انصار الخميني (ره) :: حالا فهمیدید که چرا صداوسیما مانده و یک مهران رجبی

تاريخ انتشار: 19 بهمن 1401 ساعت 23:22:11

یادداشتی از: مصطفی داننده
حالا فهمیدید که چرا صداوسیما مانده و یک مهران رجبی

مدیران صداوسیما فکر می‌کنند وارد یک دعوای بچه‌گانه شده‌اند و هر کس با آینه، آینه گفتن بیشتر برنده این دعوا است.

عصرایران؛ هم‌کلاسی دوران راهنماییم بود. تکالیف ریاضی را انجام نداده بود و با حالت قُلدرمآبانه پاسخ مواخذه معلم را داد و حتی قد کوتاه دبیر ریاضی را هم مسخره کرد.

بعد از اینکه از کلاس اخراج شد، مدیر به او گفت که حتما فردا با پدرش به مدرسه بیاید تا تکلیفش را برای همیشه روشن کنند.

ما همه منتظر بودیم تا ببینم که فردا چه اتفاقی برای او خواهد افتاد.

همه در صف بودیم و قرآن خوانده شده بود و ناظم داشت مثل همیشه نصایح اخلاقی‌اش را ردیف می‌کرد و می‌گفت:« صدبار بدی کردی و دیدی ثمرش را

نیکی چه بدی داشت که یکبار نکردی؟»

در حال شنیدن حرف‌های ناظم بودیم که امیدوارم هرجا هست سلامت باشد، دیدیم که معلم ریاضی آرام از کنار صف‌ها رد شد و به دفتر رفت. اندکی بعد از او همکلاسی‌ام و پدرش هم آمدند.

به صف داشتیم به کلاس می‌رفتیم که صدای پدر همکلاسی‌مان کل مدرسه را برداشت؛« خوب کرده گفته، من جاش بودم دوتا هم چک می‌زدم در گوش این معلمتون تا یاد بگیره با پسر من چجوری حرف بزنه!»

مُخمان داشت سوت می‌کشید. همه انتظار داشتیم که پدر در همان لحظه اول چکی را نثار همکلاسی‌مان کند و بگوید تو غلط کردی، بزنید آقای ناظم تا آدم بشه و بفهمه که جواب بزرگ‌تر را چجوری باید دید. آخه می‌دانید معمولا پدران ما دهه شصتی‌ها همیشه حق را به مدیر و معلم می‌دانند، بدون اینکه بدانند اصل ماجرا چیست.

البته در این یک مورد همه می‌دانستیم که حق با معلم ریاضی است، چون او فقط به همکلاسی‌مان گفته بود، یک هفته زمان داشتی چرا هیچ کدام از تمرین‌ها را حل نکردی؟

اینها را گفتم تا به اینجا برسم که واکنش جبلی رئیس صداوسیما به گفت‌وگوی ابوالقاسم طالبی با برنامه هفت و کلامات نامناسبی که در آن رد وبدل شد؛ به شدت من را یاد رفتار پدر آن همکلاسی‌مان انداخت.

رئیس صداوسیما در جملاتی که بیشتر بوی حمایت از سخنان طالبی می‌داد تا انتقاد گفت:« آنچه توسط مهمان برنامه‌ها مطرح می‌شود موضع خودشان است. صحبت‌های طالبی با ادبیات مناسبی بیان نشد اما واکنشی به رفتارهایی است که در این چند ماه مطرح شد.»

جبلی که با آمدنش باعث شد بگوییم صد رحمت به علی عسگری، استدلال‌هایی آورد که نشان می‌دهد، تلویزیون چندان به دنبال آرام کردن فضای سیاسی کشور نیست.

مدیران این رسانه فکر می‌کنند وارد یک دعوای بچه‌گانه شده‌اند و هر کس با آینه، آینه گفتن بیشتر برنده این دعوا است.( در دوران کودکی و نوجوانی وقتی فحشی شنیده می‌شد، با آینه، آینه گفتن همان ناسزا به طرف مقابل بر می‌گشت.)

شاید به خاطر همین رفتار است که بسیاری از شناخته شده‌ترین و محبوب‌ترین هنرمندان کشور حاضر نیستند از جلو در صداوسیما هم رد شوند چه برسد که با آنها همکاری کند.

شاید به خاطر همین است که صداوسیما مانده است و یک مهران رجبی!

انتظار این بود که جبلی به عنوان رئیس صداوسیما با ادبیات متفاوت با ماجرای برنامه هفت برخورد کند چون از طالبی و افخمی انتظار بیش از این نیست. اما این رفتار نشان داد که چرا رائفی‌پور و دوستانش در این مدت مدام در تلویزیون بودند و نظریه پردازی می‌کردند.