✍️موضوع ارسال نامه کوتاه که دکتر محمود احمدی نژاد رئیس جمهور نهم و دهم ایران در دهم دی خطاب به برخی از رهبران کشورها از جمله حجه الاسلام دکتر روحانی که در آخرین ماه های ریاست جمهوری خود و آخرین روزهای ریاست جمهوری ابلیسی به نام ترامپ قرار دارد حتما از زوایای مختلف قابل مطالعات و بررسی است.
✍️احمدی نژاد دقیقا در چنین روزهایی سخنران مراسم ۲۲ بهمن ۸۷ و آخرین ماه های دور اول ریاست جمهوری خود بود . احمدی نژاد در سخنرانی مذکور که به شدت توسط جمعیت هیجان زده حاضر در میدان آزادی همراهی شد به نکاتی اشاره کرد که برای بسیاری از رهبران جبهه پیروز انتخابات ۸۴ جذاب ، انقلابی و محکم بود. شاید بسیاری اهم سخنان احمدی نژاد را فراموش کرده باشد.
*احمدی نژاد در ۲۲بهمن ۸۷ عملکرد دولتش را با دستاورد مجموعه حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی مقایسه کرد.
*احمدی نژاد در واقع ۳۰ سال جمهوری اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی و مقام معظم رهبری را ادامه حکومت رضاخان و محمدرضا پهلوی دانست!
*قطعنامه های تحریمی الزام آور فصل هفتم شورای امنیت سازمان ملل را کاغذ پاره و فاقد اثر دانست ، قطعنامه هایی که با موافقت رهبری در سال ۱۳۹۰ ایران را به مذاکره مستقیم با آمریکا رساند.
*غنی سازی و انرژی اتمی را حق مسلم ما و بازگشت ناپذیر اعلام و هشدار داد که در صورت اعمال فشار به افزایش میزان غنی سازی ادامه خواهیم داد ، اما هرگز توضیح نداد و ندادند افزایش میزان غنی سازی به چه کار کشور می آید؟
✍️اما امروز از خطر وقوع جنگ می گوید ، جنگی ویرانگر و برگشت ناپذیر که باید از وقوعش جلوگیری کرد . شاید امروز فرصت مناسبی است که مقامات و کارشناسان اندکی به روزهای آغاز شکل گیری جنگ هشت ساله ویرانگر و پر هزینه تحمیلی عراق علیه ایران تامل و به سوالاتی مانند موارد ذیل پاسخ دهند.
*آیا ایران علی رغم اطلاع از آمادگی و میل صدام برای حمله به جمهوری اسلامی نوپای ایران راهی برای ممانعت از شروع جنگ نداشت؟
*آیا هیچ تلاش و اقدام عملی و مشخصی در روابط دوجانبه و بین المللی برای ممانعت از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران انجام شد؟
✍️اگر مقامات مسئول کشورمان همانطور که در برخورد با موضوع هواپیمای اوکراینی تاکید کردند وقوع جنگ را جدی می دانند باید با پرهیز از جنجال سازی و ایجاد هیجانات کاذب در برابر افکار عمومی قرار گرفته به روشنی توضیح دهند.
*آیا اقدامات مبتنی بر نمایش قدرت نظامی ایران در برخورد با منطقه و جهان می تواند بطور موثری بازدارنده باشد؟
*آیا هیچ راهبرد و اقدام اجرایی مبتنی بر تنش زدائی و ایجاد همگراییِ بجا یا در موازات بازدارندگی نظامی طراحی و پیگیری شده است؟
*آیا مقامات کشورمان می توانند به چند راهبرد اجرایی مورد عمل برای ممانعت از شکل گیری جنگ در خاورمیانه و خلیج فارس بین ایران با همسایگان یا  آمریکا اشاره کنند؟
*آیا هیچ برآورد مشخصی از هزینه ، خسارات و تلفات ورود در جنگ با عربستان ، اسرائیل ، آمریکا یا ائتلافی جهانی با محوریت کشورهای مذکور انجام شده است؟
*کدام قدرت و کشوری در صورت بروز جنگ مذکور در کنار ایران خواهد بود؟
*منافع کدام کشور از ورود ایران در چنین جنگی به مخاطره می افتد؟ و ...؟
✍️بهرحال رئیس جمهور روحانی بعنوان مخاطب داخلی نامه حداقل می تواند فارغ از شرایط سیاسی و اجتماعی که احمدی نژاد در این روزها دارد ، نسبت به ارجاع نامه به دبیر شورای عالی امنیت ملی و ریاست ستاد کل نیروهای مسلح جهت بررسی و اعلام نظر فوری اقدام کند . هشدار در مورد وقوع جنگ از طرف هر مقامی به دلیل هزینه های غیر قابل تصور جانی و مادی باید جدی تلقی کرد.
✍️فراموش نکنیم فرماندهان کل و نیروی هوایی سپاه در توجیه سرنگونی هواپیمای مسافری اوکراین تاکید کردند که پس از حمله موشکی به پایگاه آمریکایی الاسد عراق ، با پیش بینی اقدام متقابل آمریکا علیه ده ها هدف اعلامی کشورمان حداقل با استقرار ۴۰۰ موشک آماده ورود به جنگ با آمریکا بودیم.
✍️موشک های آماده پرتابی که تماما مانند موشکهای اصابت کرده به هواپیمای مسافری صرفا به تشخیص افسران میدان آماده ی شلیک خواهند بود . اقدامی که قطعا دارای نتایج غیرقابل پیش بینی و حتما بی بازگشت برای طرفین خواهد بود.
✍️فرمانده کل قوا براساس بند ۵ اصل ۱۱۰ قانون اساسی تنها مرجع اعلام جنگ و صلح است ، بنابراین مقامات لشکری و کشوری باید به صراحت اظهارات استقبال از ورود در هر سطحی از جنگ را دقیقا به فرمان صادره از سوی فرمانده کل قوا مستند نمایند تا مانند خاتمه جنگ عراق و قطعنامه ۵۹۸ و حتی برجام و ساقط کردن هواپیمای مسافری اوکراین شاهد تکرار مسئولیت گریزی مقامات لشکری و کشوری در برابر مردم نباشیم. ۱۸دی۹۹

  تعداد بازديدها: 3892

    نسخه قابل چاپ