عبدالرضا فرجی راد، استاد ژئوپلتیک و کارشناس ارشد سیاست خارجی در یادداشتی برای جماران نوشت:

روز گذشته در خبرها آمده بود سفیر آمریکا در عراق در ملاقاتی که با آقای فواد حسین، وزیر خارجه آن کشور داشته پیام مهمی را به وزیر فوق الذکر تحویل داده است. وزیر خارجه عراق اعلام پس از انتشار این خبر اعلام کرد  نخست وزیر عراق به زودی این پیام را مورد بررسی قرار خواهد داد.

با توجه به افزایش تنش ها و  درگیریها در منطقه و  هدف گرفتن نیروهای امریکایی در داخل عراق،  ابتدا این تصور به ذهن خطور میکرد که دولت عراق پیامی تهدید آمیز مبنی بر مقابله به مثل نیروهای آمریکایی با شدت و استمرار بیشتر علیه نیروهای درگیر با این کشور در عراق را دریافت کرده است. دولت جو بایدن، رئیس جمهور در داخل آمریکا با انتقاد تند کنگره و به ویژه جمهوریخواهان مواجه شده و با توجه به موفقیت های پشت سرهم دونالد ترامپ در کارزار انتخاباتی جمهوریخواهان در چند ایالت، چاره ای جز شدت عمل بیشتر و تضعیف هر چه بیشتر نیروهای مقاومت عراق ندارد. اکنون  با آشکار شدن محتوای پیام از سوی دولت عراق، روشن شد که آمریکا آمادگی خود را برای گفت و گو در مورد خارج کردن نیروهایش از عراق اعلام کرده است.

امری نسبتا غیر منتظره که قبلا با مخالفت کاخ سفید روبه رو شده بود. اکنون پرسش این است که چگونه آمریکا حاضر شده ۲۲۰۰ نفر از نیروهایش را از یک کشور مهم نفتی که در دو دهه گذشته بیش از دو هزار میلیارد دلار برای آن هزینه کرده، خارج کند. در حالی که در سوریه با حداقل تولید نفت و غیر قابل مقایسه با عراق ثروتمند، یک هزار نیروی نظامی خود را حفظ می کند.

در این رابطه به دو علت می توان اشاره کرد:

آمریکا با این پیام پر صدا از سوی دولتمردان عراقی به دنبال آن است که از فشار حملات نیروهای وابسته به جبهه مقاومت در عراق کاسته و گشایشی در جبهه غزه ایجاد کند و در نهایت شاید اسرائیل به آتش بس تن دهد. در یکی دو هفته گذشته که درگیری های دو طرف در داخل عراق شدت یافته و آمریکا در تنگنا قرار گرفته بود نخست وزیر عراق بر خروج نیروهای آمریکایی از عراق تأکید کرد.

در واقع می توان درک کرد که هم دولت عراق و هم دولت آمریکا با طرح موضوع گفتگو برای خروج نیروهای آمریکایی از این کشور، به دنبال برقراری آرامش نسبی در داخل عراق هستند تا از شدت هر چه بیشتر بر خوردها که میتواند زمانی غیر قابل کنترل شده و حتی به کشور همسایه شرقی عراق نیز سرایت کند جلوگیری کنند. هرچند بعید است نیروهای مقاومت عراق تا زمانی که اسراییل کشتار غیرنظامیان در غزه را متوقف کرده و از آن سرزمین خارج شود، حملات خود به نیروهای امریکایی را متوقف کند.

دلیل دوم را می توان در راستای استراتژی کلی آمریکا در منطقه یعنی تشکیل سیاست دو کشور فلسطین و اسراییل، ایجاد رابطه بین عربستان و بقیه کشورهای اسلامی با اسرائیل و تضعیف کلی جبهه مقاومت در منطقه ارزیابی کرد.

از آنجایی که تاکید آمریکا، اسرائیل، اروپا و حتی بسیاری از کشورهای عربی بر این است که دیگر حماس نقشی در غزه نداشته باشد و نیز در صدد هستند که با فشار نظامی  اسرائیل و فشار سیاسی از سوی غرب، در جنوب لبنان ارتش را جایگزین نیروهای حزب الله کنند. لذا با خروج نیروهای آمریکایی از عراق و احتمال جایگزینی آنها با نیروهای امنیتی، جبهه دیگر مقاومت در عراق را هم خنثی خواهند کرد.

نکته ای که در هفته های اخیر چندین بار از سوی آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا مورد اشاره واقع شده این است که ایجاد دو دولت و برقراری رابطه بین اسرائیل و عربستان و کشورهای دیگر عربی میتواند به پایان مخاصمات در خاورمیانه منجر و جمهوری اسلامی را خلع سلاح کند. در واقع با عدم دسترسی حماس و حزب الله به اسراییل، مقاومت در عراق که دو هدف کمک به فلسطین و مقابله با حضور نیروهای آمریکایی در این کشور را اهداف عملیات خود مطرح می کند دیگر دلیلی برای ادامه فعالیت نظامی در خاک کشور عراق نخواهد داشت.

اگر علت دوم به واقعیت نزدیک باشد باید دید که دولت در اقلیم کردستان که شدیدا علاقمند به حضور نیروهای امریکایی در شمال عراق است چگونه با امریکا و دولت عراق کنار خواهد آمد.