انصار الخميني (ره) :: پوست موز زیر پای آقای وزیر

تاريخ انتشار: 15 دي 1400 ساعت 00:08:26

یادداشتی از: محمد مهاجری
پوست موز زیر پای آقای وزیر

دکتر سعید نمکی گمانش آن بود که اگر سرنا را از سر گشادش بنوازد، صدایی خوش از آن در می آید، ماندگار می شود و در دولت سیزدهم هم بر توسن مراد سوار می شود. سیاست، اما بی رحم تر از آن بود که او می پنداشت. پاندمی کرونا نفس قدرت او را گرفت و با کوله باری از نارضایتی مردم داغدار، راهش را گرفت تا به کنجی برود که این روزها هیچ خبری از او منتشر نمی شود. روزگارانی که مردم مغموم و عزادار، به کورسویی امید داشتند تا واکسنی از راه برسد، سعید نمکی رویای برکت داشت. در همان دوران پرمحنت، آقای نمکی با واردات هرگونه واکسنی مخالفت کرد و بعد از مدتی که بدان راضی شد، همه دنیا گرفتار کرونا شده و تقاضا بارها و بارها بیش از عرضه بود. این تنها اشتباه نمکی نبود. ویروس خطرناک تر از آن بود که او سلامت مردم را سوار بر کشتی سیاست کرده و در آبراهه بازی های سیاسی انداخته بود، اما اتفاق تلخ آن بود گه گرداب خودش را هم به درون فرو برد. به نظر می رسد وزیر بهداشت دولت سیزدهم را نیز همان جریان سیاسی ذی نفوذ در دولت گذشته اداره می کند. سیاسی بودن حتی برای وزیر بهداشت، شاید امر نکوهیده ای نباشد، اما ورود به این عالم بدون داشتن بصیرت و نابرخورداری از اطلاعات لازم، پوست موز است. آقای عین اللهی گفته است: «در دولت گذشته عده ای فقدان واکسن کرونا را بهانه ای برای پذیرش FATF و برجام کردند.» بیان همین جمله کوتاه نشان می دهد که جناب وزیر اصلا در جریان قضیه نیستند و فرمایشات شان عینا از روی دست نوشته دیگران بیان شده.

اولا اینکه اگر خاطر شریف شان باشد پارسال در چنین روزهایی به همراه عده ای دیگر از پزشکان نامه ای را امضا کردند که با واردات هر واکسنی مخالفت کردند. اینکه آن امضا را فراموش کرده اند عیبی ندارد، اما افتخار کردن به واکسنی که با آن مخالف بوده اند حتما کار ناپسندی است.

ثانیا اگر آقای وزیر ارتباط بین واکسن با برجام و اف ای تی اف را تبیین کنند (بدون کمک از اطلاعات بازیگران سیاسی) مورد سپاس است. بهتر است این مقولات به اهلش سپرده شود تا جناب وزیر به وظایف اصلی خودشان بپردازند.

ثالثا آقای عین اللهی زمانی وزیر شد که اوضاع گل و بلبل بود. اگر نمی دانند بدانند که هیچ کشوری حاضر نبود در اوج کرونا به صورت انبوه، واکسن در اختیار ایران بگذارد. وقتی رییس دولت قبل متوجه شد پذیرفتن حرف مخالفان واردات واکسن (همچون آقای عین اللهی) جنایت در حق مردم است و نیز وقتی یقین کرد تولید واکسن داخلی سراب است از رییس جمهور چین درخواست کمک کرد. طبیعی است کشوری پهناور با جمعیت یک میلیارد و چندصدمیلیونی، نیاز ما را به خودش ترجیح ندهد و به رییس جمهور ایران قول بدهد در اولین فرصت امکان ارسال واکسن را فراهم کند. یعنی وعده کرد ۱۰۰میلیون واکسن سینوفارم را شهریور به ایران تحویل دهد. دست بر قضا واکسن ها وقتی به ایران رسید که آقای دکتر عین اللهی سرنگ به دست منتظر تزریق بود. البته که تزریق واکسن به حدود ۵۰میلیون جمعیت کار ارزشمندی است، اما اولا اگر بسیج و نهادهای مردمی نبودند، وزیر محترم بهداشت مستاصل می ماند و ثانیا مقدمه این تزریق (یعنی واردات) به همت دولت قبل فراهم شد. ضمنا چینی ها با همه اصرارشان بر اجرای FATF به درخواست دولت گذشته آن را نادیده گرفتند. چنانچه آقای وزیر نیازمند اطلاعات دقیق تر هستند دستور بفرمایند منشی شان تلفن همتای چینی شان یا شماره سفیر چین در تهران را بگیرد و جناب وزیر با آنها صحبت کند تا همه چیز معلوم شود.

*اعتماد