دروغ به عاملی روانی یا اجتماعی ، گفته می شود که فردی  را  وادار به بیان مطالبی  خلاف واقعیتها می نماید، آدم دروغگو  دراصل بیماری است که ، بخاطر مشکلات تربیتی بالاخص در حریم خانواده خویش  در عنفوان رشد وسنین کودکی ، بدین  حالت گرفتارشده است.

انسانها ذاتا" دروغگو بدنیا نمی آیند ، بلکه  عوامل محیطی  است که درنهایت ، آدمیزاد را به موجودی صادق ویا دروغگو  تبدیل می نمایند، اینکه  افراد دروغگو به چند دسته تقسیم می شوند وچگونه می توان  به علائم ونشانگان  دروغ در آنها پی برد ، بحث جالب وجذابی می باشد.

گاهی انسانها به صورت اتفاقی  واز سر اضطرار دروغ می گویند ومعمولا" چنین دروغ گویانی  درهنگام بیان مطالب غیرواقع ، دست پاچه شده وعلائم فیزیکی  اشکاری را بروز می دهند.

مواقعی وجود دارد که آدمیزاد ، براساس عادت های غلط  دروغ می گوید وهرچند چنین  افرادی از سر عادت وروزمرگی  دروغ می گویند ، ولی  با بر رسی  تناقض کلامی آنها براحتی  می شود به دروغ آنها پی برد.

زمانهای وجود دارد که برخی افراد ، ازروی تعمد  وسوابق  دروغ  به شکلی ماهرانه  وحرفه ای دروغ  می گویند ، این افراد  بخاطر تکرار دروغ ، دراصل مهارت  شبیه سازی  حق وباطل ویا به عبارتی  ترکیب  واقعیتها ی غیر مرتبط با باطل مدنظر خویش را پیدا می کنند.

دروغ گویان حرفه ای و باسایقه ، نهایت تلاش خویش را به عمل می آورند تا  باکمترین  علائم فیزیکی ، بیان غیر واقعی خویش را مطرح نمایند ، فلذا چنین دروغ گویانی درنگاه اول ، خونسرد به نظر آمده وبا اعتماد به نفس  خاصی مطالب دروغ خویش را بیان می نمایند.

هرچند که  دروغ گویان حرفه ای وبا سابقه  ، تلاش می نمایند درهنگام طرح مطالب غیرواقعی خودرا خونسرد نشان دهند ، ولی  با تداوم رفتارهای  اجتماعی متفاوت  از طرف آنها  و دقت درحرکات ماهیچه ای صورت آنها  وخنده های تقلبیشان ، براحتی  قابل تشخیص برای کارشناسان  وافراد مطلع درحوزه رواشناسی  خواهند بود.

بنابراین هرچند دروغ  دروغگویان حرفه ای برای  مردم عادی شبیه واقعیت بنظر برسد ، ولی  مهارت تکرار باطل آنها برای  جرم شناسان وروانشناسان  براحتی قابلیت تشخیص و تمییز دارد.

دربین تیپهای  مختلف دروغ گو ، دروغ گویان حرفه ای بیشترین لطمات را برمحیط اجتماعی وارد  نموده  و بخاطر خصلت تعمد دربیان ماهرانه  مطالب غیر واقع، صدمات جبران ناپذیری را بر  اخلاق اجتماعی جوامع  وارد می نمایند.

دروغ گویان حرفه ای ، تصورشان این است که با تکرار ماهرانه مطالب غیر واقعی ، امکانی برای خودنمایی  وجلب توجه  خواهند یافت ، به شکلی که باخرید زمان از فرصتهای ممکن  درجهت  توجیه افکار عمومی بهره برداری نموده  ودرنتیجه به خواسته درونی خویش خواهند رسید.

چون عاملی روانی ویا اجتماعی مهمی  ،نگرش  دروغ گویان حرفه ای را نادرست  نموده است  ، فلذا  قدرت بازدارندگی اخلاقی  که در روانشناسی از آن به عنوان  سوپر ایگو یا وجدان  یاد می شود ، درچنین افرادی  ضعیف وبیمار پرورش می یابد ، یعنی  دروغ گویان حرفه ای  دراصل اعتقادی به حساب وکتاب  فرا دنیوی نداشته  وتمام تلاششان را معطوف  به اهداف  مادی می نمایند.

دروغ گویان حرفه ای ، بخاطر خلائ های روانی واجتماعی   مهمی که داشته اند ، ازهوش  وتخصص خویش  تنها وتنها  درجهت عوام فریبی  ودرنتیجه جلب توجه  دیگران بهره برداری می نمایند وبخاطر همین انگیزه سیر ناشدنی ، درجهت  تظاهرسازیهای مشتبه باحق  مهارتهای  بالایی کسب می نمایند ، فلذا اگر چنین دروغ گویانی  برسرنوشت دیگران  مسلط گردند ، مسیر رشد اخلاقی آنها را  نیز به بیراهه ها هدایت می نمایند.

دروغ گویان حرفه ای  بخاطر کهتریهای روانی اجتماعی  گذشته خویش ، نگرش سلیقه ای  ودل بخواهی به امور دارند واگر برمقدرات  دیگران مسلط شوند ویا اینکه  فرصت خودنمائی آنها ، دوام بیشتری داشته باشد ، صدمات جبران ناپذیری بر اعتقادات  جوامع  وارد نموده  وباعث تزلزل اخلاق اجتماعی  ودر نهایت نابودی دیگران وخودشان خواهند شد.

برگرفته از : تابناک