به گزارش «تابناک»، وی در سخنان اخیر خود به سه نکته توجه داده است که بدون تایید کلید بحث وی، می توان به صورت جداگانه این سه نکته را در مورد برخورد با سیره عملی و نظری امام(ره) مورد توجه قرار داد:

اول اینکه وی گفته است در شناخت امام، اولویت رجوع به یاران قبل از فتح است(نقل به مضمون) یعنی کسانی که قبل از پیرزوی انقلاب اسلامی درکنار،امام بودند؛در دوران غربت و مظلومیت امام. به هدف امام برای تحقق انقلاب اسلامی باور داشتند.پیش از انقلاب، در صحنه مبارزه در کنار ایشان بودند و به راه امام اعتقاد و ایمان داشتند. این افراد در آن دوره همه زندگی خود را برای انقلاب گذاشتند و پس از انقلاب نیز چه برای تثبیت انقلاب، چه  دردوران نهاد سازی انقلاب و چه در دوران جنگ،مومنانه در کنار امام بودند و ایشان را یاری کردند.

درک این افراد از امام و اعتقادتش درک بی واسطه ای است.اینان برای شناختی که از ایمان امام داشتند هزینه ها داده اند. این افراد طبیعتا متمایز از افرادی هستند که از دور به تفسیر ، نظریات امام می پردازند.به ویژه تفسیر افرادی که در زمان حیات امام،چه در دوران مبارزه و چه در دوران جمهوری اسلامی،چندان اعتقادی به راه و آرمان های امام نداشتند. ممکن است همین عده در حال حاضر سردمدار تفسیر از آراء امام باشند؛کسانی که شناخت حضوری و قلبی از ایشان نداشتند و اگر هم شناخت داشتند اعتقادی نداشتند. این افراد لزوما برای نسل جوان جهت شناخت امام، در حوزه عمل و نظر، اولویت اول نخواهند بود.گر چه ممکن است بنا به شرایطی با فریاد امام شناسی خود گوش فلک را پر کرده باشند.

در این میان البته ،تکلیف نسل جوانی که توفیق درک حضوری،حضرت امام را نداشته اند و مومنانه دغدغه راه و هدف امام را  دارند از دیگران جداست. شاید نسل جوانی که مومنانه دغدغه انقلاب را دارد،باید پیش از گذشته برای شناخت امام،به منابع دسته اول مراجعه بکنند و حب و بغض های سیاسی را در شناخت حضرت امام،کناری بگذارند.شخص رهبری انقلاب و سایر دوستان و نزدیکان امام در دوران انقلاب و جنگ در حیطه این منابع هستند. پس از این منابع هست که می توان با شناخت، متن حقیقی،به قضاوت تفسیر های متفاوت و گاها متعارض نشست. 

دومین نکته از سخنان سید حسن خمینی، در پیش گرفتن اسلام کاریکاتوری است. اسلامی که یک بعد آن،بسیار بیشتر و خلاف قاعده تر از ابعاد دیگرش، برجسته می شود. مروجان چنین اسلامی، اسلام را خنده دار جلوه می دهند.دقیقا به همین سبک،  برخی از چپ و راست،کاریکاتوری از اندیشه امام، ارائه می دهند تا مقاصد جناح سیاسی خود را پیش ببرند. آنکه به دنبال طرفدارانی لیبرال تر است،آزادی را آنقدر در اندیشه امام،بزرگش می کند که دینداری در آن گم می شود و آنکه دنبال جوانان حزب اللهی است،آنقدر فضا را برای آزادی محدود می کند، که به دینداری واپس گرایانه برسد. این هر دو برای مقاصد خویش، امام و اندیشه اش را قربانی می کنند. از این هر دو برای شناخت امام باید دوری کرد. 

نکته سومی هم که از فحوای سخنان سید حسن خمینی می توان فهمید،احترام به سابقون انقلاب و زحمت کشیده های انقلاب امام خمینی است.

تردیدی نیست که صاحب این انقلاب مردم و پابرهنگانی هستند که از جان و مال خویش چه در دوره انقلاب و چه در دوره جنگ گذشتند و مومنانه خون ها برای به ثمر نشستن انقلاب اسلامی امام خمینی و تثبیت جمهوری اسلامی دادند. اینان صاحبان این انقلاب هستند که در بزنگاه های حساس پای کار انقلاب اسلامی و اسلام عزیز در عصر حاضر می ایستند.

با این وجود محروم کردن انقلاب از ریشه های آن نیز؛کار نادرستی است.درست است که ملاک حال فعلی افراد است.اما تفسیر های نادرست، از حال فعلی انقلابیون که توسط دستگاه های تبلیغی عده ای خاص هم رخ می دهد، آن هم کار ناپسندی است.

این روزها مفسران اندیشه و رفتار امام و مفسران حال و روز یاران امام،گوی سبقت را از هر چه راستی و درستی است،ربوده اند. دقت بیشتری باید کرد.