هنوز بحث فساد چای دبش تمام نشده که احمد توکلی ادعای دیگر را مطرح کرد.

احمد توکلی، نماینده ادوار مجلس در نامه‌ای خطاب به ابراهیم رئیسی از رانت بی‌سابقه‌ای روایت کرده و نوشته است؛ ماجرا از این قرار است که واردات ۱۳ میلیون تن کالای اساسی شامل: گندم، ذرت دامی، کنجاله سویا، جو، برنج، روغن و گوشت قرمز و سفید به یکباره طی قراردادی با طبقه‌بندی کاملا محرمانه و بدون رعایت تشریفات قانونی به شرکتی بدون پیشینه­ در واردات کالای اساسی، واگذار شده است! احمد توکلی در نامه به ابراهیم رئیسی از واگذاری امتیاز واردات ۱۳ میلیون تن کالای اساسی بدون رعایت قانون به یک شرکت تازه‌کار خبر داد و این رانت را بی‌سابقه خواند! احمد توکلی در ابتدای نامه خود با طرح این ادعا که در فروردین‌ماه امسال برای تأمین کالاهای اساسی، تخلفات و جرائم بزرگی در وزارت جهاد کشاورزی رخ داده، است، بیان داشت: از حیث اهمیت موضوع و شدت پنهانکاری، نقض قوانین مادر و ایجاد رانت، پیش از آن سابقه نداشته است. در این قرارداد عجیب، حتی تأمین منابع ریالی لازم جهت خرید ارز را دولت تضمین کرده است. یعنی امتیاز واردات کالاهایی که به حیات و ممات مردم بستگی دارد به شرکتی تازه‌کار داده می‌شود!در اذهان بسیاری افراد هست که فسادستیزی شعار اصلی دولت سیزدهم بود. ابراهیم رئیسی حتی تاکید کرده بود که «دولت به هیچ عنوان فساد را نخواهد پذیرفت و هر جا از وجود فساد باخبر شود به رفع آن اقدام خواهد کرد». دولت سیزدهم، دولتی بود که ادعا شد وزرایش از میان پاکدستان انتخاب شدند تا زیرمجموعه آنها هم همین ویژگی را داشته باشند البته نمی‌توان انکار کرد رئیسی در زمانی‌که بر مسند قاضی‌القضات جلوس کرده بود، مبارزه چشمگیری با فساد داشت و تصور می‌شود این روند در دولت تکرار شود که ظاهرا به‌رغم تلاش‌های رئیسی، برخی زیردستان او چنین روحیه‌ای ندارند. در بهمن سال گذشته آمار منتشرشده توسط سازمان شفافیت بین‌الملل از وضعیت ادراک از فساد کشورهای جهان در سال ۲۰۲۲ خبر داد که ایران در رتبه ۱۴۷ از ۱۸۰ کشور قرار دارد.

*دبش آخرین نبود

قبل از آنچه دیروز توکلی مطرح کرد، تصور می‌شد آخرین فساد مربوط  به چای دبش است که «اعتمادآنلاین» درباره آن مدعی شد: «با افشاشدن پرونده فساد چای دبش، سیدجواد ساداتی‌نژاد اولین وزیر کشاورزی رئیسی به‌عنوان یکی از افراد دخیل در این فساد نام برده می‌شود.» روزنامه «جمهوری اسلامی» هم درباره آن نوشت: «فساد ۳ میلیارد و ۳۷۰ میلیون دلاری چای، مهم‌ترین واقعه‌ای بود که در هفته جاری اعلام آن وجدان جامعه را جریحه‌دار کرد. این ماجرا از سه نظر نگران‌کننده است. اول اینکه چنین فساد بزرگی در جامعه‌ای که تحت حاکمیت اسلام قرار دارد مایه شرمساری است. دوم اینکه متأسفانه ردپای بعضی مدیران دولتی و وابستگان به آن‌ها در این فساد مشاهده شده و سوم اینکه مسئولان به‌جای پرداختن به ریشه فساد و سوزاندن آن و سالم‌سازی جامعه، تلاش می‌کنند آن را به این و آن نسبت بدهند و دامن خود را پاک جلوه دهند.»

*متهم کردن دولت قبل سودی نداشت

طبیعی است مانند بسیاری دیگر از موارد، فسادهای رخ داده به پای دولت قبل نوشته می‌شود تا خود را تبرئه کنند. در ماجرای چای دبش هم ادعا شد این فساد مربوط به دولت قبل بوده است اما یک نماینده مجلس گفت: طی اخبار مربوط به چای دبش، در حال حاضر باید بگویم که ۱۰ درصد فساد صورت گرفته مربوط به دولت قبل بوده است و ۹۰ درصد آن مربوط به دولت جدید، سیزدهم است. هر چند که برخی خبرگزاری‌ها حقیقت را طوری عنوان کردند که گویی همه این‌ها به دولت رئیسی مربوط است. ذبیح‌ا... اعظمی ساردویی توضیح داد: بنده از رسانه‌ها گله می‌کنم، چون واقعیت امر این است که حدود دو میلیون دلار در سال ۹۸ و ۲۱ میلیون دلار در سال ۹۹ بوده است و جمعا اگر ۱۴۰۱ را حساب کنیم، تا تحویل دولت بعدی شاید به ۵ تا ۱۰ درصد از این رقم هم که این مربوط به دولت روحانی است، نرسد. یعنی عمده این فساد به نوعی بعد اتفاق افتاده است.

* سفره‌ مردم کمرنگ‌تر و گرفتارتر هستند

در نهایت نماینده تبریز در مجلس شورای اسلامی گفت: اگر این اتفاق (فساد چای دبش) برای دولت دیگری می‌افتاد که این عزیزان با آن مساله دارند، آبرویش را می‌بردند، اما حالا چون درون این روند اتفاق افتاده است، می‌بینید نه رسانه‌ای به آن شکل ورود می‌کند نه در مجلس بحثی است. در زمان آقای روحانی به خاطر یک اتفاق ساده مجلس را به هم می‌ریختند می‌گفتند آی سفره مردم فلان شد، مردم گرسنه هستند، مردم گیر دارند، خب بسم‌ا... مردم الان سفره‌شان کمرنگ‌تر و گرفتارتر هستند، الان مشکلات‌شان بیشتر شده صدای آنها را می‌شنوید؟ اگر هم می‌شنوید خیلی کمرنگ است. وی اظهار داشت: سیستم داده‌ها راه بیندازند، بارها گفته‌ام در دولت آقای روحانی‌ هم گفته‌ام همان موقع  که عده‌ای به خیابان ریختند یک عده برخورد می‌کردند شما دارید امنیت جامعه را برهم می‌زنید، امنیت جامعه را آن گردن‌کلفت‌هایی که پول‌های مردم را خوردند به هم زده‌اند، نه آدمی که دار و ندارش را گذاشته‌ در بانک که با آن زندگی کند؛ اما پولش را خوردند و بردند.