«سکوت و بی‌تصمیمی»؛ این تنها برداشتی است که می‌توان از واکنش وزیر اقتصاد به پرسش خبرنگاری در خصوص دلیل افزایش قیمت دلار داشت. برخلاف این موضع خاص، سید احسان خاندوزی مرداد ۱۴۰۰، در جلسه کسب رأی اعتماد گفت «چون دشمن اتاق جنگ خود را در وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار داده پس وزارت اقتصاد ایران هم باید در خط مقدم خنثی‌سازی تحریم‌ها باشد». به‌این‌ترتیب، بعد از گذشت حدود۲۰ ماه، تفاوت بین شعار و عمل به بهترین شکل عیان گردید. البته که بارزترین پیامد این شعارزدگی، افت قدرت خرید مردم فقط در مدتی کوتاه بوده است.
در راستای همین حکایت، علیرضا زاکانی روزی ادعا می‌کرد مشکلات بیش از آنکه ناشی از تحریم باشد به دلیل «بی‌عرضگی» مسئولان است. اکنون اما وی و هم‌قطارانش شدیداً تغییر موضع داده و بن‌بست‌ها را به تحریم‌های ظالمانه غرب نسبت می‌دهند. از قضا، همه افرادی که تا چندی پیش مشکلات را ناشی از بی‌کفایتی مسئولین دولت دوازدهم می‌دانستند در دولت جدید صاحب‌منصب هستند.
با وجود همه این فرصت سوزی‌ها، اکنون نه کسی عذرخواهی می‌کند، نه کسی خود را مقصر می‌داند و نه کسی به فکر سامان دادن به این بی‌سروسامانی است. رئیس‌کل بانک مرکزی در یک موضع تکراری عنوان نموده که نرخ فعلی دلار مورد پذیرش مسئولین نیست. این در حالی است که، حداقل در یک دهه اخیر، هنگام شروع جهش‌های ارزی، مسئولان در اولین موضع می‌گویند نرخ ارز بازار آزاد را به رسمیت نمی‌شناسند. البته که آن‌ها پس از مدتی، در نتیجه عدم توفیق در کنترل بازار، با تحمیل هزینه‌های فراوان، تسلیم واقعیت می‌شوند. بنابراین، انکار نرخ دلار بازار آزاد نه فایده‌ای دارد و نه دردی از مردم دوا می‌کند.
این روزها شما به‌ عنوان مقام مسئول می‌توانی هر ادعایی مطرح کنی بدون اینکه ضرورت داشته باشد در قبال طرح آن پاسخگو باشی. می‌توانی نرخ دلار را کاذب بخوانی، می‌توانی نرخ بیکاری را تا حد زیادی کاهش‌ یافته بدانی یا حتی اعلام کنی مردم امیدوارتر شده‌اند و تحریم تاثیر چندانی بر سرعت قطار پیشرفت ندارد. همه این ادعاها توسط مسئولین در حالی مطرح‌شده که ظاهرا برایشان مهم نیست کسی ادعایشان را می‌پذیرد یا خیر.صداوسیما نیز در قبال انعکاس مشکلات، چندان جانب انصاف را رعایت نمی‌کند. سکوت در برابر رشد قیمت و تأکید بر اجرای برنامه‌های بر زمین‌مانده دولت دوازدهم توسط دولت سیزدهم، رویکرد غالب این سیمای ملی است. همین چند وقت پیش، عذرخواهی مسئولین از مردم در بخش‌های مختلف خبری با آب‌وتاب فراوان پوشش داده شد درحالی‌که از یک‌طرف تعداد مسئولان عذرخواه به تعداد انگشتان دو دست نمی‌رسیدو از طرفی عذرخواهی با دغدغه اصلی مردم - مانند تورم و رشد شتابان قیمت‌ها- بی‌ارتباط بود. با این اوصاف، به نظر می‌رسد این اقدامات بیش از آنکه با نیت تسکین درد مردم اتفاق افتاده باشد گامی است در جهت توجیه کم‌کاری مسئولان. واقعیت آن است که عذرخواهی باید توسط عالی‌ترین مقامات دولت و با اشاره به قصور در حل مشکلاتی اتفاقی بیفتد که امان مردم را بریده است، نه توسط فرماندار تربت‌جام به خاطر قطعی موقت گاز.اگر نمی‌توانید مدیریت کنید لااقل عذرخواهی نموده و استعفا دهید. ما که نه امید داریم سبک مدیریتی شما نجات‌بخش پول ملی باشد ونه دل‌خوش به تعیین تکلیف برجام هستیم، کاش می‌گذاشتید لااقل به مردمداری و زبان نرمتان‌دل‌خوش‌می‌بودیم. حق
مردم ما این نیست که رئیس هیئت‌ مدیره انجمن پسته بگوید در راستای کاهش هزینه‌ها «پسته‌های ریز را بخرید» و مقام مسئول وزارت کشاورزی بگوید با هدف صرفه‌جویی اقتصادی «گوشت را ریز ریز بخرید».وقتی مرکز آمار به‌عنوان یک نهاد دولتی تورم نقطه‌ای بهمن را ۵۲ درصد اعلام می‌کند، کاش حداقل یک مقام بلندپایه شهامت به خرج می‌داد، از جایگاه جذاب قدرت دمی پایین می‌آمد و از ملت عذرخواهی می‌کرد. شما که در کمتر از دوسال شدیدترین میزان سقوط ارزش پول ملی را رقم‌زده‌اید، لااقل این‌قدر خون به دل مردم نکنید و از موضع مدعی گونه خود کمی پایین بیایید. شما که دلار را ۲۵ هزار تومان تحویل گرفته و تا امروز به ۵۰ هزار تومان رسانده‌اید، لااقل این‌قدر از سرعت قطار پیشرفت و رشد شتابان آن سخن نگویید. نکند خدای‌ ناکرده وضع موجود را رضایت‌بخش می‌دانید که حاضر به عدول از مواضع خود نیستید؟ نکندخدای‌ناکرده مردم را مسبب وضع موجود می‌دانید و چشم‌ به‌ راه عذرخواهی آنان از خودتان هستید؟

*آفتاب یزد

  تعداد بازديدها: 797

    نسخه قابل چاپ