است، مانند دوستی‏های خیابانی و ...

البته می‏پذیریم که در محیط های کوچک به دلیل اینکه هم دیگر را می‏شناسند محدودیت‏های زیادتری وجود دارد. و بعضی از پدر و مادرها سخت‏گیری بیشتری می‏کنند. طبعاً سخت‏گیری بیش از حد خانواده چندان مطلوب نیست و از نظرمدیران اجتماع نیز این مسئله باید مورد توجه قرار گیرد.

سؤالی که اینجا پیش می‏آید آن است که اگر واقعاً سخت‏گیری در جامعه ما، از طرف خانواده یا نیروهای انتظامی و غیره زیاد است، پس گسترش فساد و بی‏بند و باری در جامعه برای چیست؟

ما افرادی را می‏شناسیم، یا نامه‏هایی که به دست ما رسیده و دختران گفته‏اند: «کاش مراقبت بیشتری از خودمان داشتیم.» یا «کاش خانواده بیشتر به من توجه می‏کرد و امروز به این مشکلات ( فریب خوردن) دچار نمی شدم.»

بنابراین:

اولاً: اگر ضرورتى ایجاب نمى‏کند حتّى الامکان چنین روابطى با نامحرم برقرار نشود و دختران در مقابل افراد نا محرم، رفتارى متکبّرانه و با وقار داشته باشند نه رفتارى صمیمانه.

اینکه در احکام شرعى مى‏فرمایند در غیر ضرورت مکروه است مرد با زن هم صحبت شود، مخصوصاً مرد و زن جوان، به این دلیل است که چه بسا همین هم صحبت شدن‏ها، غرایز جنسى افراد را تحریک کند و یک اُلفت و محبّت شهوانى بین مرد و زن ایجاد گردد و نقطه آغازى براى غوطه‏ور شدن در انحراف و فساد شود.

در هر حال انسان باید دقیقاً درون خود را بکاود و باطنش را عمیقاً مطالعه کند که مثلاً صحبت کردن با افراد نامحرم (یک پسر) چه ضرورتى براى او دارد و هدفش چیست؟مطمئناً انسان اگر صادقانه با خود بیندیشد ، بهترین قضاوت را در مورد خود خواهد داشت.

ثانیاً: در صورت ناچارى و ضرورت، روابط با نامحرم تا آنجا که به شکستن حریم احکام دین منجر نشود، اشکالى ندارد. بنابراین، گفتگو و نگاه‏هاى متعارف بدون قصد لذّت و شهوت ، اشکالى ندارد. امّا با این حال، حتّى الامکان لازم است در برخورد و گفتگو، هنجارهاى شرعى زیر رعایت شود:

1- از گفتگوهاى تحریک کننده پرهیز شود.

2- از نگاه‏هاى آلوده و شهوانى خوددارى شود.

3- حجاب شرعى رعایت شود.

4- قصد تلذّذ و ریبه در کار نباشد.

منبع : عرفان