بسم الله الرحمن الرحیم

نهضت ایران، نهضت قرآنی-اسلامی
ما در این دعوت به راهپیمایی نه اینکه احتمال می‌دادیم ملت ما از انقلاب منصرف شده باشد، برای اینکه بدخواهان بفهمند نهضت ما به قوت خود باقی است و ملت ما همان طور که در اول انقلاب با شور و شعف به نهضت روآوردند الآن هم باقی هستند و تا آخر باقی خواهند ماند، دعوت به راهپیمایی کردیم و ملت اثبات کرد که نهضت به قوت خود باقی است. ما احتمال اینکه ملت پشت به اسلام بکند نمی‌دهیم، و بدخواهان گمان نکنند ملت مُسْلِم به اسلام پشت خواهد کرد. نهضت، نهضت سیاسی نیست که احتمال برود مردم توجه ندارند. نهضت، نهضت قرآنی است، نهضت، نهضت اسلامی است و این نهضت اسلامی تا آخر باقی است. دعوت ما برای این نبود که احتمال سستی در نهضت می‌دادیم. ما هر روز شاهد تظاهرات مردم هستیم، ما خواستیم بدخواهان را بفهمانیم که به جای خود بنشینند و گمان نکنند با این صحبتها و توطئه‌ها می‌توانند ملت را از راه خود باز دارند.
من از ملت تشکر می‌کنم و سعادت همه را از خدای تبارک و تعالی طلب می‌کنم. و آنان را دعوت به ادامه نهضت و دعوت به آرامش و دعوت به وحدت کلمه می‌کنم. نهضت ما پیروز شد و پیروز است تا آخر. نهضت ما همان طور که قدرتهای بزرگ را شکست، این ریشه‌های ضعیف را مدفون می‌کند. ما آن روز که بفهمیم دشمنان توطئه‌گر، دست از لجاجت برنمی دارند، در یک روز فاتحه آنها را می‌خوانیم. با قاطعیت به اینجا رسیدیم و با قاطعیت جلو می‌رویم و با قاطعیت مقاصد اسلامی را پیاده خواهیم کرد. ما نهضت را برای آن کردیم که اسلام و قوانین اسلام و قرآن و قوانین قرآن در کشور ما حکومت کند. و هیچ قانونی در مقابل قانون اسلام و قرآن عرض وجود نکند، و نخواهد کرد. نهضت اسلامی است و نهضت اسلامی محتوایش باید اسلامی باشد و احکام اسلام در سرتاسر کشور باید جاری شود و تمام قشرها اسلامی‌شود. ملت ما برای اسلام خون خود را داد و برای اسلام ادامه می‌دهد نهضت خود را.
ویژگی‌های منتخبین مردم
قانون اساسی ما باید اسلامی باشد و اگر حرفی از او اسلامی نباشد، نه من رأی خواهم به او داد و نه ملت. ملت ما که همه اسلامی هستند و همه توجه به اسلام دارند و می‌خواهند قانون اساسی ما اسلامی باشد، کسانی را انتخاب می‌کنند که به اسلام عقیده دارد. و اسلام را دین مترقّی می‌دانند، کسانی را انتخاب می‌کنند که امین باشد. کسانی را انتخاب می‌کنند که اسلامشناس باشند. کسانی که توجه به اسلام ندارند، کسانی که نمی خواهند قوانین اسلام در ایران پیاده شود ولو هر چه دانشمند باشند و نویسنده؛ ملت ما آنها را انتخاب نخواهند کرد. آنها که گمان می‌کنند با طرحهای شیطانی خود می‌توانند راهی پیدا بکنند برای انحراف قانون اساسی از مجرای اسلام اشتباه می‌کنند. مسلمین همه در زیر پرچم اسلام و زیر پرچم توحید و در سایه قرآن ادامه حیات می‌دهند. آنها که گمان کردند نهضت تا اینجا که آمد دیگر سست شده است و مردم دیگر توجه به اسلام ندارند، دیدند که مطلب این طور نیست، راهپیمایی اخیر را دیدند. و هر روزی که بخواهیم راهپیمایی کنیم؛ همه حاضریم. قشرهای مختلف، آراء، اکثریت ما را نخواهند منحرف کرد. من از همه طبقات، از همه جبهه‌ها؛ از همه حزبها تقاضا می‌کنم که در کاندیدهای خود توافق کنند.
اسلام برای همه بهتر است از سایر مسلکها، اسلام است که شما را از زیر بار ظلم بیرون برد. اسلام است که شماها را از حبسها بیرون آورد. اسلام است که شماها را از زاویه‌ها بیرون کشید. اسلام است که شماها را از خارج به داخل آورد. اسلام است که شماها را آزاد کرد و قلمهای شما را آزاد کرد. از این آزادی سوء استفاده نکنید، قدر اسلام را بدانید، همه با هم مجتمع شوید؛ کاندیدها را با هم تعیین کنید. اگر کاندیدهای غیراسلامی باشد، شکست مفتضحانه خواهید خورد.
حفظ وحدت برای دستیابی به استقلال و آزادی
من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همه قشرهای ملت را می‌خواهم و از همه تقاضا دارم که با هم این راه را طی کنند. اگر استقلال کشور را می‌خواهید، اگر قطع ایادی دشمنان را می‌خواهید، اگر می‌خواهید که آزاد باشید، اگر می‌خواهید که کشور مال خودتان باشد، بیایید همه زیر پرچم اسلام وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمِیعاً وَ لَا تَفَرَّقُوا امر خدا را اطاعت کنید و از آنچه نهی فرموده است، بپرهیزید. امر فرموده است که همه با هم اعتصام کنید به «حبل الله». حبل الله اسلام است. صراط مستقیم، اسلام است. ریسمان بین حق و خلق، اسلام است. واعتصموا بِالاسلام. متفرق نشوید، گروه گروه نشوید تا مملکت شما مستقل شود؛ تا آزاد باشید. قدر اسلام را بدانید که شماها را از زاویه‌ها بیرون آورد.
من از گروه‌هایی که از اطراف آمده‌اند، از رفسنجان، از سایر جاها آمده‌اند تشکر می‌کنم. و از علمای رفسنجان هم که زحمت کشیده‌اند و تشریف آورده‌اند تشکر می‌کنم و از همه ملت تشکر می‌کنم که با شور و شعف نهضت را ادامه دارند می‌دهند و ادامه خواهند داد. (صحیفه امام، ج9، ص 167-165)