بساط دوره تندروی و نامهربانی و انحصارطلبی اعضای جریان تندرو حاکم در ساختار قدرت جمع شود و جامعۀ مدنی و ویژگی‌های آن یعنی مسالمت، گفت‌وگو، آزادی، تساهل، تسامح، رعایت نسبیّت‌ها و حقوق نقد و اعتراض قانونی مردم، احترام به عقاید جناح‌های مخالف و سبک زندگی و حقوق اساسی زنان و جوانان ایران زمین و رفع تبعیض و ناعدالتی اجتماعی بیش از پیش محقّق شود و تربیت و کسب ویژگی‌ها و فضایل در جامعۀ امن و آرام وطن فراهم گردیده و اقتدار نظام و کیان تحقّق پذیرد، رشد اقتصادی منور، پرواضح است رشد تولید ناخالص داخلی – ارزش کالا‌ها و خدمات کشور در طول یک سال – کشور از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۵ متوسّط ۵/۱۰ بوده است که طی ۴۴ سال گذشته به پشتوانۀ قوانین خوب و با کیفیّت و مدیران لایق و کارآمد، متوسّط رشد تولید ناخالص کشور اگر فقط ۶ درصد بود در سال جاری حداقل بالغ بر ۱۲۹۸ میلیارد دلار درآمد می‌داشتیم لیکن در عمل در سایه برخی ناکارآمدی‌ها حداقل ۷۰۰ میلیارد دلار همین امسال کسری درآمد داریم چراکه درآمد سال جاری بجای حداقل یک هزار میلیارد دلار نیست، البتّه علّت این کسری، قوانین بی‌کیفیّت و ناکارآمد است، تحوّل در قوانین برای به دست آوردن حداقل هفتصد میلیارد دلار از دست رفته در یک سال، که هر سال افزایش هم می‌یابد امری واجب و ضروری است، مجلس دوازدهم باید کلّ قوانین را با رویکرد امکان انجام کار بیشتر و با کیفیّت بهتر و هزینۀ کمتر در همۀ عرصه‌های تولیدی و خدماتی بازنگری و اصلاح کند و این امر خطیر از عهدۀ این گروه خاصّ تمامیّت خواه فعلی برنمی آید.

تجربه چند سال کوتاه اخیر که به تدریج اعضای جریان خاص چسبیده به انقلاب با اتکا به بینش مذهبی خاص و با تفسیری بسیار خاص همچون حجتیّه‌ها، از جامعۀ مذهبی و احساس مسئولیّت در راهبری و هدایت ملت به حاکمیّتی یکدست بر اساس همین بینش خاصّ مذهبی حاکم شد و برای خود سمت قیومیّت و سرپرستی مردم به سان چوپانی گلّه‌ها یا سرپرستی صغار و مهجوران قایل گردید و ره آوردشان جز برای ملّت، تورم و فشار معیشتی، سلب حقّ شهروندی و برای میهن عقب گرد و عقب ماندگی و خسران، چیز دیگر نداشت و خاصّه در عمل مفهوم قیم مداری نسبت به خلق خدا صرفاً به امتیازات ویژه‌ای برای قشر خویش و یا گاها کسان و آقازاده‌های خود منجر شد. تمام قدرت قانونگذاری و قضایی و اجرایی را در زمینه‌های سیاست و اقتصاد و فرهنگ و تبلیغات به انحصار خود درآوردند و به نحوی جدید بینش و روش و منش قیم مداری دل آزار، انسداد و انحصار گرایانۀ تبعیض‌آمیز را بطور عینی و اجتماعی بر مردم تحمیل کردند. با وجود خاستگاه‌های متفاوت و متضاد نمونه‌های جهانی و ایرانی – که یکی مبتنی بر جهان بینی نژادی است و دیگری مبتنی بر جهان بینی دینی – این وحدت رویه و گرایش و ماهیّت از عجایب می‌نماید و از این حقیقت پرده برمی دارد که نفس‌اندیشه و سرپرستی چوپان‌وار مردم با هر خاستگاه و جهان بینی، در ذات خود متضمن شکل‌گیری جامعه‌ای انحصاری، بسته، قاهر و تام گرا می‌باشد که بین مردمان و حاکمانشان فاصله می‌اندازد. لذا ضرورت حرکت به سوی جامعۀ مدنی مدنظر مردم سالاری دینی برای عموم ایرانیان، با شرکت مسئولانه در انتخابات مجلس یک ضرورت عینی و مبتنی بر فلسفۀ سیاسی و متّکی بر محکمات جهان بینی توحیدی و تجربه و تعقّل بشری است که رفاه و بهروزی ایرانی و ترقی وطن عزیزمان ایران رشید اسلامی را فراهم خواهد آورد. باید یا همواره، ‌اندیشه و ایدئولوژی نوین تأکیدی مؤکّد امام راحل (ره) یعنی جمهوری اسلامی را زنده نگه داشته و‌امانت دار هر دو بال جمهوریّت و اسلامیّت نظام باشیم تا کشور عزیزمان ایران در جهان بدرخشد و ایرانی در رفاه و نعمت زندگی کند و همواره از سران سه قوّه: تأمین، امنیّت، عدالت و فراوانی (معاش) تأکیدی معصومین به حاکمان اسلامی عصر‌ها و نسل‌ها را طالب باشیم.

*آرمان امروز