عصر ایران - حمله تلافی جویانه ایران به اسرائیل، فقط یک اقدام نظامی نبود، بلکه یک رویکرد راهبردی سیاسی بود که نشان می داد "صبر استراتژیک" جای خود را به "بازدارندگی استراتژیک" داده است و در این باره نکاتی چند، فارغ از شعارگرایی قابل توجه است:

1 - ایران قبل از حمله تلافی جویانه به اسرائیل، از واژه های "سیلی" و "تنبیه" استفاده کرده بود که بار معنایی آنها چندان سهمگین نیست و صرفاً برای هشدار و انذار به کار می روند. وقتی سیلی ایران مترادف با 300 موشک باشد، "مشت" ایران حتماً بسیار سهمگین تر خواهد بود و اگر کار به "شمشیر" بکشد، اسرائیل حتماً با تصویر مهیب تری مواجه خواهد شد. به نفع اسرائیل است که با همین سیلی به خود بیاید!

2 - اگر اسرائیل بخواهد به حمله متقابل ایران پاسخ بدهد، انتظار جدی و مبتنی بر تجربه اخیر این است که ایران در سطحی بالاتر پاسخ دهد. فراتر از جمهوری اسلامی، برای "ایران" زشت و زننده است که اسرائیل بدان دست درازی کند و پاسخی نگیرد. بالاخره باید فرقی باشد بین ایران بزرگ با برخی کشورهای منفعل عربی.

3 - اگر بین ایران و اسرائیل جنگی تمام عیار در بگیرد، حتماً کشورمان همانند وضعیت عراق در جنگ با آمریکا، دچار آسیب های جدی خواهد شد و از این رو، به هیچ عنوان از چنین جنگی استقبال نمی کنیم. اما در کنار خسارت شدید و گسترده به ایران، تاوان اسرائیل، نابودی اش خواهد بود.

ایران و همه کشورهای جهان، موجودیت های واقعی مبتنی بر خاک و تاریخ اند و تنها کشوری که بر اساس تصمیم سیاسی ، اخراج و کشتار مالکان ، اشغال سرزمین و مهاجرت دینی شکل گرفته، اسرائیل است. قریب به اتفاق ساکنان امروز اسرائیل، یا متولد جای دیگری در این جهان هستند یا پدران و مادران شان از جای دیگری آمده اند. بنابراین هر کدام شان از یک سو، ریشه در نقطه دیگری دارند و از دیگر سو، پایبند خاکی که در آن زندگی می کنند نیستند. آنها به طمع زندگی بهتر به اسرائیل رفته اند و اگر ببینند که حیات شان در خطر است، بسیاری شان ترجیح می دهند به سرزمین های مادری شان بازگردند و این، برای کشوری که مبنایش مهاجرت است، به معنای نابودی خواهد بود.

بنابراین جنگ ایران و اسرائیل با این نتیجه به پایان می رسد: خسارت گسترده به ایران و نابودی اسرائیل.
احتمالاً در اسرائیل، سیاستمداران عاقلی وجود دارند که "نابودی" خودشان را به بهای "خسارت" دیگران نخواهند.

4 - حمله موشکی ایران به اسرائیل به هر دو طرف این امکان را داد که توان خود در آفند و پدافند بسنجند و از این رو، جنگ بعدی، بسیار مجرب تر خواهد بود. ضمن آن که ایران از همه توان موشکی اش استفاده نکرد ولی اسرائیل سامانه های جدید ضد موشکی اش را نیز به کار بست. از این رو، ایران در شناحت نقاط ضعف و قوت پدافند اسرائیل، اطلاعات بیشتری کسب کرد تا اطلاعاتی که طرف مقابل از موشک و پهپادهای ایرانی به دست آورد.

5 - ایران قبل از حمله به کشورهای منطقه خبر داده بود و طبیعتاً اسرائیل هم منتظر حمله بود. علاوه بر اسرائیل، هواپیماهای آمریکا ، انگلیس و فرانسه نیز به پرواز درآمدند و اردن نیز به آنها کمک کرد. در واقع حداقل 5 کشور با آگاهی قبلی، سپر دفاعی درست کردند و با آخرین تکنولوژی های دفاعی مقابل موشک ها و پهپادهای بومی ایران ایستادند. هم از این رو بود که قبل از رسیدن پرتابه های ایران به اسرائیل، مجری "BBC" می گفت که حتی اگر یک موشک ایرانی هم به اسرائیل برخورد کند، پیروزی برای ایران است.

هر چند رسانه های اسرائیلی تا 15 اصابت را مورد تایید قرار داده اند و در عین حال، سانسور خبری گسترده ای در این باره اعمال شده است ولی ویدئوهای منتشر شده در همان شب حمله نشان می داد که تعداد اصابت ها بیشتر از این بوده است.

به هر روی، عبور همین تعداد از پرتابه های ایران از میان هواپیماهای آمریکا و انگلیس و فرانسه و اسرائیل و سامانه های ضد موشکی گنبد آهنین و فلاخن و پیکان و اصابت آنها به اهداف نظامی از پیش تعیین شده، آن هم در شرایطی که منتظر حمله بودند، موفقیت بزرگی برای ایران محسوب می شود.

اگر نیاز به حمله دیگری باشد، حتماً تعداد پرتابه ها ، همزمانی نواخت و نوع پرتابه ها بسیار متفاوت تر خواهد بود و ای بسا ایران نیازی نبیند که حتی به کشورهای منطقه نیز اطلاع رسانی قبلی داشته باشد. همچنین در مرحله بعدی، ممکن است بر اساس رفتار اسرائیل،  اهداف اقتصادی و جمعیتی نیز مورد توجه طرف ایرانی باشد که در چنان فرضی، اوضاع برای اسرائیل بسیار شکننده تر و وخیم تر خواهد بود.


6 - اصرار اسرائیل بر این که تعداد کمی موشک به هدف خورده و خسارت های اندکی داشته اند، به طرز آشکاری مصرف داخلی دارد و احتمالا برای این مدام روی آن تاکید می شود که افکار عمومی اسرائیل، برای عدم پاسخ متقابل، اقناع شوند؛ این، به نفع ایران است.

7 - شاید گفته شود که اسرائیل بمب اتمی دارد و ایران ندارد. این سخن درستی است ولی نکته اینجاست که ایران توانایی ساخت کلاهک هسته ای را دارد ولی به دلایل واضحی نساخته است ولی این بدان معنا نیست که شرایط همواره یکسان بماند، به ویژه اکنون که مشخص شده می توان حتی با 300 پرتابه هم از دیوار دفاعی مشترک "اسرائیل - امریکا - انگلیس - فرانسه و اردن" گذشت و قطعا اگر این پرتابه ها به 10 برابر و بیشتر برسند، آسیب پذیری اسرائیل بیشتر خواهد بود و ژنرال های اسرائیلی بهتر از همه می دانند که اگر حتی یکی از آنها کلاهکی داشته باشد که ویرانگری اش تاریخی است، چه خواهد شد!