به گزارش اعتدال ، در این یادداشت می‌خوانیم: «مجلس معتقد است پاشنه آشیل اعتماد به وزرا فتنه است؛ حرف درستی است. مجلس معتقد است نباید وزیر بدسابقه در فتنه به دولت راه یابد؛ این نیز حق است. مجلس معتقد است نباید اجازه داد که رئیس‌جمهور بر معرفی فتنه‌گر به مجلس اصرار ورزد؛ اساسا وظیفه مجلس همین است. با این وصف چند ملاحظه ظریف نیز وجود دارد.

۱- مرجع گزینش افراد از حیث فتنه‌گر بودن و نبودن کجاست و کیست؟ وزارت اطلاعات یا ناجا یا دیگر نهادهای نظارتی و امنیتی؟ روزنامه ها و یا حافظه تاریخی افراد؟ به نظر می‌رسد روش فعلی برای فتنه‌گر خواندن افراد منطق روشنی ندارد. آیا کشف یک فیلم و صوت و نوشته کفایت می‌کند؟ آیا قضاوت در شرایط احساسی و ژورنالیستی که امکان دفاع موثر برای متهم وجود ندارد، منصفانه است؟ فتنه و فتنه‌گر را باید صرفا موید به استعلام‌های متقن نهادهای مسئول شناخت در غیر این‌صورت بیم قضاوت‌های ناعادلانه می‌رود.

۲- فتنه‌گر چه کسی است؟ فتنه‌گر فردی است که در ایام فتنه یا مدیریت فتنه را برعهده داشته است و یا در خیابان‌ها سطل آشغال آتش زده است. طبیعی است که اگر فردی طرفدار دو کاندیدای محصور بوده، امروز فتنه‌گر نیست. حتی کسی که معتقد به تقلب بوده است نیز فتنه‌گر نیست. فتنه‌گر فردی است که به بهانه تقلب، مردم را به اعتراض از طریق روش‌های غیر قانونی تهییج و تشویق کرده است. اگر فردی در جایی گفته که تقلب شده است و بعدها نیز حرف خود را اصلاح کرده است، فتنه‌گر نیست.

۳- ساکت فتنه چه کسی است؟ ساکتین فتنه آن دسته از خواصی هستند که در ایام فتنه سکوت کردند و طرف حق را نگرفتند. خواص چه کسانی هستند؟ خواص افراد موثری هستند که پایگاه اجتماعی دارند. بنابراین هر فرد تحصیل‌کرده و مسئول و مدیری خواص نیست. هرکس در ایام فتنه ساکت بوده است دلیل نمی‌شود ساکت فتنه باشد. بسیاری هستند که حرف زدن یا نزدنشان اثر قابل ملاحظه‌ای در جامعه نداشته و ندارد چون پایگاه اجتماعی ندارند. بنابراین نمی‌شود فلان و بهمان را به بهانه اینکه در ایام فتنه غایب و یا ساکت بوده‌اند، در زمره ساکتین بدانیم.

۴- مفتون چه کسی است؟ مفتون فردی است که در ایام فتنه، فتنه‌زده است. به تعبیر دیگر با غبارآلودگی حق و باطل به اشتباه افتاده است. ممکن است خطایی هم کرده باشد؛ مثلا سخنرانی نادرست داشته و یا یادداشت ناصواب نوشته و یا تصمیم غلطی گرفته است. اساسا اگر فتنه خطرناک است به دلیل همین غبارآلودگی است. بسیاری ممکن است در این ایام دچار خطای تحلیل شوند. اما گذر زمان و تدبیر خواص باعث می‌شود غبار باطل از چهره حق بیفتد و حق نمایان شود. بسیاری با نمایان شدن حق، تحلیل خود را اصلاح می‌کنند. تعداد این افراد زیاد است و اگر در ایام فتنه جرمی مرتکب نشده باشند، بازگشت طبیعی این افراد کفایت می‌کند و نباید انتظار عذرخواهی صریح و علی‌حده داشت.

۵- تواب فتنه چه کسی است؟ تواب فتنه کسی است که روزگاری با موج فتنه همراه شده است اما امروز با صراحت اعلام می‌کند به نظام و رهبری اعتقاد دارد. توبه، کار خارق‌العاده‌ای نیست. همین که امروز بر انقلاب و رهبری و قانون تاکید می‌کند، نوعی بازگشت و اصلاح گذشته است. نباید آنقدر سخت گرفت که کسی جرئت بازگشت نداشته باشد. بازگشت را باید قدر دانست.

و در انتها؛

چه کسانی مفتون و فتنه‌زده می‌شوند؟ پاسخ به این سوال را می‌شود کوتاه و سربسته گفت. عده‌ای در فتنه به خطا رفتند و بعدها نیز فهمیدند اشتباه کردند. عده‌ای نیز در فتنه مصون ماندند. علت مصونیت این افراد چه بود؟ برخی مجهز به تحلیل و بصیرت روشن بودند. حساب این افراد جداست. اما مصونیت برخی صرفا به دلیل جبهه سیاسی‌شان بود. چه بسا اگر در جرگه اصلاح‌طلبان بودند همان می‌کردند که دیگران کردند. برای این دسته از افراد، یک یادآوری ضروری است. عده‌ای از اینها وقتی احمدی‌نژاد خانه نشست، سکوت کردند. برخی در خانه‌نشینی احمدی‌نژاد، حق و باطل را گم کردند و برخی حتی بعد از تذکر پیاپی رهبری به احمدی‌نژاد، به اشتباه افتادند. برخی نان جریان سیاسی‌شان را در ایام فتنه خوردند و مصونیتشان پای بصیرت نبود. بماند که همین‌ها بعدها در فتنه‌های دیگری مردود شدند.»