به گزارش عصر ایران، متن یادداشت تلگرامی احمد توکلی به شرح زیر است:

بازنده و بازنده تر

۱- گاهی یک سخن ممکن است تمام زحمات آدم را بر باد دهد. نشریه ی «یالثارات» عکس هایی از هنرپیشگانی با همسرانشان که در جشنواره حافظ شرکت کرده بودند منتشر ساخت و نسبت «دیّو...» به آن بازیگران داد.

۲- پیامبر -صلی اللّه علیه و آله و سلّم- در وصیت به علی -علیه السلام- فرمود: مسلمان کسی است که مردم ازآسیب دست و زبانش سالم بمانند. و باز فرمود: علی جان خداوند مخلوقی برتر از زبان نیافریده است که با زبان انسان وارد بهشت می شود و با همین زبان به جهنم درمیفتد. پس آن را محدود کن که اگر رهایش کنی سگ هاری خواهد بود.

۳- گناه همسران آن بازیگران این بود که حکم حجاب را رعایت نکرده بودند و تبرج و جلوه گری هم داشته اند. شک نیست که مسلمان باید حجاب را مراعات کند و در غیر این صورت گناه مرتکب شده است که اصلاح رفتار و توبه چاره ای برای بخشش خدای رحیم است. از نظر اجتماعی نیز حداکثر تعزیر دارد که تنبیهی کمتر از حد شرعی است.

۴- آقایان، بازیگران مخاطب آن نسبت زشت، نیز گناهشان بیشتر از همسرانشان نباشد کمتر نیست؛ زیرا علاوه بر رضایتی که علی القاعده داشته اند، چون قوام خانه با ان هاست مسئولیتشان بیشتر است.

۵- آثار منفی این تبرج و رضایت بدان، در رواج بی مبالاتی جنسی و تضعیف بنیان های خانواده بر کسی پوشیده نیست در حالی که قوام خانواده برای خود این آقایان و خانم ها نیز مهم است ولی غفلت دارند که یکی از عوامل مخرب برای کانون خانواده همین رفتار و رضایت به آن است.

۶- شکی هم نیست که اگر مسلمانی با این صحنه روبرو شود، اگر شرایط اقتضاء کند با رعایت ضوابط نهی از منکر هم بر او واجب است. اما ...

۷- پس از وقوع، انتشار این عکس ها چه وجهی دارد؟ علی القاعده مجاز نیست. البته اگر کسی بخواهد به عنوان تقبیح این گونه اعمال به آن عکس ها استناد کند به شرط آن که بیننده یا بینندگان، صاحبان آن تصویر را نشناسند، مجاز است. ولی انتشار عکس مرد شناخته شده ای با همسرش که حجاب ندارد گناه است. گناه با گناه چاره نمی شود.

۸- گناه انتشار عکس ها بکنار، نسبتی که به مردان این زوج ها داده شد با دو معصیت بزرگ همراه است که برای یکی حد شرعی و برای دیگری مجازات کمتر، یعنی تعزیر جاری می شود. وقتی به مردی بگوییم "دیّو..." در آن واحد به دو نفر دو نسبت میدهیم: نسبت زنا به زن عفیف(معنای خاص آن در نظر است؛ بی حجاب بی عفت نیست) و نسبت " ...کشی" به شوهر که مخاطب آن فحش بوده است.

۹- مجازات گناه اول حد شرعی است که در آیه ۴ سوره نور آمده است: وَالَّذِینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ ثُمَّ لَمْ یَأْتُوا بِأَرْبَعَةِ شُهَدَاءَ فَاجْلِدُوهُمْ ثَمَانِینَ جَلْدَةً وَلَا تَقْبَلُوا لَهُمْ شَهَادَةً أَبَدًا ۚ وَأُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ به کسانی که بدون داشتن چهار شاهد، زنان عفیف را به زنا متهم میکنند، ۸۰ ضربه تازیانه بزنید و تا پایان حیات شان هرگز گواهی شان را نپذیرید. و آنان فاسق و گنهکاراند"، تنبیه سخت بدنی و محرومیت از یک حق اجتماعی مهم. نسبتی که به مرد مخاطب داده شد، گرچه مجازاتش حد نیست ولی کم نیست. افتراء انتساب کاری به فردی است که آن کار از نظر قانون جرم باشد. چون " ...کشی" قانونا جرم است پس نسبت دادنش به دیگری افتراء است(با شرایطی). مجازات مفتری یک ماه تا یک سال حبس و تا هفتادوچهار ضربه شلاق تعیین شده است.

۱۰- چون خداوند را حکیم و عادل می دانیم، وقتی گناهی برایش مجازات حد وضع شده باشد و گناه دیگری تعزیر، تکلیف مرتکبان آشکار است.

۱۱- زنان بدحجاب یا بی حجاب حق اللّه را ضایع کرده اند که گناهشان البته آثار منفی اجتماعی نیز دارد. چون این قشر در فرهنگ سازی نقش دارند، باید بیشتر در رفتار خویش بیندیشند و چنان رفتار نکنند که در موضع تهمت قرار گیرند. چنان که علی علیه السلام فرمود: "کسی که خود را در موضع تهمت قرار میدهد نباید جز خویشتن را ملامت نماید. " ولی یالثارات حق افراد خاص را تباه کرده و حق الناس بر عهده دارد. حق الناس گناهی است که خداوند از آن نمی¬گذرد مگر صاحب حق بگذرد. علاوه بر این، با توجه به این که نسبت دهندگان، خود را حزب الله مینامند (و انصافا افراد فداکار در دفاع از جان و مال و ناموس همین مردم در میان شان کم نیست)، گناهشان به آبروی دین و متدینان آسیب زده است، پس حق الله را نیز ضایع کرده اند. همچنین چون از موضع انقلاب مرتکب این خطای بزرگ شده اند، حق انقلاب هم ضایع شده است. اینان نخست باید به فکر نجات خود از آتش جهنم باشند، بعد به اصلاح دیگران بیندیشند که امام علی علیه السلام فرمود: "من اصلاح شما را به هزینه فاسد کردن خودم جستجو نمیکنم. "

۱۲- قانون نیز مرتکب بی حجابی را به ده روز تا دو ماه یا پنج هزار تا پنجاه هزار تومان جریمه نقدی محکوم می¬کند. در عین حال بی مسئولیتی مرد را نسبت به حجاب همسرش جرم انگاری نکرده است. این سهم بازیگران و همسرانشان. اما از آن طرف نسبت دهنده آن فحش زشت، چنان که ملاحظه شد، به دو دسته مجازات سنگین محکوم میگردد.

۱۳- در این میان آن بازیگران و همسرانشان بازنده اند ولی یالثاراتی ها بازنده ترند. برادرانه هردو دسته را به توبه دعوت میکنم که "خداوند توبه کنندگان را دوست دارد. " ولی قبول توبه یالثاراتی ها منوط به گذشت بازیگران و همسرانشان است. متواضعانه از یالثاراتی ها میخواهم: برای اصلاح دنیا و آخرت خود از نسبت های ناروا پوزش بطلبید و این گذشت را درخواست کنید، حتی اگر کوچک شوید. کوچکی دنیا جبران پذیر است، خواری آخرت جبران ندارد. هنرمندان عواطف رقیق دارند و درمیگذرند. چرا که آنان هم به گذشت و بخشش خداوند نیازمندند، که قرآن در همان سوره نور، آیه ۲۲ می فرماید: "وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّهُ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ پس باید ببخشند و از مجازات درگذرند. آیا دوست نمیدارید که خدا از گناهان شما چشم بپوشد؟ و پروردگار بسیار آمرزنده و مهربان است. "