انصار الخميني (ره) :: امام، تجسم ارزشها و ایده‌آل‌ها

تاريخ انتشار: 14 خرداد 1395 ساعت 12:52:17

امام، تجسم ارزشها و ایده‌آل‌ها

دکتر محمد کوکب - انتخاب: چهارده و پانزده خرداد یادآور دو حادثه بزرگ و فراموش نشدنی در تاریخ پرفراز و نشیب کشور ماست. چهارده خرداد یادآور رحلت رهبری است آگاه و زمان‌شناس که با دم مسیحایی خود در کالبد نیمه‌جان و فسرده ملتی که زیر بار ظلم و خفقان طاغوت کمر خم کرده بود، روح غیرت و مردانگی دمید و بزرگترین انقلاب قرن را با رهبریهای هوشمندانه و داهیانه خود رقم زد. و پانزده خرداد یادآور مبدأ تاریخ این انقلاب دوران‌ساز است؛ زمانی که بذر انقلاب اسلامی در کشتزار جان فرزندان خمینی کاشته شد و با خون پاک مردان و زنان این مرز و بوم طی پانزده سال آبیاری گردید و سرانجام با طلوع فجر انقلاب، این درخت تناور به برگ و بار نشست و میوه‌های شاداب و شیرین خود را در برابر دیدگان حیرت‌زده جهانیان آشکار ساخت.
اما به راستی چرا و چگونه نفس گرم و شفابخش این پیر پارسا خرمن وجود این مردم ستمدیده را به آتش کشید و آنان را برخلاف انتظار جباران و چپاولگران که ایران را جزیره ثبات و آرامش می‌خواندند، به میدان خون و آتش کشاند؟ این چه حلاوتی بود در کلام آن فرزند پیامبر که باطل‌السحر همه توطئه‌ها و ترفندهای بین‌المللی شد و چون بارقه‌ای در عمق تاریکی، ناباورانه پرده‌های جهل و غفلت و یأس و ترس را درید و افق روشن امید و عدل و آزادی را به روی ساکنان سرزمین اسارت قرون گشود؟ پاسخ را از زبان شاگرد و مرید آن پیر بشنویم که او را حسنه‌ای می‌دانست که خداوند به قرن و روزگار ما عنایت فرموده است . استاد شهید مطهری که امام خمینی(ره) او را حاصل عمر و پاره تن خویش خواند، رمز نفوذ معنوی امام را قرار گرفتن وی در مسیر فکری و روحی و نیازهای مردم ایران می‌دانست. به گفته استاد مطهری: اگر مردم ایران در عمق روحشان حس نمی‌کردند که بار دیگر ندای پیغمبر(ص) و ندای علی(ع) و ندای امام حسین(ع) است که از حلقوم این مرد بیرون می‌آید، آیا این گونه حرکت در این مملکت به وجود می‌آمد ؟ شهید مطهری خوب تشخیص داده بود که: ندای امام خمینی از قلب فرهنگ و از اعماق تاریخ و از ژرفای روح این ملت برمی‌خاست. او شخصیت واقعی و هویت اسلامی آنها را به آنها بازگرداند و گفت اسلام نجات‌بخش شماست. این بود که غسل کردند و از سرچشمه عشق خدا وضو ساختند و چهار تکبیر زدند بر هرچه که هست .
آری پیر خمین، سلاله پاک پیامبر و حسین(ع) بود و کام جان از سرچشمه معارف نبوی و فرهنگ عاشورایی سیراب کرده بود، و چنین بود که توانست کاری کارستان کند. مهر او چنان در دل توده‌های میلیونی جا گرفت که با تضرع و زاری دعا می‌کردند تا خدا جان آنان را بگیرد و بر لحظه لحظه عمر پیشوای محبوبشان بیفزاید.
باز از زبان پاره تن آن روح خدا رمز جاودانگی پیام او را بشنویم که گفت: کمتر در تاریخ سابقه دارد که ملتی و خواسته‌های ملتی در یک فرد، اینچنین تشخص و تجسم پیدا کند و این همیشه در جایی است که آن فرد از فردیت خویش خارج شده است و تجسم ایده‌های عالی جامعه است .
و امروز اگر ملت ما بر سر همان میثاقی است که با امام خود بست که خط و راه او را تداوم بخشد؛ اگر مردم ما برای حفظ هویت اسلامی و خویشتن خویش و در یک کلام روح جمعی خود که همان پیام جاودانه اسلام و قرآن است، از ایثار جان و نثار خون فرزندان برومندش مضایقه نمی‌کند، همه و همه برای آن است که می‌داند افق روشن فردا در گرو این آگاهی و استقامت است، چنان که دشمنان این ملت هم می‌دانند و از همین روست که فرهنگ و هویت و مکتب او را نشانه گرفته‌اند، چون به درستی تشخیص داده‌اند که پاشنه آشیل انقلاب و نظام همین جاست و اگر روزی خدای نخواسته بتوانند میان مردم و فرهنگ حیات‌بخش و حرکت‌آفرین آنان فاصله و شکاف ایجاد کنند، در آن صورت سیطره سیاسی و سلطه اقتصادی بر چنان ملت خودباخته و بی‌هویتی کاری دشوار نخواهد بود.
پی‌نوشتها
[1] . مرتضی مطهری، نهضتهای اسلامی در صد ساله اخیر، ص 88.