با اعلام شهرداری و شورای‌شهر تهران چند سالی است که فعالیت پارکبان‌ها متوقف شده اما افراد متفرقه‌ای دقیقاً کار پارکبان‌ها را انجام می‌دهند؛ نه لباس پارکبانی به تن دارند و نه از قبض و برگه برای اجاره جای پارک خبری است.

شلوغی بلوار میرداماد، تمرکز مراکز تجاری و اداری بدون پارکینگ در ضلع جنوب و شمال این بلوار و تغییر کاربری واحدهای مسکونی به اداری، عرصه را برای اجاره غیرقانونی پارک حاشیه‌ای توسط افراد ناشناس مهیا کرده است.

«علی جم‌زاد» شورایار محله کاووسیه می‌گوید: «اگرچه اهالی محله‌های اطراف زیر بار پرداخت پول به این افراد نمی‌روند اما کارمندان، مشتریان مراکز تجاری و... برای رهایی از سرگردانی حتی گاهی به پرداخت مبالغی تا ۵۰ هزار تومان هم رضایت می‌دهند.» اجاره جای‌ پارک در بلوار میرداماد وترفندهای فروش جای پارک حاشیه خیابان به رانندگان گذری تنها به فعالیت این افراد ختم نمی‌شود. جم‌زاد ادامه می‌دهد: «تازگی‌ها پدیده‌ دیگری به نام ماشین‌خوابی برای فروش جای پارک هم گریبان همسایه‌ها را گرفته است.»

قصه زمانی جالب‌تر می‌شود که با روش کار این افراد آشنا شویم. مسافرکش‌های پلاک شخصی، روزها با جابه‌جایی مسافران بلوار درآمد کسب می‌کنند و شب‌ها شغل دیگری دارند؛ ماشین‌خوابی برای فروش جای پارک. ساکنان معابر فرعی بلوار میرداماد به‌ویژه اهالی خیابان‌های مجتبایی، قدوسی، ۱۲ بهمن، تبریزیان و... بیشتر با این معضل آشنا هستند.

«فرزاد قریب» دبیر شورایاری محله داودیه در تأیید این موضوع می‌گوید: «مسافرکش‌های پلاک شخصی اهل تهران نیستند و از شهرهای غرب کشور به اینجا آمده‌اند. آنها شب‌ها در خودرو می‌خوابند و اول صبح پیش از آنکه مسافرکشی را شروع کنند، جای پارک خود را به رانندگان سرگردان می‌فروشند.» ساکنان این خیابان‌ها و کسبه‌ای که از ماجرا باخبرند زیر بار پرداخت پول نمی‌روند. اما مراجعه‌کنندگان به بیمارستان هاشمی‌نژاد که در خیابان‌های اطراف به دنبال جای پارک می‌گردند، برای این افراد گزینه مناسبی هستند.

«فرهاد سلیمی» یکی از اهالی محله میرداماد می‌گوید: «با فعالیت این افراد همسایه‌ها هم با مشکل جای پارک روبه‌رو شده‌اند. طی سال‌های اخیر بسیاری از واحدهای مسکونی در خیابان‌های اطراف بلوار به واحدهای اداری تغییر کاربری داده‌اند و این یعنی اول صبح سر پیدا کردن جای پارک جنگ و دعواست.»

موضوع زمانی جالب‌تر می‌شود که ظاهراً قرارداد نانوشته‌ای هم میان این افراد و کارمندان برخی واحدهای اداری و تجاری برای اجاره جای پارک وجود دارد. قریب می‌گوید: «بیشتر مشتریان آنها را کارمندان شرکت‌ها و اداره‌های اطراف تشکیل می‌دهند. از آنجایی که اول صبح پیدا کردن جای پارک دشوار است، این کارمندان در ازای پرداخت یک مبلغ مشخص، رسماً جای پارک حاشیه‌ای را از این افراد اجاره کرده‌اند تا هر روز یک جای پارک رزرو شده داشته باشند.»

نزدیک مترو سوار یکی از همین خودروها می‌شویم؛ در طول مسیر به سمت میدان مادر از کار و کاسبی راننده جوان می پرسیم؛ می‌گوید اهل یکی از استان‌های غرب کشور است و مثل بقیه رانندگان به هوای کار به تهران آمده و چون کسی را در تهران ندارد بیشتر شب‌ها در خودرو شخصی‌اش می‌خوابد.

وقتی می‌پرسیم درآمد مسافرکشی کفاف زندگی در پایتخت و پس‌انداز را می‌دهد یا نه؟ سری تکان می‌دهد و می‌گوید: «از سر ناچاری و بیکاری به تهران آمدیم تا پولی پس‌انداز کنیم. بعضی‌ها که متأهل هستند خرج خانواده‌ را از همین راه تأمین می‌کنند و درآمدشان را برای آنها می‌فرستند. وگرنه، شب‌ها در ماشین خوابیدن کار آسانی نیست.» اما همین ماشین‌خوابی هم به تازگی به روشی برای کسب درآمد تبدیل شده است.

جم‌زاد شورایار محله کاووسیه می‌گوید: «آنها فقط مسافرکشی نمی‌کنند. تازگی‌ها روش جدیدی برای کسب درآمد پیدا کرده‌اند. از آنجایی که پدیده تغییرکاربری واحدهای مسکونی به اداری، خیابان‌های اطراف بلوار را دچار پدیده شب‌مردگی کرده و شب‌ها جای پارک در کوچه‌ها زیاد است، این افراد شب را در ماشین شخصی‌شان می‌خوابند و صبح زود جای پارک خود را در قبال ۲۰ هزار تومان و بیشتر به مراجعه‌کنندگان به مراکز اداری و درمانی اطراف می‌فروشند.