پایگاه خبری جماران: استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه اگر اتحاد و یکپارچگی وجود داشته باشد می‌توانیم مقاومت کنیم و بر تحریم‌ها پیروز شویم، گفت: جدایی و تفرقه‌ای که مردم بین شخصیت‌های سیاسی ما می‌بینند، روحیه مردم را تضعیف و دشمن را شاد می‌کند. ولی اگر ببینند که این‌ها با یکدیگر رابطه خوبی دارند و برای دفاع از وطن، دین، اسلامیت و ایرانیت گفت‌وگو می‌کنند، مردم نیز روحیه امید پیدا کرده و می‌توانند سختی‌ها را تحمل کنند.

مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با آیت‌الله محسن غرویان را در ادامه می‌خوانید:

با فرض تداوم تحریم‌های بین‌المللی، چه اقداماتی برای ارتقای رضایتمندی مردم و تحکیم واقعی - و نه شعاری - وحدت ملی باید انجام شود؟

چند نکته به نظرم می‌رسد. نکته اول این است که مهم‌ترین عامل مقاومت ما، اتحاد ملت و دولت و انسجام درونی و ملی ما است. اگر بین مسئولین و همچنین بین مسئولین و مردم، اتحاد و یکپارچگی وجود داشته باشد، ما می‌توانیم مقاومت کنیم و بر این فشارها و تحریم‌ها پیروز شویم.

برای تقویت این انسجام ملی، چه راهکارهای عملی و مشخصی را پیشنهاد می‌دهید؟

نکته بعدی این است که اکنون شرایطی است که باید شخصیت‌های سیاسی ما، اعم از اصلاح‌طلبان، اصول‌گرایان و معتدلین حرکت‌های روحیه‌بخشی انجام دهند. به عنوان مثال، دیدارهایی باید صورت بگیرد؛ فرض بفرمایید آقایان خاتمی، روحانی، قالیباف و اژه‌ای سران سیاسی و اجتماعی مردم هستند. اگر بین اینها نشست‌هایی صورت بگیرد و مردم آنها را در رسانه‌ها ببینند که دلشان برای ایران، اسلام و نظام جمهوری اسلامی می‌تپد که دستاورد امام خمینی(ره) و رهبری‌های مقام معظم رهبری است، مردم روحیه پیدا می‌کنند و به سمت دولت و حاکمیت، شوق و علاقه‌ای می‌یابند که حاضرند سختی‌ها را تحمل کنند.

من پیشنهاد می‌کنم که یک سری نشست‌های اینچنینی باید صورت بگیرد. این جدایی و تفرقه‌ای که مردم بین شخصیت‌های سیاسی ما می‌بینند، روحیه مردم را تضعیف و دشمن را شاد می‌کند. ولی اگر ببینند که این‌ها با یکدیگر رابطه خوبی دارند و برای دفاع از وطن، دین، اسلامیت و ایرانیت گفت‌وگو می‌کنند، مردم نیز روحیه امید پیدا کرده و می‌توانند سختی‌ها را تحمل کنند. پیشنهاد من برگزاری یک سری گفت‌وگوها و نشست‌های داخلی بین جناح‌های مختلف است. امیدوارم این نشست‌ها صورت بگیرد و حتی برخی شخصیت‌ها خدمت مقام معظم رهبری برسند و دیدارهایی انجام شود. اینها به نظر من انسجام ملی و داخلی ما را بیشتر می‌کند.

شما به استفاده از ظرفیت شخصیت‌ها اشاره کردید. آیا این شامل آزادی زندانیان سیاسی و رفع محدودیت از برخی چهره‌ها نیز می‌شود؟

کاملاً محسوس و روشن است که یکی از راه‌های رسیدن به انسجام ملی و اتحاد واقعی و قوی، همین است. شخصیت‌هایی مانند آقای میرحسین موسوی، همسر ایشان و دیگران که سال‌ها است محدودیت‌هایی برایشان فراهم شده، باید به صحنه بیایند. هر کدام از این‌ها ظرفیت‌های این نظام هستند و تجربیات گسترده‌ای در مسائل سیاسی و اجتماعی دارند و باید از این ظرفیت‌ها استفاده شود. ما در واقع در طول این سالیان، نوعی «خود تحریمی» انجام داده‌ایم و شخصیت‌هایمان را محدود و محبوس کرده‌ایم که این همه به ضرر ما بوده است.

اکنون که دشمنی مانند اسرائیل و آمریکا علناً به ما فشار وارد می‌کنند، دیگر خودمان نباید از درون موقعیت‌هایمان را نابود یا منزوی کنیم. یک تحول اساسی باید در پارادایم‌های سیاسی، فکری و اجتماعی ما اتفاق بیفتد، وگرنه اگر بخواهیم همین خطی را که افراطیون طی کرده‌اند ادامه دهیم، سرنوشتمان بدتر خواهد شد.

پس به نظرم سران جبهه اصلاحات، اصول‌گرایان و همه اینها یک نشست مشترک برگزار کنند و در آنجا با هم برای دفاع از ایران و منافع ملی پیمان ببندند و بررسی کنند که این دعواها و رویکردهای افراطی گذشته چه ثمره‌ای داشته است. این تحریم‌ها ممکن است ما را به مرحله‌ای برساند که شورای امنیت حتی به ما حمله نظامی شدید کند. باید این شرایط را از درون جامعه عوض کنیم. بر اساس تئوری «حکومت نخبگان»، این نخبگان سیاسی، علمی، حوزوی و دانشگاهی ما هستند که می‌توانند سرنوشت یک ملت را دگرگون کنند.

اخیراً شاهد مقصریابی در موضوع برجام و مسائل هسته‌ای هستیم. با توجه به اینکه این تصمیمات تحت نظارت رهبری بوده، آیا این رویکرد را درست می‌دانید؟

اتفاقاً امروز میزگردی از یکی از کارشناسان سیاسی، جناب آقای دکتر مطهرنیا، را گوش می‌کردم که نکته خوبی را بیان کردند. ایشان گفتند برجام خوب یا بد، و مقصر هر کسی که بوده، اینها مربوط به گذشته است. در شرایط فعلی که اسنپ‌بک فعال شده و تحریم‌ها بازگشته، اینکه ما دعوا کنیم مقصر که بوده، چه ثمره‌ای دارد؟! آیا این دعواها و انداختن تقصیر به گردن این جناح یا آن شخصیت، موجب تقویت انسجام ملی ما می‌شود؟! آیا ما را در برابر تهدیدات اسرائیل و فشارهای آمریکا مقاوم می‌کند؟! خیر، این باعث تضعیف ما است.

پیشنهاد من این است که راهی که رفته‌ایم و نتیجه نداده را رها کنیم و یک حرکت سیاسی و اجتماعی جدید در کشور راه‌اندازی کنیم و آن، موج اتحاد است. گذشته‌ها گذشته و ملت ما زمانی دلشان گرم می‌شود که ببینند مسئولین و رؤسای جمهور گذشته و حال، در کنار هم بنشینند و یک روحیه و انرژی مثبت جدید به جامعه تزریق کنند. ما اکنون به این روحیه ایرانی - اسلامی و اتحاد ملی احتیاج داریم و باید این مچ‌گیری‌ها را کنار بگذاریم. ما از تفرقه‌افکنی و عدالت‌ورزی به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسیم و باید برگردیم و اتحاد ملی خودمان را تقویت کنیم تا بتوانیم در برابر تحریم‌ها و فشارهایی که روزبه‌روز بیشتر خواهد شد، مقاومت کنیم.