در آستانه سی و پنجمین سالگرد عروج ملکوتی خمینی کبیر و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس فضیلت های اخلاقی از درگاه خدای متعال مسئلت داریم ما را به آرمان های آن استوانه فضیلت و شخصیت کم نظیر معتقد و ملتزم کند.
با توجه به این که در آستانه یک انتخابات سرنوشت ساز دوره چهاردهم ریاست جمهوری هستیم و طبیعی است هر کسی حق دارد بنا به تشخیص و گرایش اجتماعی و سیاسی خود کاندیدای مورد علاقه اش را در گروه ها ، کانال های مجازی ، روزنامه ها و سایر گروه های علمی و فرهنگی مطرح نماید ، متاسفانه هنوز در مرحله ثبت نام ، شاهد بعضی حرکت ها ، موضع گیری ها و اظهارات تند و غیر اخلاقی از سوی برخی افراد ، گروه ها و تشکل های سیاسی علیه هم هستیم.
در این میان برای این که تنش ها ، درگیری های تلخ ، آزار دهنده و دلخوری ها پیش نیاید و بیش از این گرفتار فضای آلوده ، مسموم و متشنج نشویم که به هیچ وجهی در شأن نظام جمهوری اسلامی ایران نیست به چند تذکر و نکات ضروی اشاره می شود:
۱ – در مرحله نخست حامیان و طرفداران کاندیداها به جای این که کاندیدای طرف مقابل را به روش غیر اخلاقی تخریب و علیه اش پرونده سازی و به اصطلاح افشاگری بکنند ، بهتر است خدمات ، سابقه مثبت و برنامه های دولت کاندیدای مورد علاقه خودشان را مطرح کنند و برای مردم توضیح دهند.
۲ – متمرکز شدن به تخریب ، تمسخرِ و به خیال خود ، افشای طرف مقابل نشان از ضعف ، زبونی ، حقارت ، عجز و ناتوانی فاعل دارد و تجربه ثابت کرده این روش غیر اخلاقی شاید به طور موقت مؤثر باشد ،اما در نهایت وقتی غبار تحریف کنار رفت واقعیت ها و حقیقت ها برای همه آشکار می شود. لذا عقل ، تدبیر و شرع حکم می کند به هوش باشیم و در این مورد از حرمت شکنی ها دوری کنیم و جنگ های رزگری و حیدری – نعمتی را کنار گذاشته و از نفرت پراکنی ها و عقده گشایی ها اجتناب نماییم.
۳ – بر اساس قانون و اصل تکوینی « عمل و عکس العمل» یا همان « کنش و واکنش » که در شرع مقدس به آن « جزا» گفته می شود و به قول گنجوی « هر چه کنی به خود کنی ، گرهمه نیک و بد کنی » و تجربه نیز آن را ثابت کرده است ؛ در دهه شصت مجاهدین خلق و فرقانی ها، شخصیت های درجه یک انقلاب را متهم به وابستگی به امپریالیسم جهانی و آمریکا می کردند ، اما خودشان بعد از اندکی در آغوش همان امپریالیسم جای گرفتند.
بعدها آنهایی که خودشان را به دروغ ساده زیست خیال می کردند و اتهام اشرافی گری به دیگران می زدند ، چگونه گرفتار تکاثر و اختلاس های میلیاردی شدند؛ یا آنهایی که رقبا را به خاطر چند مورد سوتی به سخره می گرفتند و بی سواد می خواندند ؛ به شرح ایضا.
۴ – این که دو گروه ادعای ارزشی و انقلابی کنند ، اما در مرحله عمل برای رسیدن به قدرت ، طرفدارانشان به هم دیگر گیر بدهند و از سر و کله هم بالا بروند ، چه معنایی می تواند داشته باشد؟ انسان را به یاد کمونیست های دهه شصت می اندازد که در عملکردشان هدف وسیله را توجیه می کرد و برای رسیدن به مقصد و مقصود به هر کار غیر اخلاقی و غیر انسانی دست می زدند.
۵ – در فرهنگ قرآنی و سیره اهلبیت علیهم السلام رذائل اخلاقی مانند: « اختلاف افکنی » ، « انحصار طلبی »، « استهزای دیگران » ، « رفتارغیر متعارف و عملکرد نسنجیده »، « بی ادبی » ، « بی تقوایی » ، « یاوگویی » ، « لجاجت » ، « کور دلی » ، « تعصب بی جا » ، « افترا بستن » از علامت های جاهلان است ؛ از سوی دیگر ،« تقوا و پرهیز کاری » ، « دوری از افترا و استهزا » ، « وحدت گرایی و صمیمیت » ، « ادب » و « درک و فهم درست از حوادث واقعه » از نشانه های انسان عاقل می باشد. ما برای حفظ تعادل و تفاهم در جامعه ناچاریم این شاخصه را بشناسیم و بشناسانیم و در نهایت از حضور انسان های عاقل در عرصه های سیاسی و اجتماعی حمایت کنیم و از آدم های جاهل و نامیزان تبری جوییم.
۶ – اکنون در شرایط بسیار حساس و سرنوشت سازی قرار داریم ، نیاز مبرم به فضای آرام و آرامش روحی و روانی مضاعف داریم تا در سایه آن با رقبای سیاسی به تفاهم و رقابت معقول برسیم و شاهد یک انتخابات غرور آفرین و در شأن مردم بزرگوار ایران باشیم ؛ اگر خدای ناخواسته همچنان به روش های مادی و الحادی ادامه بدهیم و در واقع همانند کمونیستِ های مسلمان نما از فضائل اخلاقی فاصله بگیریم ، تقدیر الهی با هیچ کس ، هیچ گروهی و قومی نسبت فامیلی و شوخی ندارد، همه ما را به مَسلَخ خواهد برد و به جای ما قوم صالح دیگری خواهد آورد.
در آستانه سی و پنجمین سالگرد عروج ملکوتی خمینی کبیر و بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس فضیلت های اخلاقی هستیم از درگاه خدای متعال مسئلت داریم ما را به آرمان های آن استوانه فضیلت و شخصیت کم نظیر معتقد و ملتزم گرداند و به همه ما عقل ، تدبیر و تقوای لازم عنایت فرماید.