سرویس بین الملل «انتخاب»؛ دیلی میل در گزرشی با عنوان «سفر به کشوری با مودب ترین مردم دنیا» نوشت: بسیاری از مردم وقتی به ایران فکر می کنند تصاویری از تهدید تسلیحات اتمی در ذهنشان تداعی می شود.

به گزارش «انتخاب»؛ این نشریه در ادامه آورده است: اما با آماده شدن ایران برای سونامی گردشگران خارجی و برداشته شدن تحریم ها پس از توافق هسته ای، امید می رود که افزایش ورود گردشگران، غربی ها را با واقعیت در ایران روبرو کند.

یک گردشگر انگلیسی که به ایران سفر کرد و با یک همسر از آن بازگشت، تاکید می کند ایران به شدت با انچه رسانه ها می گویند متفاوت است.

ویل هاتون خبرنگار مستقل 27 ساله ای از برایتون انگلیس است که اولین بار در ماه ژانویه امسال به ایران سفر کرد. این سفر بخشی از برنامه سه ساله او برای سفر از انگلستان به پاپوا گینه تو بدون مسافرت هوایی بوده است.

او با کمک یک موتورسوار ایرانی از مرز ارمنستان گذشت، که نمی توانست بیش از این خوشحال باشد که یک انگلیسی از کشورش بازدید می کند. ویل در مواجهه با اکثریت مردمی که با آن ها مصاحبت داشت چنین احساسی را لمس کرد.

او به میل آنلاین گفت: ایران ساده ترین کشور برای کنار جاده ایستادن و رایگان سوار خودرو شدن است.

ایرانی ها هیچ ایده ای از این رسم هیچ هایک کردن یا در انتظار سفری رایگان کنار جاده ایستادن ندارند، اما آن قدر مهمان نوازند که وقتی یک خارجی را می بینند که با تکه ای کاغذ در دست کنار جاده ایستاده، توقف کنند.

مردم ایران با تاثر تمام از این واقعیت آگاهند که تصویر بدی از آن ها در رسانه ها نشان داده می شود، برای همین از دل و جان مایه می گذارند تا به شما کمک کنند.

به گفته ویل ایرانیان در رفتار میان خود و با افراد خارجی بسیار مودبانه برخورد می کنند، و حتی حاضر به دریافت هزینه خدمات یا وسیله ای که ارائه می کنند نیستند، اما اگر واقعا بخواهند پول آن را دریافت کنند وضعیت پیچیده ای ایجاد می شود.

او می گوید: «آن ها رسم بسیار جالبی به نام تعارف دارند که بنا بر آن اگر از شما پول بگیرند بی ادبی محسوب می شود.

برای همین وقتی نوشیدنی می خرید تا سوار تاکسی شده یا کار دیگری انجام می دهید، طرف شما حاضر به گرفتن پول نمی شود تا چهار یا پنج بار اصرار کنید.

این می تواند گاهی اوقات عصبانی کننده و حتی گیج کننده باشد، چون اکثر اوقات آن ها انتظار دارند پول را دریافت کنند، هرچند در ظاهر نه می گویند.

پس وقتی کسی می گوید تاکسی سوار شدن رایگان است، به آن ها می گویم متشکرم و از تاکسی خارج می شوم، و آن ها به شکلی به نگاه می کنند که به من می فهمانند آنچه به زبان آوردند واقعیت امر نبود.

آنچه ویل را به شدت شگفت زده کرد جوانان ایرانی بود. او گفت: « عرصه هنر، موسیقی و فیلم با رشد فزاینده اش زیبایی خاص خود را دارد.».

ویل هنگامی که در تیندر جستجو می کرد با دختری 26 ساله آشنا شد.

او می گوید: «افراد بسیاری در تیندر نبودند، اما عصمی آنجا بود و با بهترین پیام اولی که می توانستم بفرستم به او نوشتم: «چندان عربی به نظر نمی رسید».

اما ما مدتی باهم حرف زدیم و فردای آن روز به کافه ای رفتیم تا ملاقات کنیم. این ملاقات که انگار به سرعت باد گذشت 11 ساعت به طول انجامید.

ویل قصد داشت روز آینده به کردستان برود، و عصمی باید به دانشگاه باز می گشت، برای همین این دو از هم جدا شدند.

اما چند روز بعد وقتی ویل دید نمی تواند عصمی را از ذهنش خارج کند با او تماس گرفت و از او پرسید حاضر است همراه او به دور ایران سفر کند – پاسخ او مثبت بود.

ویل مشاهده کرد که واکنش ایرانی ها به یک خارجی که با زنی ایرانی همراه است نمی توانست از این صمیمانه تر باشد.

ایرانی ها به طور کلی نسبت به خارجی هایی که از کشورشان بازدید می کنند رفتار خونگرم و با اشتیاقی دارند، و وقتی می بینند عصمی ایرانی است شدیدا تعجب می کنند.

آن ها خیلی خوشحال بودند که کسی به ایران آمده و زنی ایرانی اختیار کرده، چرا که نشان می دهد، من از آن دسته آدم هایی نیستم که فکر می کنند ایران کشور بدی است، و این رابطه باور مرا تایید کرده است.

ایرانی ها کاملا آگاهند که چه تصویری در صحنه جهانی از آن ها ترسیم شده، آن ها در فیلم های اکشن کم هزینه نقش آدم بد را بازی می کنند، و این برای ایرانی ها ناراحت کننده است».

تصویری که ویل از ایران مشاهده می کند کشوری است که مردم آن به شدت خواهان پیشرفت  هستند.

این احساسی است که عصمی هم بیان می کند؛ او هم همچون دیگر ایرانیان از تصویری که باقی جهان از ایران دارند عصبانی و ناراحت است.

او میل آنلاین تراول گفت: «همه چیزی که رسانه ها درباره ایران می گویند دروغ است، برای همین مردم نمی توانند بفهمند واقعا در این کشور چه خبر است تا وقتی که خودشان به آن سفر کنند.

فرهنگ این کشور بی نظیر است، طبیعت آن شگفت انگیز است، و مردم ایران به هیچ اقدام تروریستی دست نمی زنند، که همان چیزی است که رسانه ها قصد دارند به مردم تلقین کنند.

هر زمانی که چیزی درباره ایران می بینم، کشوری که در آن زندگی می کنم را در آن نمی بینم.

نظر ویل درباره ایران این بود که کشوری است که مشتاق پیشرفتی سریع است.

او گفت: «ایران زمانی یکی از مهمترین امپراطوری های جهان بود، و به شما این حس را منتقل می کند که با کشوری روبرو هستید که در حال شکوفایی در جهان مدرن است.

ویل امیدوار است با استفاده از تجربیاتش در ایران، کمک کند وجه دیگری از کشوری که نامزدش در آن به دنیا آمده را به جهانیان نشان دهد.

ویل در حال سفر به هندوستان از ایران است و عصمی نیز چند هفته بعد به او ملحق می شود.

این زوج به مدت چند ماه از این کشور بازدید کرده اند، و قصد دارند با پاکستان بروند تا در آنجا تا اواخر امسال محلی برای اقامت کوله پشتی نوردان backpackers بنا کنند.

ویل امیدوار است بتواند با گفتن از تجربیاتش از ایران کمک کند تصویر بهتری از کشور زادگاه نامزدش نشان داده شود.

او گفت: « سوالات زیادی درباره کشورهایی مانند پاکستان و ایران از من می شود، و من درباره همه آن ها یک چیز را می گویم – شما باید خودتان به این کشورها بروید و از نزدیک آن ها را ببینید».

«وقتی کودک بودم یک احمق تمام عیار بودم. من طرفدار این ایده بودم که ما دشمنان جهانی داریم، اما این نظر ازبن مزخرف و چرند است. هیچ کشوری نیست که مردم بدش بیشتر از مردم بد کشور دیگر باشد – این نظر مضحکی است.

تجربیات ویل هاتون درباره سفرهایش را در وبلاگ the broke backpacker می توانید دنبال کنید.

نویسنده: کارولین مک گوایر

مترجم: محمد صفری