3 - دعا و آثار معنوى آن بر باطن و جايگاه مناجات شعبانيه در بين ساير ادعيه 

سؤ ال :

مشاهد شده حضرت مستطاب عالى اشارات زيادى در خصوص ‍ مناجات شعبانيه  داشته ايد استدعا دارد بفرمائيد چرا بخش عمده اعمال عبادى ماههاى رجب و شعبان را اين ادعيه تشكيل مى دهد آنگاه پيرامون آثار وضعى و تاثيرات روحى دعا در تكوين شخصيت معنوى و عرفانى افراد راهنمائى لازم را مبذول فرمائيد؟

اين دعاهائى كه از ائمه ما وارد شده است مثل دعاء كميل ، مثل مناجات شعبانيّه ، دعاى حضرت سيد الشهداءعليه السّلام ،دعاى سمات اينها چه جور انسان را درست مى كنند. در روايت است كه دعاى شعبانيّه را همه ائمه مى خوانده اند. من در ساير ادعيه نديدم كه اين طور تعبير شده باشد كه همه ائمه مى خوانده اند. ... اين ادعيه انسان را از اين ظلمت بيرون مى برد، وقتى كه از اين ظلمت بيرون رفت انسانى مى شود كه كار مى كند امّا براى خدا، شمشير مى زند براى خدا، مقاتله مى كند براى خدا، قيامش براى خدا است .

دور كردند مردم را از ادعيه و كتب دعا! يك وقت آتش مى زدند (كتب دعا را!) آن مرد خبيث ((كسروى )) يك روزى داشت كه روز آتش سوزى بود! كه كتاب هاى عرفانى و كتاب هاى دعا را مى گفتند مى آوردند و آن روز آتش ‍ مى زدند! اينهاى نمى فهمند ((دعا)) يعنى چه ؟ تاثير دعا را نمى دانند كه در نفوس انسان ها چيست ؟ نمى دانند كه همه خيرات و بركات از همين دعا خوان ها است ، از همين ها است كه با صداى ضعيف دعا مى خوانند و ذكر خدا مى گويند، (خواندن ) همين دعاها به طور طوطى وار هم كه هست در آنها تاثير كرده و بهترند از آنها كه تارك آن (دعاها) هستند. نماز خواندن ولو اين كه يك مرتبه نازله اى را هم داشته باشد از آن نماز نخوان بهتر است ، مهذّب تر است ، او دزدى نمى كند، پرونده هاى جنايت را شما بررسى كنيد ببينيد چقدرش مال طلبه است ، چقدرش مال غيرطلبه ؟

آن كه مى گويد ما دعا نمى خواهيم قرآن را هم نمى خواهد، يعنى قرآن را هم قبول ندارد. (در قرآن مى فرمايد) ((ادعونى استجب لكم )) مرا بخوانيد، دعا كنيد، ان شاءالله خداوند ما را از اهل دعا و اهل ذكر و اهل قرآن قرار دهد.

ائمه طاهرين عليهم السّلام بسيارى از مسائل را با لسان ادعيه بيان فرموده اند، لسان ادعيه با لسانهاى عادى كه آن بزرگواران داشتند و احكام را بيان مى فرمودند خيلى فرق دارد. اكثراً مسائل روحانى ، مسائل ماوراء طبيعت ، مسائل دقيق الهى و آن چه را مربوط به معرفة اللّه است با لسان ادعيه بيان فرموده اند ولى ما ادعيه را تا آخر مى خوانيم و متاسفانه به اين معانى توجه نداريم و اصولا نمى فهميم چه مى خواهند بفرمايند.

همين ادعيه بودند كه اشخاص وقتى كه ادعيه را مى خواندند قوت روحى پيدا مى كردند و سبكبار مى شدند و شهادت براى آنها هيّن و آسان مى شد. اين ادعيه در ماه مبارك رجب و خصوصاً در ماه مبارك شعبان اينها مقدمه و آرايشى است كه انسان به حسب قلب خودش مى كند براى اين كه مهيا بشود برود ميهمانى ، ميهمانى خدا، مهمانى اى كه در آن جا سفره اى كه پهن كرده است قرآن مجيد است و محلى كه در آن جا ضيافت مى كند مهمش ‍ ((ليلة القدر)) است و ضيافتى كه مى كند ضيافت تنزيهى و ضيافت اثباتى و تعليمى ، نفوس را از روز اول ماه مبارك رمضان به روزه ، به مجاهده ، به ادعيه مهيا مى كند تا برسند به آن سفره اى كه از آن بايد استفاده كنند و آن ((ليلة القدر)) است كه قرآن در آن نازل شده است . اين ضيافت الهى انسان را منقلب بايد بكند از اين جهت حيوانى به آن جهت واقعى ، انسانى ، از آن ظلمت هائى كه اطلاع به آن داريم منقلب كند انسان را به آن نورهائى و آن نورها و نور مطلقى كه همه عالم تبع اوست .

اين دعاهائى كه در ماه ها هست ، در روزها هست خصوصاً در ماه رجب و شعبان و ماه مبارك رمضان اينها انسان را هم چو تقويت روحى مى كند اگر كسى اهلش باشد ماها كه نيستيم ، هم چو تقويت روحى مى كند و هم چو راه را براى انسان باز مى كند و نورافكن است براى اين كه اين بشر را از اين ظلمت ها بيرون بياورد و وارد نور بكند كه معجزه آساست .

آن كه سبكبار مى كند انسان را و از اين ظلمتكده مى كشد او را بيرون و نفس را از آن گرفتارى ها و سرگشتگى هائى كه دارد خارج مى كند اين ادعيه اى است كه از ائمه ما وارد شده اند... اين ادعيه مهيا مى كنند اين نفوس را براى اين كه اين علائقى كه انسان دارد و بيچاره كرده انسان را اين علائق ،اين گرفتارى هائى كه انسان در اين عالم طبيعت دارد و انسان را سرگشته كرده است ، متحير كرده است ، نجاتش بدهند و آن راهى كه راه انسان است ببرند، راه هاى ديگر راه انسان نيست ، صراط مستقيم راه انسانيت است .

هر عملى اولش فكر است . هر كارى اولش تفكر و تامل در اطراف كار است . اگر ما در روحمان ضعف باشد، نمى توانيم كارى بكنيم ، روح را قوى كنيد، قلب خودتان را قوى كنيد، به خدا منقطع بشويد. اين همه ادعيه اى كه وارد شده است و همه را دعوت كرده است به اين كه ... به خدا بكنيد براى اين كه او مركز قدرت است . اين همه دعوت شده است كه به كس ديگرى غيرخدا متشبث نشويد، براى اين كه به شما تزريق كنند قوت را، كه شما يك پشتوانه عظيم داريد و او خداست . كسى كه خدا را دارد، از چه بايد بترسد؟

منبع : کتاب خورشید عرفان ، محمد رضا رمزی اوحدی

 (استفاده بدون ذکر نشانی سایت جایز نیست)