به نظر می‌رسد «آیت‌الله جوان» تصمیم گرفته است در کنار عالم دینی بودن یک کنش‌گر مهم سیاسی نیز باشد. او این معنا را در خرداد 95 به خوبی نشان داد. سید حسن ابتدا تکلیف جریان امام را با مدعیان چون احمدی نژاد که اعتقاد دارند در حال تبیین اندیشه‌های امام هستند روشن کرد.

استاد حوزه علمیه گفت:« چند وقت پیش بسیاری از جریانات سیاسی از بازخوانی خط امام گفته بودند، در این باره باید گفت کار شما ایرادی ندارد اما لطفا پیش از آن بگویید که امام چند کتاب فقهی، اصولی، اخلاقی دارد؟ زیرا کسی که نام یک کتاب امام را نداند نمی تواند مدعی اجتهاد در تفکر ایشان شود و شناخت امام جز با شناخت فقه و فلسفه و عرفان و اصول ایشان ممکن نیست.»

او به صراحت اعلام کرده بود که جریان‌هایی تنها بر اساس شنیده‌هایشان از امام تبدیل به تفسیرگر اندیشه امام شده‌اند و این در حالی است که امام خمینی را باید اول بر اساس نوشته‌ها و اصولش شناخت و بعد به سراغ سخنرانی‌ها و تاریخ شفاهی او رفت.

سید حسن گام دوم را در جریان افتتاح مجلس خبرگان رهبری برداشت. او نه در جلسه افتتاحیه مجلس خبرگان شرکت کرد و نه در حرم امام به استقبال اعضای مجلس خبرگان به ویژه رئیس آن رفت.

شاید بتوان گفت سید حسن این دعوت را به خاطر دعوت از او برای امتحان خبرگان رد کرده است. امتحانی که بنا بر گفته بسیاری از علمای حوزه نباید از سید حسن خمینی به دلیل جایگاه علمی او گرفته می‌شد. نوه رهبر فقید انقلااب نشان داد که از اتفاقات قبل از انتخابات دوره پنجم مجلس خبرگان رهبری دلخور است.

"تولیت آستان امام خمینی" اما در افتتاحیه دوره دهم مجلس شورای اسلامی شرکت کرد تا بیش از بیش نشان دهد از ماجرای عدم احراز صلاحیتش برای انتخابات مجلس خبرگان دلخور است.

نوه رهبر فقید انقلاب گام سوم را در صداوسیما برداشت. او که بعد از مدت‌ها به تلویزیون دعوت شده بود از همان ابتدا با کنایه سخن گفت و اشاره کرد:« از پشت دوربین هی به من اشاره می کنند کج و کوله نشین، بالاخره بعد از مدت ها تلویزیون ناپرهیزی کرده و ما را نشان می دهد می خواهند خوب دیده شویم.»

او در ادامه به سختگیری‌ها سیاسی و اجتماعی اشاره می‌کند ومی‌گوید:« سفره انقلاب براي همه است. همه بنشينند اما جاي ديگران را تنگ نكنند...بعضی قبل انقلاب در نهضت نبودند و موقع پلو آمدند سر سفره نشستند! دين فقط حجاب و نماز و روزه نيست، دين رعايت حق الناس است، دين عدم وجود فقر در جامعه است، دين اجازه يافتن افراد جامعه براى سخن گفتن آزادانه است. حکومت بدون رای مردم امکان بقا ندارد.»

خمینی جوان در این گفت‌وگو به خوبی نوع نگاه خود به مسائل سیاسی و اجتماعی را نشان داد. او در این گفت‌وگوی پرکنایه نوع تفکر سیاسی خود را مشخص کرد تا مشخص شود این استاد حوزه در حال بازتعریف اندیشه‌های انقلاب از زبان یک خمینی است.

رفتن به وزارت خارجه و دیدار با ظریف دیگر گام سیاسی او در سال 95 بود. برای اولین بار بود که سید حسن دست به چنین کاری می‌زد. سید حسن به دیدار کسی رفت که منتقدان دولت او را عامل از دست رفتن دستاوردهای هسته‌ای ایران می‌دانند. سید حسن به دیدار او می‌رود و خطاب به وزیر خارجه می‎‌گوید:« جامعه آقاي ظريف را يك انسان بسيار سالم و صاف مي‌داند، گرچه شايد تعبير «ديپلمات صاف» متناقض به نظر برسد، چراكه جامعه تا پيش از اين فكر مي‌كرد هر ديپلمات مقداري خرده شيشه دارد اما جامعه آقاي ظريف را نسبت به خود صاف و در مقابل بيگانه توانمند اما مودب مي‌داند» او حتی با ذكر خاطره‌اي از امام به نقل از آيت‌الله شيخ حسن صانعي در خصوص نحوه مواجهه ايشان با فحاشي‌ها، يادآور شد: تا وقتي ناسزا نشنويد كار پيش نمي‌رود؛ اگر فكر كنيد با كنار گود نشستن و هورا و تشويق شنيدن به جايي مي‌رسيد اشتباه مي‌كنيد؛ حتي قهرمانان كلي با تحمل ضربات به قهرماني رسيدند.»

این گام‌های سید حسن خمینی در سال 95 نشان می‌دهد که او می‌خواهد از جایگاه یک استاد صرف حوزه عبور کند و تبدیل به بازیگر مهم در عرصه سیاسی ایران شود. او در کنار جایگاه استادی حوزه علمیه، امروز یک کنشگر سیاسی نیز هست. خمینی جوان در دهه 90 فصل تازه‌ای را در زندگی خود کلید زده است.