آفتاب یزد ـ رضا بردستانی – خبرنگار بین الملل: یک استاد تاریخ و روابط بین‌الملل دانشگاه با اشاره به این واقعیت مهم اما تلخ که «سیاستمداری که تاریخ نداند به روز سیاه خواهد نشست» تأکید می‌کند: آن دسته از تحلیلگرانی که مدعی هستند با آمدن ترامپ وضع ایران بدتر می‌شود یا با باقی ماندن بایدن اوضاع بهتری خواهیم داشت لابد نه تاریخ آمریکا را درست مطالعه کرده‌اند و نه با راهبردهای کلان ایالات متحده ی آمریکا در حوزه ی سیاست بین‌الملل آشنایی دارند واگرنه خوب می‌دانستند آمریکایی‌ها یک خطر قرمز بیشتر ندارند و آن منافع ملی ایالات متحده آمریکا است که به هر نحو ممکن باید حفظ شود.
علی بیگدلی می‌افزاید: منکر اختلافات دو حزب دموکرات و جمهوری خواه نیستم اما این اختلافات بیشتر در رفتارها است و نه در راهبردهای کلان که وظیفه‌اش حفظ منافع ملی آمریکا است.
این کارشناس مسائل بین‌الملل خاطرنشان می‌کند: در همین بحث اوکراین بارها شاهد بوده‌ایم ترامپ مدعی شده:«اگر من رئیس جمهور شوم یک روزه جنگ را خاتمه می‌دهم»، اولاً این یک بلوف سیاسی است ثانیاً خیلی‌ها گمان می‌کنند لابد به پوتین فشار می‌آورد که جنگ را خاتمه دهد در حالی که اینچنین نیست و ترامپ با قطع کمک‌های نظامی، تسلیحاتی و مالی به کی یف عملاً چاره‌ای جز تسلیم و پذیرش صلح برای زلنسکی باقی نمی‌گذاشت. و ثالثاً جالب این که همین حالا داریم مشاهده می‌کنیم که آمریکایی ها(و در دوران بایدن) مثل گذشته سخاوتمندانه به زلنسکی کمک نمی‌کنند چون در داخل کشور به مشکل برخورده‌اند و این همان تزی است که ترامپ دارد با آن برای خود رأی جمع می‌کند و این یعنی بایدن هم متوجه شده است ادامه ی کمک به اوکراین حتماً در زمان انتخابات او را به دردسر خواهد انداخت.
بیگدلی می‌گوید: مخالفان کمک به اوکراین لابد دوست پوتین نیستند آن‌ها می‌گویند هزینه‌هایی که برای اوکراین ارسال می‌شود را برای امنیت مرزهای جنوبی خرج کنید و این همان حفظ منافع ملی آمریکا است که حتماً زلنسکی را به دردسر خواهد انداخت زیرا تردیدهایی بسیار جدی به وجود آمده و بعید به نظر می‌رسد آمریکا مانند قبل با آغوش باز کمک به زلنسکی را تصویب کند.
خودمان را با روسیه مقایسه نکنیم
علی بیگدلی در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به صحبت‌های اخیر پوتین در کنفرانس مطبوعاتی سالانه ی خود که گفته بود:«اشتباه کردم که فکر می‌کردم با امریکا می‌شود تعامل کرد» خاطرنشان کرد: آن چه از زبان پوتین می‌شنویم شبیه حرف‌های استالین است و ذهن را به این سمت و سو می‌برد که شاید پوتین همچنان به دنبال احیای اتحاد جماهیر شوروی و امپراتوری روسیه است که البته بیشتر به تربیت امنیتی پوتین باز می‌گردد چون او یادگرفته با حمله به «امپریالیسم» برای خود محبوبیت کسب کند.وی ادامه داد: وقتی می‌گویم:«پوتین دست خالی از اوکراین خارج نمی‌شود» به معنای تعریف و تمجید از پوتین نیست بلکه این مهم را بر بستری از تاریخ می‌گویم و معتقدم مسکو هرگز قدم در میدان نبردی قدم نمی‌گذارد که دست خالی از آن بیرون آید.
بیگدلی می‌گوید: شاید حرف آقای پوتین با حرف بسیاری از سیاستمدارانی که ضد امریکا شناخته می‌شوند همخوانی داشته باشد اما نباید اشتباه کنیم و خودمان را با روسیه مقایسه کنیم زیرا، روس‌ها همچنان به برخی از قواعد پایبند هستند. در بحبوحه جنگ اسرائیل و حماس به امارات و عربستان می‌رود تا بازار نفت را کنترل کند و می‌بینیم که عرب‌ها از او حرف شنوی دارند پس لزوماً همخوانی برخی از گفتارهای پوتین نباید ما را دچار تحلیل اشتباه کند.

سیاست، علم سیالی است
علی بیگدلی تأکید می‌کند: علم سیاست، علم سیالی است یعنی متغیرهایی دارد که در برهه‌هایی دچار تغییر می‌شود و نظام بین‌الملل نیز با آن ناآشنا نیست اما حکومت‌هایی که سیاست را ایدئولوژیک می‌بینند عملاً از سیالیت سیاست فهم درستی ندارند و منطبق با قواعد نظام بین‌الملل گام بر نمی‌دارند و نظام بین‌الملل نیز با این دسته از حکومت‌ها سر سازگاری ندارد از این رو است که می‌بینیم مثلا بحث‌هایی در می‌گیرد که برای جمهوری اسلامی ایران بهتر آن است که مثلاً بایدن رئیس جمهور باقی بماند یا اگر ترامپ بیاید قرار است اوضاع وخیم شود.بیگدلی می‌افزاید: من هم قبول دارم ترامپ و بایدن در عمل تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند اما وقتی خوب به عمق ماجرا بنگریم خواهیم دید تفاوت، صرفاً تاکتیکی است و در عمل بایدن همان سیاست‌های کلان ایالات متحده را دنبال می‌کند منتها با ظرافت‌هایی که مثلاً ما آن را انعطاف بنامیم اما عملاً آمریکا ما را مخل امنیت جهانی می‌داند و دشمن منافع ملی ایالات متحده لاجرم به گونه‌ای سیاست‌گذاری خواهد کرد که در نهایت به مهار ایران منتهی شود.بیگدلی در پایان می‌گوید: ترامپ از برجام خارج شد ولی بایدن خود را به گونه‌ای حامی برجام نشان داد اما سه سال از روی کار آمدن بایدن می‌گذرد آیا گشایشی می‌بینید؟