انصار الخميني (ره) :: نفرت پراکنی با شکستن سنگ قبرها

تاريخ انتشار: 20 آبان 1400 ساعت 00:26:33

یادداشتی از: دکتر صالح نیکبخت
نفرت پراکنی با شکستن سنگ قبرها

این روزها سنگ قبر شکنی درگذشتگان که به نیک نامی هم مشهورند، به سنتی ناپسند و غیرانسانی تبدیل شده که هر از چندی در گورستانی یا نقطه ای از کشور تکرار و خبر ناراحت کننده اش در رسانه ها منتشر می شود. عاملان این کار برای انجام اقدامات خود بهانه ای می تراشند و گاهی هم متوسل به نظر و دیدگاهی فقهی می شوند. این افراد اگر به علت فاصله و دوری، دسترسی به آرامستان ها برایشان آسان نباشد و عاملان رنج گسیل شدن به سوی گورستان ها را برنتابند، تابلوها و هر نام و نشانی را که از این درگذشتگان در منظرشان باشد، هدف قرار می دهند و این اقدامات را که نوعی کینه جویی و نفرت پراکنی است، به اوج خود می رسانند. پس از شکستن چندباره سنگ قبر شادروان دکتر ابراهیم یزدی، وزیر امور خارجه دولت موقت ایران، از شاعر نامی ایران سایه که امید است سایه او بر این مرز و بوم دراز باشد، شنیدیم و خواندیم که این روش های غیراخلاقی سابقه طولانی و بس دراز دارد. سایه می گوید وقتی مرتضی کیوان را با آن زجر و شکنجه اعدام کردند، دوستان او هراز چندگاهی یادی از او کرده و بر سر قبرش حاضر و شاخه گلی نثار می کردند. چون دشمنان کیوان از مرده او هم می ترسیدند و در خواب ابدی هم نام او را بر نمی تابیدند، هر بار سنگ قبر او را می شکستند. به گفته او سنگ قبر شکنان دست بردار نبوده و این کار را ادامه می دادند؛ بنابراین دوستان مرتضی کیوان مجبور شدند با گذاشتن نشانی از آرامگاه او مکان گور را مشخص کرده و امکان گردهم آمدن دوستان و یاران او را فراهم آورند.

اولین سپیده بیدار باغ را

آمیخته به خون طراوت

در خواب برگ های تو دیدم

باری، آرامگاه مرتضی و دیگران سرانجام به سروستان تبدیل شد و دوستانش از جمله سایه به دنبال گور او بودند، در پاسخ به این سوال که «ای عزیز دل من! تو کدامین سروی». در چند دهه گذشته پدیده سنگ قبر شکنی دوباره بر سر زبان ها افتاده و از گوشه و کنار اخباری از این اقدام به گوش می رسد که آخرینش همین ماجرای سنگ قبر دکتر ابراهیم یزدی است. بعد از این رویداد رسانه های فراوانی به این ماجرا پرداختند و از جمله «شرق» در ابتدای هفته در یادداشت گونه ای برای این ماجرا ضمن تشریح آن در پایان گزارش یادآور شده بود که پدیده سنگ قبر شکنی ماجرایی رایج در میان اهل سنت است و چنین بیان شده بود: «در برخی کتب اهل سنت روایتی آمده است که دلالت بر وجوب تخریب سنگ قبرها می کند». برخی بزرگان اهل سنت از کردستان، سیستان و بلوچستان و گلستان با نگارنده تماس گرفتند و با اشاره به این عبارت توضیحاتی درباره باور اهل سنت در این زمینه ارائه دادند. آن چنان که عالمان دینی اهل سنت می گویند، در نظریه جمهور علمای اهل سنت و در هریک از مذاهب چهارگانه و زیدی ها نه تنها سنگ قبر شکنی واجب نیست، بلکه هرگونه اهانت گفتاری و رفتاری نسبت به گورستان ها عموما و گور اشخاص به طور خاص قبیح و مذموم و از مصادیق اهانت به مرده است. گرچه در یک دهه گذشته فرقه موسوم به القاعده و سایر شاخه های الهام گرفته از آن نظیر داعش بارها به مقابر علما، مشایخ و بزرگان دین اهانت کرده بودند. آنها هر قبری را که مورد اقبال مردم بود، به بهانه شخص پرستی تخریب می کردند. چنان که می دانیم بسیاری از مناطق سنی نشین هم از سوی این گروه ها مورد حمله قرار گرفته و از شر آنها در امان نبوده اند. با توجه به این امر باید بگوییم تخریب سنگ قبر آرامگاه ها واجب نیست، بلکه در همه مذاهب هم مذموم و از مصادیق جنایت است. جا دارد مقامات مسئول هم هوشیار بوده و با این نفرت پراکنان برخورد کنند؛ زیرا اگر چنین اقدامی صورت نگیرد، در میان مردم این شبهه به وجود می آید که دستی در پشت پرده هم با اقدامات همراه است.

*شرق