اما این تمام ماجرا نیست. ظریف نیز چندی پیش بار دیگر این چالش بزرگ را مورد اشاره قرار داد و در یک سخنرانی خود در این رابطه مطالبی مطرح کرد. ظریف با بیان این‌که کنش دیپلماسی چندجانبه برقراری توازن میان مشروعیت و محدودیت است، اظهار داشت: این واقعیت روابط بین ‌الملل است. مشروعیت با گروه تولید می ‌شود نه با یکجانبه‌گرایی.

وی افزود: ممکن است بگوییم مشروعیت اصلا اهمیت ندارد. اگر مهم نیست چرا اینقدر برای مشروعیت فشار متحمل می ‌شویم؟ مگر ما چند سال روی مشاع بودن کاسپین تاکید نکردیم؟ آیا کاسپین مشاع شد؟ حالا فکر کنید باز هم تاکید کنیم. چه خواهد شد؟

اگر کنوانسیون جامع خزر را امضا نکرده بودیم، همان بلایی که در بستر بر سر ما آوردند در ساحل هم بر سر ما می‌آوردند. در معادلات بین‌المللی یا شما دور میز می‌ نشینید یا روی میز قرار می‌‌گیرید. حالت سومی وجود ندارد. نمی‌ شود جلوی این روند را گرفت. این یک واقعیت است. اگر می‌خواهیم تاثیر گذار باشیم و می ‌خواهیم از آرمان‌ هایمان که در جهت منافع ملی ما هستند دفاع کنیم، باید پشت میز باشیم، نه روی میز. این نیاز به شجاعت دارد. پشت میز قرار گرفتن شجاعت می‌خواهد. برای گوشت قربانی شدن شجاعتی لازم ندارید. باید از کشورتان دفاع کنید. اجازه ندهید روندها بدون شما شکل گیرد. وی یادآور شد: کل توافق موقت ژنو‌ سه صفحه بود. آمریکایی ها برای قبولاندن روایت خود یک صفحه گزاره برگ از آن سه صفحه را بلافاصله در اختیار رسانه ها قرار دادند.

ظریف گفت: مطبوعات ایران تحلیل‌های خود از توافق ژنو را بر محور گزاره برگ یک صفحه ای امریکا قرار دادندواشنگتن پست یک هفته بعد در گزارشی گزاره برگ آمریکا از توافق ژنو را مورد انتقاد قرار داده و نوشت حذفیات این گزاره برگ بیش از واقعیت استبرجام ثابت کرد که روایت آمریکایی ها در آن گزاره برگ غلط است اما هنوز در خبرگزاری فارس و غیره به آن گزاره برگ استناد می شود در تابلو اعلانات دانشکده حقوق می نویسند برای یاد گرفتن روش وادادگی و‌ فروش منافع ملی به اتاق ۲۱۵ کلاس جواد ظریف مراجعه کنید.

علی بیگدلی، تحلیلگر ارشد مسائل بین الملل در رابطه با همیت میز مذاکره می گوید: همواره نیاز است تغییرات جزئی را تا جایی که به منافع ملی ضربه وارد نکند در دستورکار قرار دهیم. شرایط با  ۶ سال پیش کاملا متفاوت است. امروز فشارها هم منطقه و هم فرامنطقه‌ای است و باید کاملا هوشیار عمل کرد و پشت میز مذاکره نشست. بیگدلی توضیح داد: باید توجه داشت مذاکره کردن به معنای اعطای امتیاز نیست و در این عرصه امتیازی شگفت انگیز نیز به‌دست نمی‌آوریم اما ضرورت دارد برای بهتر شدن اوضاع این کار انجام شود. وی افزود: منظور در این عرصه بیشتر مذاکره با آمریکاست. امکان ندارد آمریکا به این راحتی تمامی تحریم ‌ها را بردارد، زیرا هم تحت فشار کنگره است و هم سرمایه‌گذاری زیادی در این عرصه انجام داده است.  بیگدلی ادامه داد: باید واقع‌ بین بود. هرچند به نظر می ‌رسد از طریق جوزف بورل در این روزها رایزنی‌های محرمانه‌ای انجام می‌شود و این شخصیت مهم اروپا در این عرصه نیز کاملا طرفدار مذاکره با ایران است.

او تفکرات سوسیالیستی دارد و سیاست خود را حل مشکل و احیای برجام ترسیم کرده است و به همین علت نیز روابط بسیار خوبی با ایران دارد. نباید با سیاست ضد مذاکره این ظرفیت‌ها را از دست داد.  اتفاقاتی که اخیرا در عرصه بین ‌الملل رقم خورد این نگرانی را به وجود آورده که مبادا ایران همچون گذشته نتواند نقش‌آفرینی کند و در بلندمدت شاهد تاثیرات سوء به دنبال این اتفاقات باشیم؛ اتفاقاتی که در بحبوحه تنش‌ها میان ایران و ایالات‌متحده نگرانی‌ها را دوچندان کرده است. بیگدلی یادآور شد: امروز بایدن تمایلی به برهم زدن اتفاقات خوب پس از رفتن ترامپ ندارد اما تحت فشار شدید کنگره قرار گرفته و کنگره نیز تحت فشار شدید لابی‌های مستقر در ایالات‌متحده است؛ مقوله‌ای که روی آن در داخل آمریکا بسیار تاکید می‌شود این است که نباید برجام را به‌تنهایی پیش برد و باید امروز درخصوص مسائل منطقه‌ای نیز مذاکره کرد. آنها یک پکیج ایجاد کرده‌اند تا ایران را بیشتر در تنگنا قرار دهند. نباید این گونه تصور کرد که برجام و دیپلماسی پایان یافته است.

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و اروپا امروز به‌شدت نگران دو ماه دیگر هستند و به همین علت گروسی به دنبال انجام اقداماتی است. در این میان خود ایران نیز نگران است که پس از این مهلت چه باید کرد. به همین علت نیاز است مذاکره کرد و مذاکره. پشت میز مذاکره نشستن واقعا جرات می خواهد و باید در دستور کار قرار گیرد تا این چالش ها برطرف شود.