آنقدر ، یا مهدی ، بگویم تا بیایی
پیوسته راهت را بپویم تا بیایی
در وادیِ تهذیب نفسِ خوی و کردار
اصلاح سازم خلق و خویم تا بیایی
تا این نَفَس در حوضِ تن باشد شناور
هر کو سراغت را بجویم تا بیایی
خود را رسانم تا بدانجایی که دیگر
از حبّ دنیا دل بشویم تا بیایی
گر ، کار خیری سر زند از سویم ، امّا
بهر خدا با کس نگویم تا بیایی
تا بودم و هستم در این حال و هوایم
این بود و باشد آرزویم تا بیایی
جانا تویی مشکل گشای نسل آدم
بغضی نشسته در گلویم تا بیایی
آمّید آن دارم بپا داری قیامت
با اشک می سازم وضویم تا بیایی
مرغ (مهاجر) روی هر بامی ، نشیند
خوش نغمه سازد ، های و هویم تا بیایی
** علی اکبر پورسلطان (مهاجر) **
( استفاده با ذکر منبع www.fajr57.ir جایز است )