گفتم: آقاجون المالکی سخنگوی ائتلاف نظامی به رهبری عربستان با نمایش قطعات موشک بالستیک پرتابی از سوی حوثی‌های یمن به چند شهر عربستان با استناد به دریچه‌های روی آنها که ویژگی موشک‌های ایرانی است ادعا کرد که این موشک‌ها ساخت ایران بوده‌اند. المالکی به خبرنگاران گفت ما حق پاسخ به ایران در زمان و مکان مناسب را برای خود محفوظ می‌داریم.
گفت: ادبیات مبتنی بر تهدید متقابل و اعلام مکرر آمادگی برای درگیری نظامی می تواند علاوه بر افزایش پیچیدگی شرایط فی مابین و منطقه حامل هزینه های بسیار سنگین تامین و به روز رسانی تسلیحات دفاعی و تهاجمی کشورهای منطقه و طبیعتا دو کشور باشد. لذا ضروری است با تاکید بر اصول حکمت ، مصلحت و منافع حداکثری نسبت به اتخاذ رویکردهای کاهنده تنش اقدام کرد.
گفتم: با فرض تلاش خود خواسته یا هیجانی عربستان برای ورود به رویارویی نظامی با توهم پیروزی بر ایران چه گزینه های انتخابی برای عقلانی سازی حاکمان عربستان داریم؟
آیا با اتکا بر قدرت برتر نظامی و دفاعی می توان هیجان ، افراط گرایی و توهم قدرتمندی طرف های مقابل را بطور پایدار کاهش داد؟
آیا با فرض اصرار بر لجاجت و قدرت طلبی از جنس جنون صدام نمی توان به راهکارهای غیر نظامی برای عقلانی سازی تصمیمات و رفتار طرف مقابل فکر کرد؟
گفت: سال ها پیش در جلسه خاصی از حضار پرسیدم
1- اگر حالا در سال ۵۸ بودیم با انتخاب کدام راهبردها و بکارگیری چه رویکردهای داخلی ، منطقه ای و بین المللی می توانستیم مجنون قدرت طلبی چون صدام و حامیانش را ناچار از حفظ آرامش و پرهیز از هر سطحی از درگیری و جنگ طلبی کنیم؟
2- متخصصین حاضر در جلسه پس از چند دقیقه تامل پاسخی نیافتند و البته تاکید بر نیاز به فرصت کافی برای بررسی و تفکر طبیعی بود.
3- اما واقعیت این بود که علی رغم تحمّل هزینه های غیر قابل جبران ناشی از جنگ تحمیلی بعدها هرگز به چگونگی امکان مدیریت شرایط پیشگیراته قبل و حتی در حین جنگ توجه نکردیم مطلبی که همچنان و در هر موضوع به روزی مورد نیاز است.
گفتم: یعنی برای ممانعت از جوگیرشدن و رجز خوانی حکام وهابی عربستان که احتمالا به انگیزه بالای جنگ طلبانه متحد جدیدش (رژیم صهیونیستی) نیز امیدوارند
1- باید بدنبال انتخاب و بکارگیری راهکارهای آرام سازی طرف مقابل باشیم؟
2- آیا نمی توانیم علی رغم برخورداری از تجربه ، دانش و تجهیزات دفاعی و نظامی بومی نسبت به همراه سازی و اعتمادسازی متقابل با عربستان ، ائتلاف و حتی حامیان بین المللی آنها دست یابیم.
3- آیا ادامه رجز خوانی عربستان با گرایش احتمالی به سمت اسرائیل یا ائتلاف سازی های جدید ضد ایرانی ناخواسته ورود به سطحی از مسابقه تسلیحاتی را به ما تحمیل نخواهد کرد؟
4- کدام کشورها از خاتمه منازعه لفظی ، رقابت خصمانه و حرکت به سوی همگرایی و همکاری متقابل دو کشور استقبال می کنند؟
5- کدام کشورها از گسترش و تعمیق اختلاف و شکل گیری منازعات تند بین دو کشور استقبال می کنند؟
گفت: آقاجون اگر با فرض تکرار موضوعی مانند سنگ اندازی صدام دیوانه به مسئله رجز خوانی و اقدامات هیجانی عربستان توجه کنیم طبیعتا صورت مسئله با تغییر ماهوی روبرو ، جنس و نوع برخورد ما نیز می تواند متفاوت باشد.
بنابراین برای انتخاب رویکردهای مناسب باید به راهبردهای ایران در خصوص جهان اسلام ، منطقه و کشور عربستان تاکید و در صورت لزوم به اصلاح یا تغییر هدف گذاری اقدام کنیم.
ما می توانیم ضمن استمرار افزایش دانش و توانمندی نظامی بیش از پیش نسبت به همراه سازی و ایران پذیری کشورهای منطقه بعنوان راهبرد محوری توجه کنیم.

  تعداد بازديدها: 3791

    نسخه قابل چاپ