بن کاسپیت در رسانه امریکایی المانیتور نوشت: یک اسرائیلی روز سه شنبه در شمال کرانه باختری در حالی که تل اویو کشور حال برگزاری مراسم یادبود سربازان کشته شده بود، هدف گلوله قرار گرفت و مجروح شد.

به گزارش «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: این حادثه در حالی رخ می‌دهد که در هفته‌های اخیر تنش‌ها بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها در کرانه باختری افزایش یافته است، از جمله حمله مرگبار در دره اردن در ۷ آوریل که سه نفر هدف گلوله قرار گرفتند و کشته شدند. یکشنبه شب، نیرو‌های اسرائیلی ۱۶ فلسطینی را مظنون به انجام فعالیت‌های شبه نظامی علیه اسرائیلی‌ها در سراسر کرانه باختری دستگیر کردند.

اسرائیل نه تنها با تنش در کرانه باختری، بلکه با تهدید‌های همزمان و شاید حتی هماهنگ در دیگر جبهه‌های خود نیز مواجه است.

پنجاه سال پیش، در ۲۱ مه ۱۹۷۳، موشه دایان، وزیر دفاع وقت، به فرماندهان نیرو‌های دفاعی اسرائیل گفت که در ارزیابی خود، احتمال جنگ چند جبهه‌ای با مصر و سوریه در حال افزایش است؛ سایر کشور‌ها نیز به نبرد خواهند پیوست، از جمله لیبی و عراق.

ارزیابی او کمتر از پنج ماه بعد محقق شد. در ۶ اکتبر، در حالی که یهودیان اسرائیل یوم کیپور، مقدس‌ترین روز در تقویم خود را جشن می‌گرفتند، مصر و سوریه یک حمله غافلگیرانه هماهنگ را آغاز کردند. ارتش اسرائیل برای جنگ آماده بود، اما نیرو‌های ذخیره را بسیج نکرده بود، زیرا معتقد بود که نیرو‌های منظم می‌توانند جلوی پیشروی را تا زمانی که نیرو‌های ذخیره مستقر شوند، بگیرند. تا به امروز، این خطا به عنوان بزرگترین شکست امنیتی در تاریخ دولت اسرائیل تلقی می‌شود.

پنجشنبه گذشته، یوآو گالانت، وزیر دفاع، ارزیابی مشابهی را در گفتگو با خبرنگاران انجام داد. گالانت گفت: ارتش اسرائیل باید برای یک جنگ چند جبهه‌ای با تهدید امنیتی واقعی در همه جبهه‌ها به طور همزمان آماده شود. "ما در پایان دوران درگیری‌های محدود هستیم.... امروز یک پدیده برجسته همگرایی عرصه‌ها وجود دارد. "

اشاره وزیر دفاع به ارتش اسرائیل بود که این روز‌ها بیشتر در یک عرصه عمل می‌کند، چه علیه شبه نظامیان مورد حمایت ایران در سوریه، چه شبه نظامیان در غزه و در کرانه باختری.

اظهارات گالانت توجه کمی را به خود جلب کرد، شاید به این دلیل که اسرائیلی‌ها بیشتر نگران درگیری داخلی بی‌سابقه بین نیرو‌های طرفدار دموکراسی و دولت افراطی ملی‌گرا و افراطی ارتدوکس و پیامد‌های آن بر اقتصاد، قوه قضاییه و بافت اجتماعی هستند.

تدوام حملات در داخل نیز به عنوان تهدید جدی تری نسبت به تهدیدات خارجی تلقی می‌شود. شامگاه دوشنبه یک فلسطینی ساکن بیت المقدس با یک خودرو به عابران پیاده برخورد کرد و هشت نفر را در مرکز شهر مجروح کرد.

گالانت در مورد دلیل نگرانی خود توضیح بیشتری نداد، اما رازی هم در کار نیست. به نظر می‌رسد که او به فرسایش مداوم بازدارندگی و نفوذ اسرائیل در همه جبهه‌ها اشاره می‌کند که با حوادث اخیر به شدت تسریع شده است. از زمان روی کار آمدن دولت کنونی از چهار ماه پیش، متحدان تازه اسرائیل در منطقه شروع به فاصله گرفتن از آن کرده‌اند، یا مردد شده اند یا به طرف ایران می‌روند.

یک منبع نظامی ارشد اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «هنوز خطر آشکاری برای جنگ چند جبهه‌ای وجود ندارد». وی مدعی شد: «همه همسایگان هنوز هم می‌دانند که قدرت ارتش اسرائیل بیشتر از قدرت کل آنهاست.»

پس گالانت در مورد چه چیزی هشدار می‌دهد؟ منبع مذکور می‌گوید: «آن‌ها کمتر از درگیر شدن در چنین جنگی می‌ترسند. [آنچه آن‌ها را نگران می‌کند] فاصله چشمگیر بین اسرائیل و ایالات متحده؛ نگرش بین المللی نسبت به اسرائیل، منفور شدن نتانیاهو تقریباً در میان متحدان واقعی اسرائیل و ناآرامی‌های داخلی و نشانه‌هایی از شورش در میان صفوف نظامی ست.»

خطر کمی وجود دارد که ایران، حزب الله، سوریه و شاید حماس و جهاد اسلامی حملات ۵۰ سال پیش سوریه و مصر را تکرار کنند. اسرائیل امروز نه توسط تانک‌هایی که در سال ۱۹۷۳ از بلندی‌های جولان عبور کردند و تقریباً به دریای جلیل رسیدند تهدید می‌شود، و نه توسط نیرو‌های مصری که از کانال سوئز عبور کردند تا یک سر پل را به سمت سرزمین‌های تحت کنترل اسرائیل ایجاد کنند. تهدید اصلی زرادخانه عظیمی از صد‌ها هزار موشک و راکت است که در اختیار حزب‌الله، ایران، حماس و جهاد اسلامی و شبه‌نظامیان وفادار به ایران در سوریه و عراق است. البته همه‌ی آن‌ها هم فقط یک هدف دارند: اسرائیل.

آماده ساختن این موشک‌ها برای پرتاب باعث ایجاد یک جنگ آشکار بین اسرائیل و ایران خواهد شد که می‌تواند به مناطق دیگر سرایت کند. یک منبع نظامی ارشد اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «اگر این اتفاق بیفتد، ارتش اسرائیل در روز‌های اول از تمام نیرو‌های خود استفاده خواهد کرد».

یک منبع نظامی اسرائیلی در بلندی‌های جولان دو هفته پیش به المانیتور گفت که اسرائیل "انگیزه زیادی" در طرف مقابل یا آمادگی خاصی برای مقابله با اسرائیل نمی‌بیند.

او پس از حملات غافلگیرانه راکتی به اسرائیل از لبنان و سوریه، این اظهارات را بر زبان آورد.

این منبع افزود: «این حملات ابتکار شخصی سازمان‌های طرفدار فلسطین بود که تا حدودی استقلال خود را حفظ می‌کنند. البته افسران ارتش سوریه هزینه آن را پرداخت کردند، ما شاهد کاهش قدرت بازدارندگی در برابر حکومت سوریه نیستیم.»

هیچ یک از این اظهارات اطمینان بخش نیستند. شعله ور شدن درگیری‌ها در چند جبهه ممکن است در نتیجه محاسبه اشتباه و تشدید منازعات در زمانی که فاکتور‌های بازدارنده ضعیف می‌شوند، رخ دهد. یک منبع امنیتی ارشد اسرائیل که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: موج حملات که اسرائیل دو سال است همراه با تهدید‌های خارجی و ناآرامی‌های داخلی با آن روبرو بوده است، تهدیدی واقعی است. او افزود: «ممکن است دقیقاً در همان موقعیتی قرار بگیریم که ۵۰ سال پیش در آن بودیم.»