انصار الخميني (ره) :: علی اکبر صالحی: روحیه عدم همراهی با ایران در وزارت خارجه عراق بالاست / عراقی ها می خواهند نه سیخ بسوزد نه کباب؛ طوری صحبت می کنند که آدم حیران می‌ماند

تاريخ انتشار: 14 دي 1399 ساعت 00:33:51

روایتی از سیاست بغداد که چرایی رای ممتنع اخیر این کشور را توضیح می دهد؛
علی اکبر صالحی: روحیه عدم همراهی با ایران در وزارت خارجه عراق بالاست / عراقی ها می خواهند نه سیخ بسوزد نه کباب؛ طوری صحبت می کنند که آدم حیران می‌ماند

دکتر علی اکبر صالحی وزیر خارجه سابق ایران در کتاب خاطرات خود به موضوعی اشاره کرده که رفتار اخیر عراق در رای ممتنع آن در ماجرای تلاش امریکا برای احیا کمیته تحریم ها علیه ایران را توضیح می دهد.

به گزارش «انتخاب»؛ در بخشی از کتاب صالحی تحت عنوان «در گذر تاریخ» آمده است: «وزارت امور خارجه عراق همان وزارت خارجه با افکار خودشان است و روحیه عدم همراهی در آن قوی است و شاکله آن هنوز درست نشده است.

مسئولین عراقی در برخی از مجامع عربی و بین‌المللی به گونه‌ای خجولانه صحبت می‌کنند که آدم حیران می‌ماند یعنی به نوعی صحبت می‌کنند که نه سیخ بسوزد نه کباب. البته این اواخر بهتر شده‌اند.

در صورتی که مردم عراق سختی‌های زیادی کشیده‌اند، انقلاب کردند و علیه ظلم ایستادند و اگر مسئولین آن‌ها با حق همراه شوند چیزی را از دست نمی‌دهند. حالا فرضاً آمریکا حرفی بزند، اتفاقی نمی‌افتد. شما خدا را دارید علمایی که در عراق‌اند پشتیبان دولت هستند‌. خود آقای دکتر ابراهیم جعفری یا حتی نمایندگان مجلس و وزرای عراق مجته یا عالم زاده هستند. اگر این افراد بخواهند در مجامع بین المللی نسبت به حق یا باطل سست شوند، از بقیه افراد چه انتظاری میتوان داشت. ایران چه ضرری از ایستادگی و همراهی با حق و مقابله با ظلم کرده است؟ مگر نه اینکه مقتدر تر و عزیزتر شده‌ایم؟»

در بخشی دیگر از خاطرات رئیس سازمان انرژی اتمی ایران آمده است: «وقتی آمریکا به عراق حمله کرد، مجددا ایران به کمک آن‌ها رفت. زمانی که حکومت جدید روی کار آمد و آمریکا، عراق را کاملا شخم زده تحویل آن‌ها داد، ایران باز هم به داد آن‌ها رسید. به آنها آذوقه داد و در فصل گرما برق آن‌ها را تامین کرد. حتی وقتی که پول برق را طلب می‌کردیم به بهانه اینکه ایران تحت تحریم بین‌المللی است، پول ما را نمی‌دادند (من آن‌موقع وزارت خارجه بودم) اگر برق را قطع می‌کردیم، اعتراض می‌کردند. بدهی آن‌ها تقریبا به یک میلیارد دلار رسیده بود ولی ایران کریمانه به انتقال برق ادامه داد.»