به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، حضرت آیت الله امجد در جریان مراسم سخنرانی در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان در مجتمع آموزشی روشنگر؛ به اشاره به آفاتی که در جامعه ما به وجود آمده است؛ دین گریزی و دین ستیزی در میان جوانان جامعه را خاطر نشان ساخته و در این خصوص تصریح کرد: بدترین خیانت، خیانت به اعتقادات و دین مردم است. جوان ها دین گریز و دین ستیز شده اند. ما مقصریم.

 * امام زمان (عج) تنها موحد عالم است.

آیت الله امجد پیش از ایراد صحبت های خود در خصوص مصادیق شرک، وجود مبارک امام عصر (عج) را تنها مصداق واقعی توحید دانسته و افزود: تنها یک موحد در عالم هست، آن هم امام زمان (عج) است. انشاالله امام زمان ظهور کند و مشکلات و نابسامانی ها را حل کند.

 * اگر جواب سلام کسی را ندهم، مشرکم.

این استاد اخلاق در ادامه سخنرانی خود، به مصادیق شرک اشاره کرد و افزود: اگر کسی به من سلام نکرد و من به خاطر سلام نکردن او ناراحت شوم؛ مشرکم. اگر هم جواب سلام کسی را ندهم؛ مشرکم. اینکه سلام کسی را پاسخ ندهیم، بی نهایت جهل و نادانی است.

 * اگر خوشم بیاید پست سرم نماز بخوانند، مشرکم.

آیت الله امجد در ادامه با بیان یک روایت تاریخی خاطر نشان کردند: یکی از مراجع بزرگ یکی از بزرگان را که یتیم بود، از دوران کودکی تربیت کرد. برایش خانه خرید. مقدمات تحصیل و ازدواجش را فراهم کرد و برای او همه کار کرد. اما این شخص، نوزده سال پشت سر کسی که او را تربیت و بزرگش کرده نماز نخواند. اما ایشان حتی یک باربه  او نگفت که چرا پشت سر من نماز نخواندی.
ایشان پس از نقل این داستان اشاره کرد: اگر من خوشم بیاید که پشت سرم نماز بخوانند؛ مشرکم. اگر هم بدم بیاید که پست سرم نماز نخوانند؛ مشرکم. 

 * اگر من انتظار داشته باشم که کسی دست مرا ببوسد، مشرکم.   

وی در ادامه با برشمردن مصادیق شرک افزود: اگر دست مرا ببوسند و من خوشم بیاید، مشرکم. اگر هم من انتظار داشته باشم که کسی دست مرا ببوسد، مشرکم. اگر از این که کسی دست مرا نبوسید ناراحت شوم، بازهم مشرکم. اگر در برابر من کسی بلند نشود و نایستد و من از این کار او ناراحت شوم، مشرک هستم. اگر برایم صلوات نفرستند و من ناراحت شوم، مشرکم. اگر هم برایم صلوات فرستادند و خوشحال شدم، این هم نشانه شرک من است. همه گناهکاریم. همه بدی و خطا کردیم. همه خلاف کردیم. از خدا می خواهیم که بدی و خطا نکنیم.
رفتم به در خدای خود توبه کنم / از هر گنه و خطای خود توبه کنم
تحقیق گناه می نمودم دیدم / باید ز ثواب های خود توبه کنم 

* سراسر زندگی ما مملو از شرک است.

ایشان در ادامه، با اشاره به اینکه شرک در بسیاری از اعمال روزمره و کار های ما نمود دارد، اشاره کرد: این نماز هایی که می خوانیم، این تبلیغاتی که می کنیم، این منبر هایی که می رویم، مملو از شرک است. سراسر زندگی ما مملو از شرک است. اگر از اینکه منبر من طرفدار داشته باشد و گرم باشد، خوشحال شوم؛ نشان دهنده شرک است. اگر هم از اینکه منبر من مخاطب نداشته باشد، ناراحت شوم؛ مشرکم.

* بازی با روضه و شهدا چه معنایی دارد؟
آیت الله امجد با انتقاد از برخی سبک های عزاداری اشاره کردند: اینکه من بخواهم منبر و عزاداری گرمی داشته باشم خوب است. اما «گریه بازی» و «عزاداری بازی» یعنی چه؟ بازی با روضه و شهدا چه معنایی دارد؟

* رنجش از دیگران و رنجاندن دیگران شرک است.

وی در ادامه با برشمردن مصادیق دیگر شرک تصریح کرد: اگر کسی با من قهر کند و من ناراحت شوم، مشرکم. اگر هم کسی با من آشتی کند و من خوشحال شوم، مشرکم. رنجاندن دیگران شرک است. اگر هم از کسی رنجشی داشته باشم، مشرکم. توقع بی جا از افراد هم مصداق شرک است. اگر توقع داشته باشم که به احترام من و به خاطر من، کسی از جایش بلند شود، شرک است.

* اگر از نقد کسی برنجم، مشرکم.

این استاد اخلاق ادامه داد: اگر کسی مرا نقد کند و من از نقد او برنجم مشرکم. اقبال و ادبار نشان دهنده شرک است. اگر من از «زنده باد» و «مرده باد» خوشحال و یا ناراحت شوم، مشرکم. اگر رای بیاورم و خوشحال شوم، مشرکم. اگر هم رای نیاورم و از این بابت ناراحت شوم، مشرکم.

* اگر برای کسب کرامات و علوم غریبه عبادت کنم، مشرکم.

وی گفت: اگر کسی برای کسب کرامات و علوم غریبه عبادت کند، مشرک است. یکی از بزرگواری های آیت الله بهجت این بود که کراماتش را می پوشاند. ایشان یک نفر بود و رفت. حالا هر کسی می آید و می خواهد از ایشان سوء استفاده بکند. آیت الله بهجت یک جمله داشت: «به علم تان عمل کنید».

 ایشان ادامه داد: «مدح» و«ذم» مصداق شرک است. اگر کسی از من تعریف و تمجید کند و من خوشحال شوم، مصداق شرک است. اگر هم کسی مرا مذمت کند و من ناراحت شوم، مشرکم. خوشحالی و ناراحتی از داشتن یا نداشتن، شرک است. اگر زمین نروید و آسمان نبارد، نباید برای مومن فرق داشته باشد. اگر همه عالم را به مومن بدهند و یا از او بگیرند، نباید برای او فرق داشته باشد. اگر از «قبول» و یا «رد قبول» خوشحال و یا ناراحت شوم، مشرکم.

* مردم باید آزاد اندیش باشند و بتوانند حرف خودشان را بزنند.

آیت الله امجد در ادامه با ابراز نگرانی از وضعیت جامعه فرمودند: من واقعا ناراحتی های فراوانی برای جامعه دارم. نظارت بر قوای سه گانه وظیفه ی همه مردم است. مردم باید آزاد اندیش باشند. مردم باید بتوانند حرف خودشان را بزنند. در این صورت جامعه رشد پیدا می کند.

 * عمامه نه تقوا می آورد و نه علم می آورد.

این استاد احلاق با اشاره به ویژگی های علمای واقعی اشاره کردند: باید از خدا عصمت و معنویت بخواهیم. متاسفانه امروز یک جوانی از یک روحانی خطایی می بیند و فکر می کند که علمای اسلام اینگونه اند. علمای واقعی اسلام در سطح پیامبر بودند. بسیاری از آنها کوچکترین خطایی نداشتند. امثال میرفندرسکی آیت الله بودند. این افراد انسان را به یاد خدا می انداختند. آیت الله بودن به عمامه داشتن نیست. عمامه یک پارچه است. عمامه نه تقوا می آورد و نه علم می آورد. اگر من با این عمامه در فکر القاب باشم، مشرکم. جوانان ما باید با مکتب قرآن و نهج البلاغه آشنا شوند. اگر ۷ مرتبه «یا ارحم الراحمین» و «یا اله العاصین» بگوییم؛ خداوند لبیک می گوید.

 * نظارت بر قوای سه گانه و خصوصا دادگستری حق و وظیفه مردم است.

آیت الله امجد در پایان مراسم ضمن خطاب قراردادن مسئولین کشور، مبنی بر خدمت به مردم و جامعه؛ نظارت مردم بر قوای سه گانه را از اهم حقوق مردم دانسته و خاطر نشان ساختند: آقایان مسئولان مملکت؛ مردم ما مردم خوبی هستند. آقایان مسئولان؛ شما نوکران مردم هستید. باید به مردم برسید. وگرنه آن دنیا نمی توانید جواب دهید. امر به معروف و نهی از منکر بر همه واجب است. نظارت عمومی و مخصوصا نظارت بر قوای سه گانه و بالاخص دادگستری حق و وظیفه مردم است. رسانه ها باید در اختیار مردم و آزاد باشد. اگر از انتقاد بدمان بیاید، مشرکیم. 

این مراسم همچون شب های گذشته با قرائت دعای جوشن کبیر آغاز شد. همچنین در بخشی از برنامه وصیت نامه حضرت علی (ع) توسط جناب آقای رحیمی؛ محقق و پژوهشگر علوم دینی قرائت شد. مراسم احیای شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان در مجتمع آموزشی روشنگر با بر سر گذاشتن قرآن توسط آیت الله ابطحی به پایان رسید.