زمان: صبح 9 شهريور 1360/1 ذى القعده 1401.

مكان: تهران، حسينيّه جماران.

موضوع: تجليل از شخصيت شهيدان رجايى و باهنر و استوارى ملت در استمرار انقلاب.

مناسبت: شهادت محمدعلى رجايى (رئيس جمهور) و محمدجواد باهنر (نخست وزير).

حضار: اقشار مختلف مردم.

بسم اللَّه الرحمن الرحيم.

منطق ملت ما، منطق مؤمنين، منطق قرآن است: انا للَّهِ وَ انّا الَيْهِ راجِعُونَ.[ سوره بقره، آيه 156: همانا ما از آنِ خداييم و به سوى او بازمى گرديم] با اين منطق، هيچ قدرتى نمى‏تواند مقابله كند. جمعيتى كه- ملتى كه- خود را از خدا مى‏دانند و همه چيز خود را از خدا مى‏دانند و رفتن از اينجا را به سوى محبوب خود، مطلوب خود مى‏دانند، با اين ملت نمى‏توانند مقابله كنند. آن كه شهادت را در آغوش، همچون عزيزى مى‏پذيرد، آن كوردلان نمى‏توانند مقابله كنند. اينها يك اشتباه دارند و آن اينكه شناخت از اسلام و شناخت از ايمان و شناخت از ملت اسلامى ما ندارند. آنها گمان مى‏كنند كه با ترور شخصيتها، ترور اشخاص، مى‏توانند با اين ملت مقابله كنند؛ و نديدند و كور بودند كه ببينند كه در هر موقعى كه ما شهيد داديم ملت ما منسجمتر شد .

ملتى كه قيام كرده است. در مقابل همه قدرتهاى عالم، ملتى كه براى اسلام قيام كرده است، براى خدا قيام كرده است، براى پيشرفت احكام قرآن قيام كرده است، اين ملت را با ترور نمى‏شود عقب راند. آنها گمان مى‏كنند كه افكار مؤمنين و ملت بپا خاسته ما همچون افكار غربزده‏ها و غرب است كه جز به دنيا فكرى نمى‏كنند و جز متاع دنيا را نمى‏بينند، آنها هم آن طورند .

ملتى كه از اول، از صدر اسلام و پيشوايان آن جان خودشان را فدا كردند براى هدف خودشان، كه آن خدا و اسلام است، به اين مسائل و به اين امور از بين نخواهند رفت و سستى نخواهند داشت. ملت ما، ملت عزيز ما در تاريخ خوانده است كه على بن ابى طالب- سلام اللَّه عليه- با دست يكى از همين منافقين، با دست يكى از همين اشخاصى كه به صورت اسلام، [اما] از اسلام جدا بودند،  فرق مباركش شكافت. ملت ما چون على بن ابى طالب را فدا كرده است از براى اسلام، فدا كردن امثال اين شهدا براى ملت ما يك مسئله مهم نيست، گرچه خود واقعه و خود اين افرادى كه شهيد شده‏اند در نظر همه ما عزيز و ارجمندند؛ و آقاى رجايى و آقاى باهنر هر دو شهيدى كه باهم در جبهه‏هاى نبرد با قدرتهاى فاسد هم جنگ و هم رزم بودند. و مرحوم شهيد رجايى به من گفتند كه من بيست سال است كه با آقاى باهنر همراه بوده‏ام و خداوند خواست كه باهم از دنيا هجرت كنند و به سوى او هجرت كنند. كسى كه هجرت را به سوى خدا مى‏داند و شهادت را فوز عظيم مى‏داند، و شهدايى كه در صدر اسلام و از صدر، اسلام تا كنون داده است عاليتر و بالاتر از تمام افرادى هستند كه در اين قرن موجودند. مثل على بن ابى طالب- سلام اللَّه عليه- و حسن بن على- سلام اللَّه عليه- و حسين بن على و اصحاب او- سلام اللَّه عليهم- و ساير ائمه ما- عليهم السلام- آنها همه عمر خودشان را صرف كردند تا اسلام را حفظ كنند و ماهم تمام عمرمان را بايد صرف كنيم تا اسلام را كه به دست ما سپرده [شده‏] است، حفظ كنيم .

من در عين حال كه شهادت اين دو بزرگوار براى من بسيار مشكل است، در عين حال، مى‏دانم كه آنها به رفيق اعلى‏ متصل شده‏اند و براى آنها آرامش هست و اين‏طور گرفتاريهايى كه الآن براى ما هست، ديگر براى آنها نيست و آنها رسيدند به مطلوب خودشان و از اين جهت، به آنها و به خانواده‏هاى آنها و ملت اسلامى تبريك عرض مى‏كنم كه چنين شهدايى تقديم مى‏كنند. در عين حالى كه مصائب اينها مشكل است براى ما، لكن كشور ما و ملت ما با تمام قدرت ايستاده‏اند تا همچو شهدايى تقديم كنند و هيچ راه عقب نشينى ندارند و فكر نمى‏كنند به سستى. آن كوردلانى كه گمان كرده‏اند كه جمهورى اسلامى با نبود چند نفر از بين خواهد رفت و سقوط خواهد كرد، آنها افكارشان، افكار اسلامى نيست و از اسلام خبرى ندارند و از ايمان اطلاعى ندارند و افكارشان، افكار مادى [است‏] و براى دنيا كار مى‏كنند و به هواى دنيا هستند .

انگيزه منافقين از ترورها

بايد ديد كه اينهايى كه اين‏طور كارها را انجام مى‏دهند، انگيزه آنها چيست. انگيزه آنها اين است كه براى اين ملت، بعد يك دسته ديگرى از صنف خودشان بيايند و حكومت كنند؟ اينها مگر نشناخته‏اند اين ملت را كه كسى كه انحراف دارد از اسلام و كسى كه سر كرده تروريست‏هاست، كسانى كه سر كرده اينها هستند و اينها را وادار به خرابكارى مى‏كنند، در بين ملت جاى ندارند؟.

ما حكومتمان و افرادى كه در رأس حكومت بودند چون از همين مردم هستند و از اشخاصى نيستند كه از آن بالاها؛ يعنى، آن پايينها آمده باشند و حكومت كرده باشند بر ملت، از اين جهت، ملت ما آرام است، دلش مطمئن است به اينكه وقتى كه اين شهدا نباشند، به جاى آنها، داوطلبانى براى شهادت حاضر به صحنه هستند. ما در عين حال كه براى اين شهدا متأثر هستيم و اينها اشخاص ارزنده‏اى براى ملت ما و براى جمهورى ما بودند، لكن ما باز در صفهاى دنبال آنها، افراد داريم و اشخاص متعهد داريم و اشخاص مؤمن متعهد به اسلام داريم، و دنبال او ملت داريم و ملتى كه هيچ گونه عقب نشينى در اين مسائل نخواهد كرد و با اين ترتيب، جمهورى اسلامى آسيبى نخواهد ديد .

همبستگى دولت و ملت در ايران

در زمانهاى سابق، زمان رژيمهايى كه در سابق بودند؛ رژيمهاى سلطنتى، وضع اين‏طور بود كه اگر يك سلطانى كشته مى‏شد يا مى‏مرد، كشور به هم مى‏خورد. نكته او اين بود كه آن سلطان و عمال آن سلطان به قدرى ظلم كرده بودند بر مردم و بر توده‏هاى ميليونى مردم كه به مجرد اينكه او از بين مى‏رفت، خود مردم قيام مى‏كردند بر ضد  حكومت. لكن جمهورى اسلامى ما وضعى دارد كه خود ملت يك فردى را مى‏آورند و خود ملت يك فردى را كنار مى‏گذارند و خود ملت [اگر] فردى شهيد شد، به جاى او باز يكى را انتخاب مى‏كنند و خود را از دولت مى‏دانند و دولت را از خود مى‏دانند و خود را از رئيس جمهورى مكتبى مى‏دانند و رئيس جمهورى مكتبى را از خود مى‏دانند.

از اين جهت، ولو اينكه رئيس جمهور شهيد بشود، نخست وزير شهيد بشود و هر مقامى شهيد بشود ملت ما هيچ خم به ابرو نمى‏آورند و كسان ديگر را به جاى آنها انتخاب مى‏كنند .

الآن سرتاسر كشور ما را اگر چنانچه ملاحظه كنيد، تهران با آن جمعيت كثيرى كه الآن در نزديك دانشگاه متمركز هستند و ساير شهرها هم مثل تهران، ما بين اين جمهورى و جمهوريهاى عالم و ما بين اين دولت و دولتهاى سابق اين كشور، مى‏توانيد [مقايسه‏] كنيد كه چه فرقها هست؟ اگر صدر اعظمى در زمان سابق كشته مى‏شد، امكان نداشت كه مردم، توده مردم، بازار مردم هيچ عكس العملى از خود نشان بدهند، الّا سرور، الّا مسرت. و امروز كه دو نفر شهيد معظّم از ما رفته است، سرتاسر كشور ما به عزا نشسته است و سرتاسر كشور ما انسجام خودش را حفظ مى‏كند و حفظ كرده است و فردا كه اعلام مى‏كنند براى انتخاب رئيس جمهور، همه اين مردم براى انتخاب حاضرند .

من مى‏دانم كه در خارج، الآن عنصرهايى كه با اين جمهورى اسلامى، بلكه با اسلام مخالف هستند و بوقهاى خارج و تبليغاتى خواهند گفت كه اين دو نفر كه شهيد شدند، ايران به هم مى‏خورد و خواهند گفت كه در عزاى اينها، مردم بى‏تفاوت بودند و يا خوشحال بودند. و آنها با اينكه مى‏دانند، كوردلانه اين‏طور انتشارات و تبليغات را انجام مى‏دهند. الآن ببينيد كه سرتاسر كشور ما امروز در سوگ هستند و در همه خيابانها و كوچه‏ها و بازارها در سوگ نشسته‏اند. و الآن كه به من اطلاع دادند، گفتند: امروز در اطراف دانشگاه جمعيت بيشتر از آن وقتى است كه 72 تن شهيد شدند. ملت ما اين‏طور است. اگر بعد از اين هم- خداى نخواسته- اشخاصى شهيد بشوند، ملت ما همين ملت است و نهضت ما همين نهضت. و آن عمده اين است كه كارى كه براى خداست، نه براى افراد، نه براى اشخاص، نه براى شخصيتها، اين كار ركود نمى‏كند با رفتن افراد و با رفتن‏ شخصيتها. كشورى از رفتن شخصيتهاى خود تزلزل پيدا مى‏كند كه ملت او و افراد آن ملت دل به شخص بسته باشند، دل به اشخاص بسته باشند. اما كشورى كه دل او به خدا پيوسته است و براى خدا قيام كرده است و از اول، «نه شرقى و نه غربى و جمهورى اسلامى» را ندا داده است و با بانگ «اللَّه اكبر»، صغير و كبير و زن و مردش در صحنه حاضر شده‏اند و اين نهضت را و اين انقلاب را بپا كرده‏اند، همين ملت هستند؛ براى اينكه خدا هست. رجايى و ديگران اگر نيستند، خدا هست .

در جنگى كه در صدر اسلام بود، ندا در دادند منافقين به اينكه پيغمبر شهيد شد، لكن بعضى گفتند: اگر شما پيغمبر را مى‏پرستيد، شهيد شد؛ به شهادت او ترتيب اثر بدهيد و اگر خدا را مى‏پرستيد، خدا هست، ولو پيغمبر رحلت بفرمايند. اميرالمؤمنين- سلام اللَّه عليه- جان خودش را فدا كرد براى اسلام و شهيد شد و اسلام به جاى خودش بود. امام حسين- سلام اللَّه عليه- خود و تمام فرزندان و اقرباى خودش را فدا كرد و پس از شهادت او، اسلام قويتر شد .

با رفتن شهدايى با اينكه بسيار ارزشمند، بسيار ارزشمند بودند و هستند، با رفتن شهدا، در عين حال كه ما متأثر هستيم، لكن چون ما توجهمان به خداست و براى خداست و ملت ما براى خدا قيام كرده است، با رفتن اشخاص، هيچ سستى به خودشان راه نمى‏دهند و گرفتار اين خطا نيستند كه افراد يك مسئله‏اى را ايجاد مى‏كنند .

خداى تبارك و تعالى از اول با شما بوده است و مادامى كه شما در صحنه باشيد و ان شاء اللَّه، هستيد و خواهيد بود، خداى تبارك و تعالى شما را پشتيبانى مى‏كند و شما قوى خواهيد بود. قواى مسلحه ما در جبهه‏هاى جنگ، بايد توجه كنند كه آنها براى خدا مى‏جنگند، نه براى رئيس جمهور و براى نخست وزير و براى ديگران؛ آنها دل را قويتر كنند و هرچه اشخاص فاسد به اين كشور صدمه وارد مى‏كنند، آنها قويتر در مركز خودشان مشغول به مجاهده و مبارزه باشند .

اقدامات رذيلانه و نامرديهاى منافقين

و گمان نكنيد كه اينها از روى قدرت يك همچو كارهايى را انجام مى‏دهند، يك بمب در يك جا منفجر كردن، يك بچه دوازده ساله هم مى‏تواند او را بگيرد يك جايى بگذارد و خود او منفجر بشود. اين قدرتى نيست، اين كمال ضعف است. من ابن ملجم  را از اينها مردتر مى‏دانم؛ براى اينكه او آمد در حضور مردم، كار خودش را كرد و خداوند او را لعنت كند. و اينها آن مردانگى آن نامرد را هم ندارند و به‏طور دزدى يك كارى انجام مى‏دهند و خودشان را اصلًا ظاهر نمى‏كنند. من آن عباس آقا كه صدر اعظم ايران  [اشاره است به حادثه ترور على اصغرخان اتابك (امين السلطان صدر اعظم محمدعلى شاه قاجار) به وسيله عباس آقا تبريزى در تهران.] را در نزديك مجلس با هفت تير زد در حضور همه و خودش را بعد هم ديد گرفتار مى‏شود، كشت او را مرد مى‏دانم و اينها را نامرد. اينهايى كه از اينجا فرار كردند و از خارج دستور مى‏دهند كه مردم را اغتيال [ترور كردن] كنند و به‏طور دزدكى بكشند، اينها تز نامردهاست .

من اميدوارم كه كشور ما به همان طورى كه در مقابل همه قدرتها ايستاد و ايستادگى كرد و زن و مردش و جوان و پير مردش و بچه و بزرگش در مقابل، مشتها را گره كرد و ايستاد و قدرتهاى بزرگ را از مملكت راند و به جهنم فرستاد، ان شاء اللَّه، الآن هم در صحنه هستند. و همه اينها ايستاده‏اند در مقابل اين‏طور گرفتاريها صبر مى‏كنند. و منطق اينها اين است كه از خدا هستيم و به سوى خدا مى‏رويم. ما كه از خدا هستيم و همه چيز ما از خداست، در راه خدا داريم [عمرمان را] صرف مى‏كنيم و باكى نداريم و اين‏طور نيست كه گمان كنيم كه از اينجا كه رفتيم، ديگر خبرى نيست. آنها بايد بترسند كه قيامت را هم در همين جا خيال مى‏كنند كه هست، بعثت را هم در همين جا خيال مى‏كنند و آن را بعثت امت مى‏دانند، نه بعثت انبيا و قيامت را هم منكر هستند. آنها بايد بترسند كه مرگ‏ حيوانى را بر مرگ انسانى ترجيح مى‏دهند. و اما جوانهاى ما و سردمداران ما، كه براى شهادت حاضر و آغوش باز كرده‏اند براى شهادت، اينها باكى از شهادت ندارند. و ملت ما از اين شهادتها بسيار ديده است و در اين چند سال اخير، صدها شهيد داده و هزاران شهيد و هزاران معلول و پايدار ايستاده است و امثال اين آقايان كه شهيد شده‏اند، در عين حال كه در نظر ما بسيار ارجمند هستند، لكن آنها پيش خدا رفتند و ما به جاى آنها، اشخاصى داريم مكتبى؛ انسانهايى كه به شهادت فكر مى‏كنند و داوطلب شهادت هستند .

و من اميدوارم كه ملت ما انسجام خودش را بيشتر كند و در صحنه بيشتر از سابق حاضر باشد و امثال اين تفاله‏هايى كه مانده‏اند از رژيم سابق و از اشخاصى كه فرار كرده‏اند، اينها را ان شاء اللَّه، با نظارت خودشان و با نظر خودشان، هرجا ديدند معرفى كنند و قواى انتظامى و نظامى و خصوصاً شهربانى، بيشتر قيام كند به امر انتظامات و نظام و ساير چيزها. و اميدوارم كه شما پيروز باشيد و شما پيروز هستيد .

والسلام عليكم و رحمة اللَّه وبركاته

** صحيفه امام ، جلد 15 ، صفحه 134 تا 140 **