✍️اینکه انتخابات ریاست‌جمهوری حزبی/پارلمانی ترکیه به مشارکت یا اعتماد عالی مردمی ۸۸.۴۸٪ رسید حتماً می تواند  فارغ از انتخاب اردوغان یا قلیچدار اوغلو به معنای پیروزی اسلام گرایان ترک در تحقق سطحی قابل قبول و باور به اصول رفتار سیاسی دمکراتیک باشد.
✍️اینکه باور عمومی به امکان مشارکت سیاسی و انتخاب در ایران هم از ۹۸.۲٪ سال ۵۸ با فراز و فرودهایی قابل تامل به ۴۸.۸٪ در سال ۱۴۰۰ سقوط می کند .
✍️اینکه ایران از ظرفیت کسب مشروعیت متکی بر مشارکت حداکثری مردم برخوردار است؟ با توجه به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در ادوار ذیل علی الخصوص انتخابات رقابتی ۷۶،۸۸،۹۲و۹۶ پاسخ مثبت است علی الخصوص که روحانی کاندیدای انتخابات ۹۶ موفق گردید علی رغم تمام فشارهای سیاسی وارده برای اولین بار از اعتماد و رای بالاتر مردم نسبت به رای دور قبل برخوردار باشد.
۱۵  اسفند  ۱۳۵۸    ---  ۶۹.۸۶٪
۲    مرداد  ۱۳۶۰     ---  ۶۴.۲۴٪
۱۰   مهر.    ۱۳۶۰     ---  ۷۴.۲۶٪
۲۵  مرداد  ۱۳۶۴    ---  ۵۴.۷۸٪
۶   مرداد   ۱۳۶۸    ---  ۵۴.۵۹٪
۲۱  خرداد  ۱۳۷۲    ---  ۵۰.۶۶٪
۲   خرداد  ۱۳۷۶    ---   ۷۹.۹۲٪
۱۸  خرداد  ۱۳۸۰    ---  ۶۷.۷۷٪
۲۷  خرداد ۱۳۸۴    ---  ۶۲.۶۶٪
۲۲  خرداد  ۱۳۸۸   ---       ۸۵٪
۲۴  خرداد  ۱۳۹۲   ---    ۷۲.۷٪
۳۰  خرداد  ۱۳۹۶   ---   ۷۳.۰۷٪
۲۸  خرداد  ۱۴۰۰   ---    ۴۸.۸٪
✍️اینکه چرا با شکوه ترین انتخابات ریاست جمهوری ایران در ۱۳۸۸ با سرانجامی شوم و تلخ همراه شد بماند اما سرکوب هیجان و شوق کم سابقه حضور حداکثری و بی سابقه مردم در ۹۶ هم که برای اولین بار با افزایش مشارکت دور دوم نسبت به دور اول همراه بود که هیچ معنایی جز استقبال و تایید عملکرد دولت اول در انتخاب دوم نیست متاسفانه با حوادث ناشی از فراخوان شورش خیابانی تا جریان سازی طلبکاران موسسات مالی و اعتباری خاص یا استقبال ابتدایی از اعتراضات بنزینی گسترده ۱۳۹۸ دستآوردی جز یاس و ناامیدی آراء حداکثری از مشارکت سیاسی نداشت که به انتخابات حداقلی و حاکمیت منتخب حداقلی بر مردم خاتمه یافت.
✍️اینکه چرا حس انتخاب یا مشارکت سیاسی در مردم ایران طی چهار دهه به چنین سرنوشتی مبتلا شد حرف جدیدی نیست و حتماً ریشه در باور "هر کس با ما نیست مهم نیست."  باوری که خود را میزان سنجش حق می داند و یکدست سازی یا حذف "هر کس با ما نیست مهم نیست" را به صراحت و با افتخار تکرار می کند. باورهایی که حتی امثال دکتر لاریجانی مشاور مقام معظم رهبری به اعتراض علیه پروژه خالص سازی می کشاند یا سردار قالیباف از محصولات یکدست سازی را بر تکرار "شعار لزوم اصلاح نظام حکمرانی اسلامی" ناچار و حتی فردی چون حدادعادل را در اعتراض به تمامیت خواهی و رویه پایداری به گلایه وادار می کند.
✍️اینکه هنوز بسیاری از عناصر متصل یا در اختیار جریان یکدست سازی به صراحت بر طبل "ایران برای قوم گرایی است" نه مردم ایران می کوبند حرف جدیدی نیست. مقاماتی که به صراحت خود را تنها مسئول حمایت و دفاع از جماعت متظاهر به انقلابی گری اعلام می کنند و مردم غیر متظاهر به باورهای مبهم مذکور را در بوته انکار قرار می دهند. چنانکه پس از اعلام بی اعتمادی حداکثری مردم به صندوق ۴۸.۸ درصدی انتخابات ۱۴۰۰ و بلافاصله شکل گیری اعتراضات ۱۴۰۱شاید انتخابات اسفند ماه سال جاری مجلس و ریاست جمهوری ۱۴۰۴ زمینه بروز گزینه های رفتاری بسیار متفاوتی در رابطه مردم و حکمرانی کشورمان باشد.
✍️اینکه رجب طیب اردوغان یا کمال قلیچدار اوغلو با اتکا بر نتایج انتخابات باشکوه و مشارکت فوق العاده ۸۸.۴۸٪ مردم ترکیه برای مردمشان چه دستاوردهایی در ترکیه، منطقه و روابط بین الملل خواهند داشت حتماً برای ایران هم بسیار حائز اهمیت خواهد بود، اما ایکاش برای لحظاتی بیاندیشیم که رئیس جمهور انتخابات ۴۸.۸ درصدی در عرض تبریک پیروزی به رجب طیب اردوغان یا کمال قلیچدار اوغلو به چه چیزی در انتخابات باشکوه ریاست جمهوری ترکیه اشاره خواهند کرد. ۲۵اردیبهشت

  تعداد بازديدها: 1481

    نسخه قابل چاپ