بر اساس اسناد فوق سری اطلاعاتی که به دست روزنامه آمریکایی واشنگتن پست رسیده، سرویس‌های جاسوسی آمریکا در ماه دسامبر گذشته متوجه از سرگیری ساخت و سازها در یک تأسیسات نظامی مشکوک چینی در امارات عربی متحده شده اند.

به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز، ساخت و سازها یک سال پس از آن از سر گرفته شده که امارات، متحد منطقه‌ای ایالات متحده، اعلام کرده بود که این پروژه را به دلیل نگرانی‌های آمریکا متوقف می کند.

این ساخت و سازها در بندری در نزدیکی ابوظبی انجام می شود و گفته می شود که ارتش چین نیز در آن مشارکت دارد.

بررسی اسناد توسط واشنگتن پست همچنین نشان داد که مشاهده پرسنل نظامی چین در اطراف دیگر سایت‌های حساس ساختمانی در امارات نیز مقامات آمریکایی را نگران کرده است.

در یکی از این اسناد ادعا شده که تلاش‌های پکن در امارات عربی متحده، بخشی از کارزار جاه‌طلبانه ارتش چین برای ایجاد یک شبکه نظامی جهانی است که شامل حداقل پنج پایگاه خارجی و ۱۰ سایت پشتیبانی لجستیکی تا سال ۲۰۳۰ میلادی می شود که عمدتا نیز در خاورمیانه و آسیای جنوب شرقی و سراسر آفریقا هستند.

بر اساس منابع درز کرده، مقامات ارتش چین این طرح را «پروژه ۱۴۱» می‌نامند.

این اسناد همچنین شامل جزئیات برنامه نظارت هوایی پکن و برنامه‌های توسعه پهپادهای مافوق صوت این کشور است و زمانی پرده از فعالیتهای چین برمی دارد که تنش میان پکن و واشنگتن رو به افزایش است و همزمان هر دو کشور در تلاش برای گسترش نفوذ خود بر جهان و دسترسی بیشتر بر منابع جهانی هستند.

مطالعۀ اسناد همچنین نشان داده که در میان مقامات آمریکا اتفاق نظری درباره میزان نگرانی از فعالیتهای چین در امارات وجود ندارد؛ برخی این برنامه‌ها را قابل مدیریت می دانند و برخی دیگر تهدیدی قابل توجه تعبیر می کنند که می تواند بطور جدی به منافع ایالات متحده آسیب بزند.

همچنین در مورد اینکه آیا امارات تصمیمی استراتژیک برای همسویی عمیق با چین گرفته یا در جریان این مشارکت، به همکاریهایش با آمریکا و حفظ تعادل میان بازیکنان بین المللی توجه دارد نیز اجماعی وجود ندارد.

تلاش چین برای گسترش نفوذ جهانی خود بویژه در ماههای اخیر بسیار برجسته بوده است؛ بویژه در موضوع میانجیگری برای نزدیکی عربستان سعودی و ایران و ارائه یک طرح صلح ۱۲ ماده‌ای برای حل و فصل جنگ در اوکراین.

در واکنش به انتشار این گزارش، لیو پنگیو سخنگوی سفارت چین در واشنگتن گفت که نگرانی‌های ایالات متحده در مورد تاسیسات نظامی چین در خارج از این کشور نابجاست و به عنوان یک اصل، «چین همکاری‌های قانونی و امنیتی با دیگر کشورها بر اساس برابری و تضمین منافع متقابل را ادامه می دهد».

او با اشاره به اینکه ایالات متحده نیز بیش از ۸۰۰ پایگاه نظامی در خارج از کشور دارد که باعث نگرانی بسیاری از کشورها شده گفت: «بنابراین آمریکا در جایگاهی نیست که از دیگر کشورها انتقاد کند.»

با این وجود، مقامات آمریکایی تاکید می کنند که اجازه نمی دهند یک پایگاه چینی در امارات عربی متحده عملیاتی شود و می گویند که چنین تاسیساتی، فعالیت‌های نظامی حساس ایالات متحده در خاورمیانه را به خطر می اندازد. بویژه آنکه به گفتۀ یکی از مقامات کاخ سفید «امارات عربی متحده یک متحد نزدیک است و ما مرتباً با مقامات آن کشور درباره بسیاری از مسائل منطقه‌ای و جهانی در حال مراوده هستیم».

یکی از اسناد فاش شده نیز درباره یک سایت ذخیره سازی لجستیک است و گمان می رود که بخشی از طرح پکن برای ایجاد پایگاه نظامی در امارات باشد.

علاوه بر این، شماری از ارتش چین نیز در دو پایگاه نظامی امارات در داخل کشور مشاهده شده اند؛ یعنی جایی که محل استفاده از پهپادها و سامانه‌های دفاع موشکی بالستیک محسوب می شود.

سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا همچنین بر این باورند که احتمالا شماری از پرسنل ارتش چین در یک پروژه ساخت و توسعه یک باند هوایی در سواحل ابوظبی مشارکت دارند.

بندر خلیفه امارات نیز بخشی از شبکه‌ای گسترده با بیش از ۱۰۰ بندر و پایانه تجاری استراتژیک است که چین در سراسر جهان در آنها سرمایه گذاری کرده است.

کامیل لونز، از مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک ضمن تایید بخشی از این نگرانی‌ها می گوید: «گسترش جای پای چین در بنادر جهان، جمع آوری اطلاعات درباره تحرکات و فعالیت‌های نظامی ایالات متحده را آسان می کند. بویژه آنکه طبق قانونی که در سال ۲۰۱۷ میلادی در چین تصویب شد، حتی شرکت‌های تجاری چینی هم موظفند در صورت درخواست، اطلاعات خود را با ارتش به اشتراک بگذارند.»

از نظر تحلیلگران همچنین، در صورت نفوذ و حضور بیشتر چین در این منطقه، قدرت پکن نیز برای نظارت و مداخله در فعالیتهای نظامی و تجسسی آمریکا و حتی تاثیرگذاری بر تصمیمات واشنگتن برای جابجایی یا استفاده از نیروهایش بیشتر می شود.

علاوه بر امارات، مقامات آمریکا توانسته اند مناطق دیگری همچون سنگاپور، اندونزی، پاکستان، سریلانکا، کنیا، تانزانیا و آنگولا را نیز به عنوان مکان‌هایی که احتمالا در آنجا بنادر چین دارای کاربری دوگانه هستند را شناسایی کنند؛ بنادری که بر اساس گزارش سال ۲۰۲۰ پنتاگون به کنگره، پکن را بطور بالقوه قادر می‌سازد «هم در عملیات نظامی ایالات متحده دخالت کند و هم از عملیات تهاجمی پشتیبانی کند».

اگرچه در دیگر نقاط جهان از جمله در اروپا بعید است که امکانات بندری در خدمت فعالیتهای نظامی درآید چراکه کشورهای میزبان هرگز با چنین کاری موافقت نمی کنند، اما جاده ابریشم دریایی چین می تواند برای این کشور مزایای چندگانه‌ای داشته باشد.

اسناد فاش شده گزارش هایی از فعالیتهای چین در سایر نقاط جهان نیز ارائه داده؛ از جمله اینکه یک گروه کاری چینی قصد داشته است در ماه فوریه از گینه استوایی و گابن بازدید کند تا به این کشور در اجرای پروژه‌ای با هدف ایجاد یک مرکز آموزشی مشترک و آموزش پرسنل گینه استوایی در مورد تجهیزات ارتباطی کمک کند.

با این وجود چنین گزارش هایی به اندازه گزارش امارات، زنگ خطر را برای واشنگتن به صدا درنیاورده است؛ چراکه هیچکدام از آنها به اندازه ابوظبی به آمریکا نزدیک نبوده اند.

امارات از سال ۲۰۱۲ میلادی سومین خریدار بزرگ تسلیحات ایالات متحده در جهان است و نیروهای مسلح این کشور در کنار نیروهای آمریکایی در افغانستان، عراق و سوریه جنگیده اند.

این کشور همچنین میزبان ۵ هزار پرسنل نظامی آمریکایی در الظفره و کشتی‌های جنگی آمریکایی در بندر جبل علی است.