انصار الخميني (ره) :: به بهانه سخنان آقای پناهیان؛ خطر بی دینی در تعیین زمان ظهور

تاريخ انتشار: 12 فروردين 1400 ساعت 00:19:53

یادداشتی از: حجت الاسلام هادی سروش
به بهانه سخنان آقای پناهیان؛ خطر بی دینی در تعیین زمان ظهور

جماران، مسئله ظهور و نگاه های کاملا متفاوت به آن، از مشکلات مباحث مهدویت است. این مشکلات کار را به جایی رسانده که خطیب مشهور رسانه ملی و مورد حمایت همه جانبه یعنی جناب آقای پناهیان می گوید: اگر ملت ایران از انتخابات سربلند بیرون بیاید کافی است برای اینکه امام زمان ظهور کند.

ما طبق دستور حضرت امام صادق(ع) که فرمودند: کذب الوقاتون، هلک المستعجلون. هر گونه تعیین وقت و هر گونه عجله ای در مورد «ظهور» را علناً و بدون هیچ گونه ملاحظه ای، باطل و مردود می دانیم و اعلام می داریم.

و البته نقض روشن این سخنان نسجیده و باطل این است؛ اگر انتخابات سربلندانه برای ظهور کافی است، پس چرا در مهمترین و موفقیترین انتخابات در جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸ که رای بالای ۹۸ در صد را به همراه داشت، چنین اتفاقی در مسئله ظهور دیده نشد؟!

واقعش از این سنخ سخنان، شائبه های بدی از جنس قدرت و ثروت به مشام می رسد!

اما اجازه دهید مسئله را ریشه ای بررسی کنیم و از نقطه بالاتر ، مورد مداقّه قرار دهیم.

در این موضوع، سخنان سنجیده آیت الله گرامی از مراجع تقلید و از شاگردان امام راحل و علامه طباطبایی که سابقه مبارزه و زندان دارد، قابل خواندن است؛

«سال‌هاست که از زبان برخی از بزرگان مذهب شنیده می‌شود که امام زمان به زودی می‌آید! بیش از ۵۰ سال قبل، پیش آقای بهجت بودم. صحبت ظهور مطرح شد. آقای بهجت گفت: به زودی ظهور محقق می‌شود. گفتم: آقا یقین دارم که به زودی ظهور نمی‌شود. ایشان گفت: به چه دلیل؟ گفتم: چون علائم ظهور محقق نشده است. گفتند همه اینها ممکن است در دوماه محقق شود. گفتم برخی از این شرایط به گونه‌ای نیست که در یک سال دوسال محقق شود. روایت داریم که آنقدر امر ظهور طول می‌کشد که معتقدان امام زمان(عج) از عقیده خود دست کشیده و می گویند دروغ است. سالهای ۵۲ تا ۵۵ در زندان بودم. مواردی را داشتیم که کمونیست شده بودند. می‌گفتند که فلان آقا به قزوین آمده بود. منبر می‌رفت و می‌گفت به بیابان بروید و اذکار یا فارس الحجاز ادرکنی را بگویید امام زمان را می‌بینید. می‌گفت همه این کارها را کردم امام زمان را ندیدم.»

در نزاهت معنوی آیت الله بهجت که خود مجتهد بوده سخنی نیست، اما در مورد دیگران، اجازه دهید به جوانان عزیز توصیه کنم، معارف دینی در بُعد سیاسی - اجتماعی را از شخصیت های متفکری که هیچ وابستگی فکری ندارند بشنوید.