امام خمینی (س) در مورد شرایط روزده داری و عبادت در ماه رمضان می‌فرمایند:

این جمله الهى هب لی کمال الانقطاع إلیک شاید بیانگر این معنا باشد که مردان آگاه الهى باید پیش از فرارسیدن ماه مبارک رمضان خود را براى صومى که در حقیقت انقطاع و اجتناب از لذات دنیاست (و این اجتناب به طور کامل همان انقطاع إلى الله مى‏ باشد.) آماده و مهیا کنند. کمال انقطاع به این سادگى حاصل نمى‌شود. احتیاج فوق العاده به تمرین، زحمت، ریاضت، استقامت و ممارست دارد تا بتواند با تمام قوا از ما سوى الله منقطع گردد و به غیر خداوند توجهى نداشته باشد. تمام صفات وارسته انسانى در انقطاع کامل إلى الله نهفته است. و اگر کسى بدان دست یافت، به سعادت بزرگى نایل شده است. لیکن با کوچکترین توجه به دنیا محال است انقطاع إلى الله تحقق یابد. و کسى که بخواهد روزه ماه مبارک رمضان را با آن آدابى که از او خواسته‏ اند انجام دهد، لازم است انقطاع‏ کامل داشته باشد تا بتواند مراسم و آداب مهمانى را به جا آورد، و به مقام میزبان تا آنجا که ممکن است عارف گردد. طبق فرمایش حضرت رسول اکرم(ص) (به حسب خطبه ‏اى که به آن حضرت منسوب است) همه بندگان در ماه مبارک رمضان به مهمانى خداوند تعالى دعوت شده‏اند و مهمان پروردگار خود مى‏ باشند. آنجا که مى‏ فرماید: ایّها الناس، إنه قد اقبل الیکم شهر الله ... و قد دعیتم فیه إلى ضیافة الله. شما در این چند روزى که به ماه مبارک رمضان مانده به فکر باشید؛ خود را اصلاح کرده توجه به حق تعالى پیدا نمایید؛ از کردار و رفتار ناشایسته خود استغفار کنید؛ اگر خداى نخواسته گناهى مرتکب شده ‏اید، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان توبه نمایید؛ زبان را به مناجات حق تعالى عادت دهید. مبادا در ماه مبارک رمضان از شما غیبتى، تهمتى، و خلاصه گناهى، سربزند، و در محضر ربوبى با نعم الهى و در مهمانسراى بارى تعالى آلوده به معاصى باشید.

شما در این ماه شریف به ضیافت حق تعالى دعوت شده‏‌اید: دعیتم فیه إلى ضیافة الله خود را براى مهمانى باشکوه حضرت حق آماده سازید. لا‌اقل به آداب صورى و ظاهرى روزه پایبند باشید. (آداب حقیقى باب دیگرى است که به زحمت و مراقبت دایم نیاز دارد.) معناى روزه فقط خوددارى و امساک از خوردن و آشامیدن نمى‏‌باشد؛ از معاصى هم باید خوددارى کرد. این از آداب اولیه روزه مى‌باشد که براى مبتدی‌هاست. (آداب روزه براى مردان الهى که مى‌خواهند به معدن عظمت برسند غیر از این مى‏‌باشد.) شما اقلا به آداب اولیه روزه عمل نمایید؛ و همان‌طور که‏ شکم را از خوردن و آشامیدن نگه مى‌دارید، چشم و گوش و زبان را هم از معاصى باز دارید. از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از غیبت، تهمت، بدگویى و دروغ نگه داشته، کینه، حسد، و دیگر صفات زشت شیطانى را از دل بیرون کنید. اگر توانستید، انقطاع إلى الله حاصل نمایید؛ اعمال خود را خالص و بى ‏ریا انجام دهید؛ از شیاطین انس و جن منقطع شوید؛ لیکن به حسب ظاهر از رسیدن و دست یافتن به چنین سعادت ارزنده‏اى مأیوس مى‌باشیم؛ اقلا سعى کنید روزه شما مشفوع به محرمات نباشد.

در غیر این صورت اگر روزه شما صحیح شرعى باشد، مقبول الهى نبوده بالا نمى‌رود. بالا رفتن عمل و مقبولیت آن، با صحت شرعى خیلى تفاوت دارد. اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان، در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییرى پدید نیامد و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقى نکرد، معلوم مى‏‌شود روزه‏اى که از شما خواسته‏اند محقق نشده است؛ آنچه انجام داده‏اید روزه عامه حیوانى بوده است.

در این ماه شریف، که به مهمانسراى الهى دعوت شده ‏اید، اگر به حق تعالى معرفت پیدا نکردید یا معرفت شما زیادتر نشد، بدانید در ضیافة الله درست وارد نشدید و حق ضیافت را به جا نیاوردید. نباید فراموش کنید که در ماه مبارک، که «شهر الله» مى‏‌باشد و درهاى رحمت الهى به روى بندگان باز است و شیاطین و اهریمنان -‌به حسب روایت- در غل و زنجیر به سر مى ‏برند، اگر شما نتوانید خود را اصلاح و مهذب نمایید، نفس اماره را تحت مراقبت و کنترل خود درآورید، هواهاى نفسانیه را زیر پا گذاشته علاقه و ارتباط خویش را با دنیا و مادیت قطع کنید، بعد از پایان یافتن شهر صیام مشکل است بتوانید این مسائل را به مرحله عمل درآورید. بنابراین، از فرصت استفاده کنید و پیش از آنکه این فیض عظمى سپرى گردد، در مقام اصلاح، تزکیه و تصفیه امور خود برآیید؛ خود را براى انجام وظایف ماه صیام آماده و مهیا سازید. پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران