روش شان چنین است ؛ گاهی برای ظهور ادعای "روزشمار" میکنند ! گاهی یک فرد جائزالخطاء را از مقربان آن حضرت معرفی میکنند ! گاهی ادعای تایید پاره ای از امور اجتماعی و سیاسی توسط حضرت (عج) را دارند ! و دیگر نمونه هایی از این سنخ !

در این راستا دو اصلِ اصیل در متون دینی بدان تصریح شده که این دو اصلِ اصیل باطل السحر و الکذب این دسته از گویندگان است .

 ۱ ) امام مهدی (عج) در متون حدیثی به عنوان یکی از "اسرارالهی" معرفی شده است. راز بودنِ حضرت حجت (عج) ، یعنی؛ خصوصیات زندگی حضرت ، غیبت و ظهور از اسرارِ محفوظ پیش خداست. 

اقتضایِ تعبد به نصوص و احادیث این است که "جریان حضرت مهدی" را یک قصه واقعی اما رازو رمزدار دانسته که در شمار اسرار الهیه به حساب می آید.

رسول خدا (ص) به جابر بن عبدالله فرمود : "آنچه مربوط به مهدی است امرالهی و رازالهی است / ان هذا الامر امر من امر الله و سر من سر الله مطوی عن عباد الله .(کمال الدین/۲۷۲)

خروجی این نقطه محوری این است ادعاهای مختلفی که در رابطه با تایید او نسبت به اشخاص ، جانشینی او ، ظهور او ، زمان ظهور و ملاقات با او و نسبت هر حُکمی به او غیرقابل قبول است . چراکه تمام این موارد با راز و رمز بودن حضرت مهدی منافات دارد و قابل جمع نیست .

۲ ) در این بین ، اموری بصورت معیّن مورد استنکار و رد قرار گرفته و ائمه اطهار (ع) بصورت روشن مرود اعلام نموده اند. اموری مانند؛ ادعای ملاقات با او ، زمزمه تایید او نسبت به یک شخص ، و استعجال در ظهور او ، و نیز تعیین زمان و روزشمار برای ظهور بکلی باطل اعلام شده است؛

در رابطه تکذیب کسانیکه ادعای ملاقات و مشاهده دارند ، حضرت مهدی (عج) در آخرین توقیع خود به آخرین نائبش ارسال نمود ؛ "درآینده برخی ادعای مشاهده و ملاقات خواهند نمود ، هرکس قبل از خروج سفیانی چنین ادعایی نمود ، دروغگوست و افترا زده است / سیاتی شیعتی من یدعی المشاهدة ألا من ادعى المشاهدة قبل خروج السفیانی و الصیحة فهو کاذب مفتر ." (کمال الدین ، صدوق)

در رابطه کسانیکه زمان ظهور را تعیین و اعلام میکنند امام صادق (ع) فرمود : " دروغ میگویند آنان که برای ظهور وقت معینی را اعلام میدارند / کذب الوقاتون"!(کمال الدین،صدوق)

و در مورد عجله در ظهور ، نیز حضرت صادق (ع) فرمود : "هلاکت [معنوی و دینی] آدمی در عجله در جریان ظهور است / انما هلک الناس من استعجالهم لهذا الامر" (اصول کافی ، کلینی)

آنچه ممنوعیت همه این موارد جدی تر میکند این است که اجازه سوال هم نفرموده اند؛ به عنوان نمونه در توقیع امام عصر (ع) آمده : " فاغلقوا باب السوال عما لا یعنیکم" (الغیبه ،طوسی)

مراجع معظم تقلید در طول عصر غیبت ، طلایه دار حفظ اعتقادات مردم در مورد حضرت ولی عصر علیه السلام بوده اند و این انتظار همکنون بجای خود باقی است ، لذاست که آن استوانه های فقاهت و مرجعیت اجازه نمیدهند کاسبان بی شرم قدرت برای کامیابی خود ، در مسائل اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی از ساحت آن عزیز عالَم وجود سوء استفاده کنند !

پنجاه سال پیش که بازار دروغ به امام زمان این مقدار رایج نبود ، سخن مرحوم آیت الله مرعشی این بود ؛ اگر شما طوری حرف بزنید که گویی ظهور نزدیک است، اما خبری نشود در این صورت، جوانان دست از دین برمی‌دارند و دیگر همه چیز را دروغ می‌دانند!

بعد از رتبه نخست در میان "پاسداران وحی" که مرجعیت شیعه است ، نوبت به عالمان و اندیشمندان حوزه میرسد که در برابر تخریبگران اعتقادات مردم ، با استواری و شجاعت ایستاده و ذره ای کوتاه نیایند.

شهید استاد مطهری از آن دسته عالمان روشنی است که با جدیت اصلِ این کاسبی ها و عوام بازی ها و عوام زدگی ها را بهم زد و گفت : «مانند عوام فکر نمی‌کنم که هر که در طبقه مراجع قرار گرفت مورد عنایت خاص امام زمان است و مصون از خطا و گناه و فسق. اگر چنین چیزی بود شرط عدالت بلاموضوع می‌شد.»