به گزارش جماران؛ عبدالله نوری در کانال تلگرامی خود نوشت:

اکنون بیش از هفتاد سال از آوارگی مردم فلسطین و بیش از پنجاه سال از اشغال قدس ‏توسط اسرائیل می گذرد. بیت المقدس، شهری که باید نماد ‏همزیستی و مدارای بین ‏پیروان سه دین بزرگ ابراهیمی باشد؛ اینک به علت تلاش دولت ‏اسرائیل برای تداوم ‏اشغال و یهودی سازی آن، به کانونی برای گسترش افراط گرایی ‏صهیونیستی تبدیل ‏شده است.‏

به رغم گذشت بیش از ۲۵ سال از مذاکراتی که هدف از آن پایان دادن به سلطه ی ‏‏اشغالگرانه بر سرزمین های فلسطینی و بخصوص بیت المقدس شرقی بود، اسرائیل ‏همچنان بر  سیاست اشغالگری خود اصرار دارد و با نادیده گرفتن تمام اصول و قواعد بین ‏‏المللی از جمله قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد به ساخت شهرک های ‏‏یهودی نشین در ساحل غربی رود اردن و بیت المقدس شرقی با سماجت ادامه می ‏‏دهد. ‏

هدف آشکار ائتلاف راست افراطی حاکم بر اسرائیل ضمیمه کردن ساحل غربی است ‏‏بدون آنکه حاضر به اعطای حق رأی به فلسطینیان ساکن این منطقه باشد. این اقدام ‏‏حتی از دیدگاه بسیاری از یهودیان، تشکیل یک دولت آپارتاید در اسرائیل است که از هر ‏‏جهت با دولت نژادپرست و منسوخ آفریقای جنوبی سابق برابری می کند. ‏

در چنین وضعیتی هرگونه تلاش مردم فلسطین برای تعیین سرنوشت خود از سوی دولت ‏‏اسرائیل تحریک به خشونت، یهودستیزی و حتی تروریسم تعبیر می شود و متأسفانه ‏‏بسیاری از کشورهای مدعی دفاع از حقوق بشر در غرب نیز به جای اعمال فشار به ‏اسرائیل برای تن دادن به ‏اجرای قطعنامه های سازمان ملل، مردم تحت ستم فلسطین را ‏به تحریک خشونت متهم می کنند. ماجرای ‏فلسطین در واقع استمرار یک ستم بین ‏المللی آشکار است، ستمی که ‏یهودستیزی دیروز نازی ها جای خود را به فلسطینی ‏ستیزی اسرائیل و حامیان بین ‏المللی اش داده است. ‏

در این میان، کشورهای اسلامی که باید مهمترین حامی مردم فلسطین باشند، به ‏صحنه ‏نزاع و درگیری علیه یکدیگر تبدیل شده، راه را برای شانه خالی کردن اسرائیل ‏از ‏مسئولیت های خود به عنوان یک دولت اشغالگر فراهم کرده اند. او سرخوش از فرصتی ‏که  نیروهای افراطی و تفرقه افکن در جهان اسلام فراهم کرده اند، رویای شعله ورتر ‏شدن آتش این  فتنه را نیز در سر می پروراند و به تعبیر امام خمینی رحمت الله علیه: "اینها هستند که ‏شیعه را از سنى و سنى را از شیعه جدا می نمایند، وحدت مسلمین را به هم می زنند، ‏تا کمر مسلمین را بشکنند و از تفرقه ی آنان بهره‏ هاى خود را ببرند".

در چنین شرایطی روز جهانی قدس باید:‏

توجه جهانیان را به فاجعه ‏ای که مردم تحت اسارت فلسطین با آن مواجه اند، جلب کند. ‏

 محملی برای رفع اختلاف ها بین ‏کشورهای اسلامی و رفع کدورت ها میان جوامع ‏مسلمان و مقابله با نفرت پراکنی ها و تلاش برای اتحاد آنان علیه اشغالگری اسرائیل باشد.‏

 امکانی باشد برای در  اولویت ‏قرار دادن مسأل ی فلسطین و رفع ستم از ملتی که  شرایط ‏یک اشغال ‏ظالمانه و بی رحمانه را تحمل می کنند. ‏

بدون شک تا هنگامی که مردم فلسطین امکان تعیین سرنوشت خود را پیدا نکنند، منطقه​ ی ‏‏خاورمیانه روی صلح و ثبات را پیدا نخواهد کرد، هر چند که زمامداران اسرائیل بکوشند ‏‏ریشه های بی ثباتی خاورمیانه را به عواملی دیگر نسبت دهند.