« اللهم اجعل لی فیه نصیبا من رحمتک الواسعه »

« خدایا مرا نصیبی (کامل) از رحمت واسعه خودت عطا کن.»

هم رحمت عام خود را که پهنه هستی را دربرگرفته و هم رحمت خاص خویش را که به بندگان مطیع و فرمانبردار و صالح و درستکار تخصیص داده ای به من عطا کن تا همانند دیگر نیکوکاران و بندگان خاصت نجات یابم از سفره نعمت تو بهره گیرم سر در آستان ربوبیت بسایم در سایه اولیای گرامی ات زندگی را به سر برم ، کرامت تو را در عرصه اشتباهم ببینم ، به خود آیم ، عبد صالح تو شوم و با شنا در دریای بی انتهای رحمت تو رذایل را از جانم بشویم پاک پاک شوم.

تو بزرگتر از آنی که چون آدمیان مرا با یک یا چند اشتباه به آسیاب ببندی ، در زیرزمین های هولناک محبوس کنی در قفس درندگان بیندازی و با مجازاتهای شدید محکومم سازی . رحمت بی کران تو آن گونه است که اگر مرا در عرصه توبه یافتی با مهربانی ات همه گناهانم را می آمرزی.

ای مهربان ترین مهربانان ! من در این روز حقیقتا تو را می خوانم. تو نیز خواهش را پاسخ گو و مرا در پهنه رحمت گسترده ات وارد کن تا شیفته تو گردم.

« واهْدِني فيهِ لِبراهِينِكَ السّاطِعَةِ »

« و در این روز مرا به ادله و براهین روشن خود هدایت فرما.»

مرا با برهان های «نظم، فطرت، وجوب و امکان، حرکت، علیت، صرف الوجود، علمی، دفع ضرر محتمل ، حکمت ، عدالت، هدف، نفی اختلاف و قدرت» توان استنباط علمی و ایمان و یقینی ببخش که هرگز تسلیم خواهش های نفسانی نگردم و در راه راست تو هدایت شوم . بهره بردای از هریک از مواهب حیات مادی و معنوی ، نیاز به آمادگی و زمینه مساعد در خود انسان دارد و تا سرزمین وجودم ار لجاجت و عناد و تعصب بی جا پاک نشود بذر هدایت را نمی پذیرد.

پس تو ای خدای خوبم ! با براهین محکمت وجودم را آماده پذیرش بذر هدایت بفرما.

« وخُذْ بناصيتي الى مَرْضاتِكَ الجامِعَةِ »

« و موی پیشانی مرا بگیر و به سوی رضا و خشنودی خود که جامع هر نعمت است سوق ده. »

فرمودی: «هیچ جنبنده ای نیست مگر این که ما ناصیه ی او را می گیریم» کنایه از این که تو بر همه تسلط و غلبه داری پس از قدرت خود استفاده نما موی پیش سر مرا نیز بگیر و به سمت بهترین نعمتت که همانا رضا و خشنودی ات است سوق ده.

حکم رضایت تو مقید به ایمان و عمل صالح است و آن حقیقت حاصل نمی شود مگر با رضایت من از تو و این رضایت زمانی محقق می شود که من هیچ امری از اوامرت را کراهت نداشته باشم و هیچ چیزی را که نهی کرده ای دوست نداشته باشم و به قضای الهی و کارهای تکوینی و عالمی تو راضی بوده و به حکمت و آن چه را که تشریعا از من خواسته ای تن دهم و در تکوین و تشریع تسلیم تو باشم.

پس ای پروردگار جهانیان ! چنین راهی را برایم ترسیم کن تا آن پسندم که تو می کنی و آن کنم که تو می پسندی.

« بِمَحَبّتِكَ يا أمَلَ المُشْتاقين »

« به حق دوستی و محبتتای آرزوی مشتاقان »

همه آن رضایت تو و من ، از دوستی و محبت تو برمی خیزد و همه محبت تو داخل در رحمت واسعه توست و رحمت بی کرانت مسبب هدایت من و ماست.

از این رو به محبت و دوستی ات قَسَمت می دهم که آرزویم را برآورده ساز ، دستم را بگیر و از من انسانی بساز که هدف خلقت باشد.

منبع : http://www.askquran.ir/thread5194-2.html