
در وادیِ کشاکش و این گیر و دارها
وقتی وفا نگشته به قول و قرارها
 
آیا شکسته حرمتِ یارانِ سرفراز
یا خم شده است قامتشان زیرِ بارها
 
سرسبزی و طراوتِ این مرزِ پُرگُهر
کاین گونه می رود که شود شوره زارها
 
این ملّتِ نجیب و وفادار و سربلند
پس کی رها می شود از انحصارها
 
آن منزلت ز خونِ شهیدان به ما رسید
بر ماست حفظِ شوکت و آن افتخارها
 
گو راهِ پُر صلابت شان رفته یادمان
یا یادمانشان شده حفظّ مزارها
 
آن روزها طریقتِ مان یک مدار بود
حالا چرا بنا شده گردِ مدارها
 
محتاج نان شدیم و گرفتارِ روزگار
افسوس قصّه گشته شکوه و وقارها
 
اصلا برادری ز اصولِ برابری است
از حد گذشته فاصلِ دار و ندارها
 
باری مهاجرم تو بخوان شعرِ غیبتش*
دیگر رسد به خاتمه این انتظارها
  1389/1/19 – تهران
*اشاره به غیبت حضرت صاحب الزمان(عج)