حبر الأمه، و بارقه أنوار الأئمّه، دعامه عرش الدّین، واللّسان الناطق عن الشرع المبین الحاج میرزا حسن الشیرازی صان الله به حوزه الاسلام و ردّ به کید الزنادّقه اللّئام....(1)

 ای عالم امّت و ای شعاع برق انوار ائمه هدی علیهم السلام ، ای ستون خیمه دین، ای زبان گویای شرع مبین، حاج میرزا حسن شیرازی، خداوند به برکت وجود او حوزه اسلام را حفظ و کید و مکر دشمنان دین را دفع نماید.

 خداوند نیابت حجّت کبرا، حضرت ولی عصرعلیه السلام  را امروز مخصوص تو گردانیده و تو را از میان این امّت برگزیده، و زمام سیاست ملّت و حفظ حقوق و صیانت دل ها را به دست تو سپرده است. تو وارث پیامبران می باشی، کلید امور مهم این مردم که سعادت دنیوی و رفعت مقام اخروی به آن بستگی دارد در دست تست. ملّت اسلام، دور و نزدیک، حاضر و غائب، وضیع و رفیع، همه و همه به ریاست ربّانی شما اذعان و ایمان دارند. خیر و سعادت و فوز و نجات این امّت و آمال و آروزهای همه بر محور وجود تو می چرخد.

 هم اکنون حوادث سهمگین بر ملّت ایران می گذرد، حوادثی که مردم مسلمان را به کام فساد و تباهی می کشاند، بیگانگان حقوق مسلمانان را پایمال می کنند تو مسولیت این امت و حقوق آن ها را داری، خواب و سکوت مرگباری امّت اسلام را فرا گرفته است، کلمه جامع و برهان ساطع در اختیار شما است.

 اگر شما قیام و اقدام کنید، مردم هم پشت سر شما حرکت می کنند و در نتیجه مجد و عظمت امت اسلامی حفظ می شود، ولی اگر شما بنشینید مردم هم می نشینند و در نتیجه ضعف و ذلّت بر آن ها راه پیدا می کند. کیست که امروز برای حفظ عظمت و اقتدار اسلامی از شما لایق تر باشد؟

 ای زعیم بزرگ! سیره و روش پادشاه ایران بسیار منحط و پست گردیده به طوری که از اداره شهرها و مناطق کشور و تأمین مصالح بندگان خدا عاجز مانده است او زمام امور مملکت را به دست مشتی فاجر و خیانتکار سپرده است.

 هم اکنون در محافل و مجامع ایران مطالبی مطرح است که اصلاً با اسلام سازگار نیست.رؤسای دین در ایران وقر و احترامی ندارند، شاه ایران پس از مراجعت از سفر اروپا آن قدر تحت تأثیر فرهنگ غرب واقع شده است که علناً به فسق و فجور و دوست داشتن کفار و دشمن داشتن اخیار و ابرار تظاهر می کند.

 منابع ثروت مملکت ایران: معادن، راه ها از اهواز تا تهران، کاروان سراها، مزارع و بساتین حتی قهوه خانه ها را به اجانب فروخته است. بانک ها را در اختیار کفّار یعنی دشمنان اسلام قرار داده است. مردابهای رشت، و نهرهای مازندران، و راه ها از بندر انزلی تا خراسان و مزرعه ها و باغ ها و مهمان خانه ها همه و همه را به بیگانگان با قیمت بسیار پائین داده است که این کار هم خیانت است و هم سفاهت.

 ای حجّت اسلام! شما اگر امروز برای کمک به این امت قیام نکنید و اقدامی در جهت ایجاد وحدت و اتّحاد ملّت ایران انجام ندهید و سلطنت و حکومت را از دست این شاه فاجر نستانید، حوزه اسلام به کلی در زیر سیطره بیگانگان قرار می گیرد، و آن ها مطابق امیال پست خود، آن چه را که دلشان می خواهد انجام می دهند، بدانید که اگر شما از این فرصت استفاده نکنید و جلو حرکت دشمنان اسلام را نگیرید به طوری که وجود شما در میان این ملّت، بیگانگان بر آنها مسلّط شوند، نام نیکی از شما در اوراق تاریخ باقی نخواهد ماند.

 شما خوب می دانید که چشم های علمای ایران و دل های آن ها که از این جریان ها جریحه دار است، همه به سوی شما است و از شما انتظار حرکت دارند.

 ای حجّت اسلام! به واسطه این قدرتی که خداوند به شما داده است می توانید، وحدت و اتحاد میان مسلمانان ایران ایجاد کنید و همه آن ها را بسیج نمائید؛ تا شر و فساد را از این مملکت دفع کنید و حوزه اسلام را حفظ نمائید بنابر این شما مسؤول هستید.

فالکلّ منک و بک و إلیک و أنت المسؤول عن الکلّ عند الله و عند النّاس.

 شما به همه نوع از اقدامات، قدرت و توانائی دارید، می توانید سرچشمه اصلاحات باشید و همه توجهات به سوی شما و همه چشم ها در انتظار حرکت شما است و شما به جهت این که زعیم و مرجع این ملت می باشید نسبت به همه جریان ها، هم در نزد خداوند مسؤولیت دارید و هم در پیش مردم. شما می دانید که الآن زندان های رژیم شاه از علمائی که علیه استبداد و حق کشی ها و انحراف از راه اسلام، حرکتی انجام داده اند و یا سخنی گفته اند انباشته شده است.

 هم اکنون واعظ شایسته و مشهور حاج ملاّ فیض الله دربندی، عالم مجتهد، حاج سید علی اکبر شیرازی، و جوان شایسته میرزا محمّد رضا کرمانی، و افراد دیگری همه در گوشه زندان زیر شکنجه قراردارند.

 ای زعیم بزرگ شیعه! آیا می دانید که این شاه ظالم با من چه کرد؟ ستمی که او نسبت به من انجام داد دل های مومنان را پاره پاره کرد. در نتیجه فرمان ظالمانه او، مرا در تهران تحت فشار و شکنجه قرار دادند و من ناچار در حالی که سخت مریض بودم از تهران خارج شده و در حضرت عبدالعظیم علیه السلام از ظلم شاه متحصّن شدم، او دستور داد، مرا کشان کشان در هوای بسیار سرد، روی برف ها با ذلّت و شکنجه به کلانتری بردند.

 إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّآ إِلَیْهِ راجِعُونَ.

 بعد از آن کماندوهای اوباش شاه مرا با این که سخت مریض و ناتوان بودم به زنجیر بسته بر قاطری سوار کردند و در فصل سرمای زمهریر در میان برف ها و یخبندان تا خانقین بردند و از آن جا عدّه ای شرطه ها ما را به بغداد رساندند و نامه ای به والی بغداد دادند که مرا به بصره تبعید کند و فعلاً در بصره به حالت تبعید و تحت نظر به سر می برم.

 اگر مرا به حال خود می گذاشتند شخصاً به محضر مبارک شما مشرّف می شدم و کتاب سراسر غم و رنج های جانکاه دلم را در جلو شما می گشودم و جریان های شرّ و فسادی که از دست این شاه دامنگیر مردم مسلمان ایران شده است را شرح می دادم و از محضر شما تقاضا می کردم که برای حفظ عزّت اسلام و فریاد رسی مسلمانان بپا خیزید.

 ای زعیم بزرگ! آیا می دانید که این شاه برای این که قیام و نهضت من در ایران را بی اثر سازد مرا مورد چه تهمت هائی قرار داد؟!! حتی در میان مردم شایع کرد که من مختون نیستم! وا اسلاماه چرا باید شاه که یک آدم پست و آلوده است فرمانروای مملکت ایران اسلامی باشد و این مملکت را برای تامین مقاصد پست خود به بیگانگان بفروشد؟

 من این نامه را به محضر شما نوشتم و می دانم که خداوند بزرگ با دست شما جریانی را برای دفع نقشه دشمنان اسلام و تامین عزّت و عظمت اسلام پیش خواهد آورد .

                                                                                                                                                                                                                 و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.( 2)

-------------------------------------------------------------------------------- 

1- نامه عربی است و ما ترجمه آن را با رعایت اختصار آورده ایم.  

2- اعیان الشیعه، ج ۴ ، ص ١٣  ٢١۵

-------------------------------------------------------------------------------- 

منبع :   اسلام مجسم ،آیت الله نوری همدانی ، صفحه ٨٩

توضيح : ظاهرا اين نامه به مرحوم ميرزاي شيرازي در صدور فتواي مشهور تحريم تنباكو تاثير داشته است.