آیت الله مهدی هادوی تهرانی در گفت و گو با خبرنگار جماران، گفت: مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در سخت ترین روزهای انقلاب، دوران انقلاب و بعد از انقلاب همیشه سنگ زیرین آسیاب بود. قبل از انقلاب مقاومت ایشان در زندان و مطالبی که از مقاومت های ایشان در زندان نقل می شد به کسانی که در زندان بودند روحیه و کسانی که بیرون بودند انگیزه می داد.

این استاد حوزه و دانشگاه در دوران انقلاب حضور پررنگ ایشان در کنار امام نقش مؤثر و فوق العاده ای در شکل گیری جمهوری اسلامی ایران و ساماندهی اوضاع بسیار پیچیده دوران انقلاب داشت. نقش فوق العاده حساس ایشان در شناسایی شخصیت های برجسته و استفاده بهینه از توانایی های این شخصیت ها جای تأکید دارد. وقتی امام نظرشان این بود که مقام معظم رهبری به مشهد بروند و مثل شهید هاشمی نژاد یک نقش منطقه ای ایفا کنند مرحوم آیت الله هاشمی بودند که اصرار داشتند ایشان در تهران بمانند و نقش ایشان ملی و نه منطقه ای و استانی باشد.

وی گفت: چیزی که فرماندهان بزرگ جنگ از آیت الله هاشمی رفسنجانی نقل می کردند این است که همه آنها در برابر آرامش روحی و توانایی مدیریت ایشان در سخت ترین لحظات جنگ تحت تأثیر قرار داشتند و نقل می کردند که ایشان در سخت ترین لحظات یک عملیات که فوق العاده خسته شده بود چون مدت ها نتوانسته بود بخوابد با آرامش عجیبی می گفت من باید ده دقیقه استراحت کنم و ده دقیقه می خوابید و دوباره مدیریت میدان را به دست می گرفت و تمام فرماندهان متعجب بودند که این طلبه جنگ ندیده چطور می تواند جنگ را با تمام پیچیدگی ها اداره کند.

آیت الله هادوی تهرانی افزود: در دورانی که ایشان رئیس مجلس بودند مجلس کانون قدرت جمهوری اسلامی بود و در دورانی که رئیس جمهور بودند کانون قدرت جمهوری اسلامی ایران ریاست جمهوری بود و در واقع هر جایی که ایشان می رفتند توانایی جمهوری اسلامی ایران در آنجا تبلور پیدا می کرد.

وی ادامه داد: هیچ کس نمی تواند نقش حساس ایشان در صحنه هایی مثل رهبری مقام معظم رهبری و حل آن لحظه حساس بحرانی که من خاطرم هست چقدر نگرانی برای آینده انقلاب وجود داشت را انکار کند. در تمام این دوران مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی وزنه ای بودند که بین جریانات مختلف سیاسی تعادل ایجاد می کردند و سعی می کردند دیدگاه های تند دو طرف را با نگاه گسترده، آرام، متین و سعه صدر به آرامش تبدیل کنند و از تمام پتانسیل های جناح های مختلف برای پیشبرد اهداف انقلاب و تقویت نظام استفاده کنند و این جایگاه هایی است که شاید تاریخ انقلاب کمتر بتواند شاهد چنین شخصیتی باشد.

این استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: حضور اقشار، جناح ها و جریانات مختلف و عکس العمل هایی که از کشورهای مختلف نسبت به مسأله ارتحال ایشان پیدا شد نشان داد که ایشان نقطه ربط و نقطه وصلی بین همه جریانات داخلی و بسیاری از کشورهای خارجی که در حال حاضر به دلایل مختلف چندان رابطه مثبتی با آنها نداریم بود و این امر ظرفیت فوق العاده ایشان در ایجاد ارتباط و ایجاد توازن بین جریانات داخلی و ارتباط کشور با قدرت ها و جریانات خارجی را نشان داد که به نظر من این پتانسیل در ایام ارتحال ایشان و در مراسمات مربوط به ارتحال ایشان بیشتر جلوه گر شد.

 وی تأکید کرد: از این ظرفیت باید برای تقویت نظام، استقرار یک آرامش عمومی در همه جریانات سیاسی کشور، تقویت همدلی و همکاری و همراهی جریانات مختلف در حل مشکلات کشور و دستیابی به یک نگاه جامع نسبت به مسائل کشور از طریق رویکردهای مختلفی که جناح های مختلف دارند استفاده کرد. من امیدوارم این بهره از این مراسم ها برده شود و فقط به تکریم و تجلیل آن بزرگوار اکتفا نشود که من قطعا می دانم خود ایشان راضی نیست فقط از ایشان تکریم شود و از ظرفیت ایشان برای تقویت نظام و تقویت همدلی و همکاری و همراهی در داخل نظام استفاده نشود.