در وادیِ کشاکش و این گیر و دارها

وقتی وفا نگشته به قول و قرارها

آیا شکسته حرمتِ یارانِ سرفراز

یا خم شده است قامتشان زیرِ بارها

سرسبزی و طراوتِ این مرزِ پُرگُهر

کاین گونه می رود که شود شوره زارها

این ملّتِ نجیب و وفادار و سربلند

پس کی رها می شود از انحصارها

آن منزلت ز خونِ شهیدان به ما رسید

بر ماست حفظِ شوکت و آن افتخارها

گو راهِ پُر صلابت شان رفته یادمان

یا یادمانشان شده حفظّ مزارها

آن روزها طریقتِ مان یک مدار بود

حالا چرا بنا شده گردِ مدارها

محتاج نان شدیم و گرفتارِ روزگار

افسوس قصّه گشته شکوه و وقارها

اصلا برادری ز اصولِ برابری است

از حد گذشته فاصلِ دار و ندارها

باری مهاجرم تو بخوان شعرِ غیبتش*

دیگر رسد به خاتمه این انتظارها

  1389/1/19 – تهران

*اشاره به غیبت حضرت صاحب الزمان(عج)