کاظم جلالی در این مصاحبه تصریح کرد: اولین جایی که در مقابل حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران، باید می پرسید چرا حمله می‌کنید خودِ آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای بود.
وی خاطرنشان کرد: شما مثلا مقایسه کنید با نیروگاه زاپوریژیا ؛ زمانیکه بگو مگو بین اوکراین و روسیه آغاز شد، آژانس چقدر وارد ماجرا شد که من باید مراقبت کنم که اینجا مورد حمله قرار نگیرد.
وی در ادامه پرسید: آیا تاسیسات هسته‌ای یک عضو ان‌پی‌تی با یک عضو دیگر ان‌پی‌تی متفاوت هست؟ اینها نشان می‌دهد که ما با معیارهای دوگانه حرکت می‌کنیم ولی ما در نهایت علاقه‌مندیم که بر اساس قواعد بین‌الملل همکاری‌های خودمان را با سازمان‌های مربوطه با حفظ ضوابط و با رعایت حقوق ایران داشته باشیم.

مشروح گفت‌وگوی ریکاردو (ریچارد) سانچز، مجری مشهور کوبایی-آمریکایی شبکه راشاتودی با جلالی را بخوانید:

چرا جنگ ۱۲ روزه پایان یافت؟
شما می دانید، منطقی که رژیم اسرائیل دارد، منطق زور و قدرت هست. یعنی آنجایی که دارای زور و قدرت باشد، وارد می‌شود و تلاش می‌کند که آن خوی تجاوزگری خودش رو به مرحله‌ی عملی برساند. در جایی هم که کم بیاورد، طبعاً به دنبال آتش‌بس و به دنبال صلح موقت خواهد بود. چون اساس این رژیم، رژیم صلح نیست. اگر شما خصوصاً به ۳۰ سال اخیر نگاه کنید، در حملاتی که به لبنان داشتند و درگیری‌هایی که در لبنان داشتند یا درگیری‌هایی که در غزه داشتند؛ اسرائیل زمانی درخواست آتش‌بس کرد که به تعبیر دقیق کم آورد. در مورد جمهوری اسلامی ایران؛ آنها بامداد جمعه به ایران تجاوز کردند. در نیمه‌های شب، بخشی از فرماندهان و دانشمندان ما را به شهادت رساندند و بخش زیادی از مردم بیگناه و خانواده‌ها رو به شهادت رساندند. تصور این‌ها چه بود؟ ما می خواهیم ببینم که چرا جنگ تمام شد، ببینیم تصورشان چه بود. تصور این‌ها این بود که تغییر رژیم انجام می‌دهند. یعنی جمهوری اسلامی ایران را به تعبیر خود برمی‌دارند و یک نظام دیگری را مستقر می‌کنند. خب عملاً اسرائیل و آمریکا نتواستند این کار را انجام دهند. حالا در فواصل برنامه با هم صبحت می‌کنیم که چرا نتوانستد. یک بخشی از ناکامی آنها، مربوط به اراده ملی و درک و شعور بالای ایرانی‌هاست. لذاپس از آنکه دیدند ما با سرعت توانستیم فرماندهان نظامی‌مان را منصوب کنیم و ۱۷ ساعت پس از اینکه به زعم دشمن حمله غافلگیرانه کردند، ما ضرباتمان را به اسرائیل آغاز کردیم.

باید این سوال را بپرسم چون خیلی‌ها متعحب هستند. آیا فریب خوردید؟ آیا واقعاً احساس می‌کردید که مذاکرات هنوز در جریان است و احساس می‌کردید که قول آقای ترامپ را دارید مبنی بر اینکه او اسرائیل را از هرگونه حمله‌ای منع می‌کند تا زمانی که فرصت پیدا کنید اختلافات خود در مورد غنی‌سازی هسته‌ای و نگرانی‌های دیگر را حل کنید؟ آیا فریب خوردید؟

آنها در حالی به ما بامداد روز جمعه حمله کردند که قرار بود یکشنبه بعد از آن در مسقط باهم گفت‌وگو کنیم. انکار نمی‌کنم که ما درفضای مذاکره و گفت‌وگو بودیم. آمادگی‌های نظامی داشتیم، نه اینکه خودمان را رها کرده باشیم. نه ما همیشه آماده بودیم. دلیلش هم این هستش که الان بیش از ۳۰ سال هست که اسرائیل ما را تهدید به حمله می‌کند. اسرائیل بیش از ۳۰ سال هست که می‌گوید ایران به دنبال تولید بمب اتم است و هر روز ما مورد تهدید اسرائیل بودیم. اما در مقطع کنونی حداقلِ تصور اغلب تحلیل‌گران سیاسی این بود و فکر کنم شما هم همین تحلیل را داشتید، که ایران و آمریکا در حال گفت‌وگو و مذاکره هستند و زمانیکه مذاکرات به اتمام برسد، مشخص می‌شود که سناریوی بعدی چیست؛ لذا درست است، آمریکایی‌ها طرح فریب را اجرا کردند.

آیا می‌توانید دوباره به دولت ایالات متحده اعتماد کنید پس از اینکه، همانطور که توصیف کردید، با شما فریبکارانه رفتار کردند؟

سوال دقیقی است و این سوال را هر کسی که با ماجرای ایران دقیق آشنا باشد، می‌تواند متوجه شود که چرا امروز ایران مذاکره نمی‌کند؟ با اینکه ترامپ هر روز ژست مذاکره می‌گیرد. من فکر می‌کنم خود به خود هر انسانی به همین سوال شما می‌رسد، که ایران با اتکاء به چه چیزی مذاکره کند؟ اینجا دو تا مسئله وجود دارد. یکی بحث عدم اعتماد هست که ما از قبل هم به آمریکایی‌ها اعتماد نداشتیم. همیشه می‌گفتیم دیوار بی‌اعتمادی بین ایران و آمریکا مرتفع است، الان ارتفاعش خیلی افزوده شده. دلیلش این فریب است، دلیلش این عملکرد غلط دولت‌مردان ایالات متحده آمریکاست و این‌ها را هم ما قبلا داشتیم. مثلا شما در قصه‌ی برجام یادتان می‌آید؛ برجام چه بود یک توافق تمام عیار در موضوع هسته‌ای بین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای عضو برجام از جمله ایالات متحده آمریکا بود. تعهدات دولت‌ها به همدیگر منتفل می‌شود. دولت دیگر نمی‌تواند بگوید تعهدات دولت قبل را قبول ندارم. ما دیدیم وقتی ترامپ آمد برجام را لغو کرد. این خلاف تعهد است. در همان زمان رهبران ما می‌گفتند ما با این دولت به دلیل این بدعهدی نمی‌توانیم گفت‌وگو و مذاکره کنیم امروز دوباره این بد عهدی را ما داریم می‌بینیم که با یک تجاوز نظامی هم همراه شده. بدبینی دوم ما نسبت به مطالبات آمریکاست. امروز مطالبات آمریکا از ما کاملا غیرحقوقی است. مبتنی بر حقوق بین‌الملل نیست. باج‌خواهی و زیاده‌خواهی است. شما ببیند بر اساس حقوق بین‌الملل ما عضو ان‌پی‌تی هستیم. عضو ان‌پی‌تی فقط نباید سلاح هسته‌ای تولید کند؛ اما از بقیه مزایای انرژی هسته‌ای باید برخوردار باشد. ایشان می‌آید و می‌گوید که شما حق غنی‌سازی ندارید. سوال ما این است که کدام حقوق بین‌الملل به شما این این حق را داده که به ما بگویید حق غنی‌سازی می‌توانیم داشته باشیم یا نداشته باشیم؟

پس بیایید درباره این موضوع شفاف باشیم. این واقعاً مهم است و من فکر می‌کنم تمام جهان می‌خواهد بداند موضع ایران درباره این موضوع چیست؟ آنچه شما می‌گویید این است... نگاه کنید. ما به انرژی هسته‌ای نیاز داریم تا برق تولید کنیم، تا برق برای مردم ایران فراهم شود و این همان چیزی است که ما در حال انجام آن هستیم و قصد نداریم آن را به چیز دیگری تبدیل کنیم. ما کار کرده‌ایم. نمی‌خواهم حرف بر زبان شما بگذارم اما من از شما و دیگران می‌شنوم که می‌گویید با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی صادقانه کار کرده‌اید تا مطمئن شوید که ما به دنبال انرژی صلح آمیز هسته ای هستیم. آیا این را درست فهمیدم؟

بله همینطور است، شما ببینید در برنامه هسته‌ای ایران بیشترین نظارت‌ها را آژانس بین‌المللی از انرژی هسته‌ای ایران داشت. بیش از ۷۵ درصد بودجه کل آژانس صرف نظارت از ایران شده است. از طرف دیگر ما در دکترین امنیتی‌مان چیزی به اسم ساخت بمب هسته‌ای نداریم و قائلیم که بمب هسته‌ای تضمین امنیت نمی‌کند. قدرت‌های هسته‌ای هم با هم درگیر می‌شوند. از طرف دیگر ما فتوا داریم. فتوا برای ما فراتر از قانون است که به سمت تولید بمب اتم نرویم. اسرائیل حداقل ۲۵ سال مدعی است ایران به زودی به بمب اتم دست پبدا می‌کند. نباید کسی در دنیا بپرسد چرا در این ۲۵ سال مدام دروغ گفتی؟ وقتی تو گفتی ایران سه ماه دیگر به بمب هسته‌ای دست پیدا می‌کند، زمان می‌گذرد و ما بعد از سه ماه می‌پرسیم، چرا به رغم ادعای تو، ایران پس از سه ماه دارای بمب هسته‌ای نیست. پس این‌ها دارند دروغ می‌گویند و ما به دنبال بمب هسته‌ای نیستیم. مقام معظم رهبری نکته‌ی مهمی فرمودند "ما نخواستیم بمب اتم داشته باشیم". ایران اراده‌ای برای ساخت بمب اتم نداشت و به آن سمت حرکت نکرد و تمام مطالبی که این‌ها گفتند مطالب دروغی است. ناظرین آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای در تأسیسات ایران حضور دارند. ما تاکنون چند دوره با آژانس و با کشورهای مختلف مذاکره کردیم.

آیا شما با آژانس انرژی اتمی همکاری می‌کردید؟ دیگر نه؟ در مورد آن چه می‌توانید به ما بگویید؟

ببیند یک مصوبه‌ای پارلمان ما دارد که نیازمند توضیح هست. پارلمان ما پس از بمباران تأسیسات هسته‌ای، توسط اسرائیل و آمریکا یک مصوبه را تصویب کرد. در این مصوبه گفت تا زمانی‌که آژانس تضمین‌های لازم را به ایران ندهد که در پوشش نظارت جاسوسی نمی‌کند، اطلاعات هسته‌ای ما را به کشورهای دیگر و کشورهای متخاصم جمهوری اسلامی نمی‌دهد، تا آن زمان ما همکاری‌ها را با آژانس تعلیق می‌کنیم. ما همکاری‌ها با آژانس را برای همیشه قطع نکردیم. ما عضو ان‌پی تی هستیم. ما قائلیم که باید در چارچوب قواعد بین‌المللی اقدامات خودمان را انجام بدهیم. ما خود را فراتر از حقوق بین‌الملل نمی‌دانیم و اتفاقا نقد ما این است که اسرائیل حقوق بین‌الملل را به رسمیت نمی‌شناسد. آمریکا حقوق بین‌الملل را نقض کرده است. در همین تجاوز به تأسیسات صلح‌آمیز هسته‌ای ایران، حقوق بین‌الملل نقض شد. ما در ایران یک شورایی بنام شورای عالی امنیت ملی داریم؛ که رئیس جمهور ما رئیس این شوراست، در این شورا در خصوص ادامه همکاری با آژانس تصمیم‌گیری خواهد شد. شورای عالی امنیت ملی بسیار فعال است، هر هفته حدافل یک جلسه با آقای رئیس جمهور دارد، در آنجا در تصمیم می‌گیرند که نحوه‌ی همکاری با آژانس چگونه خواهد بود. پس ما راه نبسته‌ایم، ما می‌خواهیم در چارچوب قواعد بین‌الملل کار کنیم. ما حقوق بین‌الملل را مهم می‌دانیم، اما آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها حقوق بین‌الملل را نقض کردند. خب یک نقضش این هست که اسرائیل بمب اتم دارد، وقتی می‌گوییم، چرا بمب اتم دارد؟ می‌گویند چون عضو ان‌پی‌تی نیست. پس هر کشوری که عضو ان‌پی‌تی نباشد آیا می‌تواند بمب اتم داشته باشد؟ و اگر این کشور غیر از رژیم اسرائیل بود، قدرت‌های بزرگ مثل آمریکایی‌ می‌گذاشتند؟ دومین نکته‌ای که مطرح می‌کنیم این است که آیا تأسیسات هسته‌ای بر اساس ان‌پی‌تی نباید از حمله نظامی مصون باشد؟ بر اساس قوانین آژانس، هیچ کشوری حق ندارد به تأسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز حمله کند. ولی امروز شاهدیم یک کشور عضو ان‌پی‌تی، توسط کشور دیگری بنام آمریکا که خودش عضو ان‌پی‌تی است و باید از قواعد بین‌المللی صیانت کند، با رژیم دیگری که عضو ان‌پی‌تی نیست به ما حمله نظامی کردند. در این حمله نظامی متاسفانه می‌بینیم مجامع بین‌المللی هم وظایف خودشان رو به خوبی انجام نداند. یعنی اولین جایی که در مقابل حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران، باید می پرسید چرا حمله می‌کنید خودِ آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای بود. شما مثلا مقایسه کنید با نیروگاه زاپوریژیا ؛ زمانیکه بگو مگو بین اوکراین و روسیه آغاز شد، آژانس چقدر وارد ماجرا شد که من باید مراقبت کنم اینجا مورد حمله قرار نگیرد. آیا تاسیسات هسته‌ای یک عضو ان‌پی‌تی با یک عضو دیگر ان‌پی‌تی متفاوت هست؟ اینها نشان می‌دهد که ما با معیارهای دوگانه حرکت می‌کنیم ولی ما در نهایت علاقه‌مندیم که بر اساس قواعد بین‌الملل همکاری‌های خودمان را با سازمان‌های مربوطه با حفظ ضوابط و با رعایت حقوق ایران داشته باشیم.

چرا جنگ ۱۲ روزه پایان یافت؟ آیا شما پیروز شدید؟ آیا ترامپ به این دلیل به آن پایان داد که شما با حمله به تل آویو پاسخ دادید؟

اولاً اینکه جنگ چرا تمام شد؟ از ابتدا ما گفتیم ما آغازگر جنگ نیستیم، هر زمانی که آنها حملات خود را متوقف کنند ما هم حملات خود را متوقف می‌کنیم این سیاست ما بود، ما جنگ را آغاز نکرده بودیم ما به کشوری تجاوز نمی‌کنیم، حتی در مورد اسرائیل هم شما می‌دانید که فرمت ما چه بود؟ فرمت ایران یک فرمت دموکراتیک است. ما هیچگاه نگفته‌ایم اسرائیل را از لحاظ نظامی از بین می‌بریم. این دروغی است که صهیونیست‌ها می‌گویند ایران هیچگاه ادعا نکرد. اصلاً ما همسایه نیستیم. بحث ما این است که اسرائیل ماهیتش به گونه‌ای است که خودش منجر به فروپاشی خواهد شد، چون با هیچکس نمی‌خواهد سازگاری داشته باشد. اسرائیل خودشیفته است اسرائیل می‌خواهد بر همه جا تسلط پیدا کند. این روحیه موجب از بین رفتنش خواهد شد. پیشنهاد ما چه بود پیشنهادی که رهبر ما دادند و در سازمان ملل ما ثبتش کردیم، این است که همه کسانی که در این سرزمین به نام فلسطین زندگی می‌کنند، چه آن بخشی که در دست فلسطینی‌هاست و چه آن بخشی که در دست یهودی‌هاست، این‌ها بیایند رفراندوم برگزار کنند و در این رفراندوم نوع حکومتشان را مشخص کنند. چه کسانی در این رفراندوم شرکت کنند؟ همه یهودیانی که در آن سرزمین هستند، همه مسلمانانی که در آن سرزمین هستند، همه مسیحیانی که در آن سرزمین هستند، همه ساکنان این سرزمین فارغ از اینکه دین دارند یا ندارند، همه بیایند در یک فرایند رای‌گیری شرکت کنند و بگویند آینده حکومتشان چگونه باشد. این مسیر جمهوری اسلامی ایران بود. شما از این مسیر دموکراتیک‌تر می‌توانید پیدا کنید؟ ما کاملا دموکراتیک رفتار کردیم؛ اما در مورد خود رژیم صهیونیستی حتی شما خودتان می‌دانید ما هیچگاه در روند صلح وارد نشدیم چرا؟ زیرا ما می‌دانستیم این رژیم با کسی به صلح نخواهد رسید. مگر در اسلو یک و اسلو ۲ با فلسطینیان، «وای پلنتیشن» و وای ریورو قراردادهایی نیست که بین فلسطین و اسرائیل امضا نشده؟ آیا به آن پایبند بودند؟"یکی بیاید و بگوید چقدر از اسلو یک و دو و وای پلنتیشن و دیگر قراردادها اجرا شده است؟ و اصلا چقدرش به نفع رژیم صهیونیستی بود و فلسطینی‌ها چه سرزمینی را دارند؟ در همین طرح ابراهیم که ترامپ داده بود، شما به یاد دارید، سرزمینی به نام فلسطین وجود ندارد، فلسطین یک جا باید از زیر پل عبور کند، یک جا باید ار روی آسمان عبور کند. سرزمین‌های بدون اتصال به همدیگر است. این‌ها در نهایت در منطقه پایداری ایجاد نمی‌کند، اگر بخواهد پایداری ایجاد شود باید روند دموکراتیک باشد. روند دموکراتیک یعنی شرکت همه مردم این منطقه در یک انتخابات. پس این از ابتدا مراد ما بود. اما در مورد جنگ که شما سوال کردید. اسرائیل تا زمانی که کم نیاورد؟ به سمت آتش بس نرفت. این رو دقت کنیم. شما می‌توانید در این ۱۲ روز تمام سخنان ترامپ و نتانیاهو را رصد کنید. نتانیاهو با قدرت حرف می‌زد و حتی روز اولی که تجاوز را شروع کردند، با ملت ایران مستقیم سخن گفت که مردم ایران همه به خیابان‌ها بیایید. بعد وقتی خبرنگارها از ترامپ پرسیدند، آیا وقتش نیست که این‌ها به سمت آتش بس بروند، گفت الان وقتش نیست؛ چون فکر می‌کرد، اسراییل دست برتر دارد. اگر شما نگاه کنید از روز پنجم و ششم که جمهوری اسلامی ایران دست برتر پیدا کرد و موشک‌های جمهوری اسلامی ایران تعیین کننده شدند و ما به مراکز اصلی مثل موساد و خیلی جاها ضربه زدیم، اینجا بود که رژیم صهیونیستی به سراغ آمریکا رفت و از آنها خواست که به نوعی آتش بس شود.

همه مردم ضربات سهمگین موشک‌های ایران به اسراییل را به چشم خود دیدند و همه آنهایی در ایران یا جاهای دیگر دیدند، هیجان زده شدند، آیا شما هم هیجان زده بودید.

من چون شخصیت نظامی نیستم و اطلاعاتم در مورد مسائل نظامی ایران که دقیق نبود و نیست و یک شخصیت دیپلمات و سیاسی هستم، خیلی افتخار کردم. چون شما می‌دانید که به هر حال همه ما با تاریخ جنگ‌هایی که رژیم صهیونیستی با عرب‌ها داشت، آشنا هستیم. رژیم صهیونیستی در کوتاه‌ترین زمان، عملیات بسیار قوی انجام می‌داد و دولت‌های عربی را عقب می‌انداخت، جنگ‌هایی این رژیم با مصر، سوریه و اردن داشت را همه به یاد دارند. کشورهای عربی با هم ائتلاف می‌کردند با اسرائیل می‌جنگیدند؛ اما پیروز میدان و پیروز صحنه رژیم اسراییل بود. این رژیم را غرور گرفته بود و بعد هم آنقدر روی این گنبد آهنین، پیکان و ... تبلیغ کرده بودند که خیلی‌ها هم باور کرده بودند. از طرف دیگر، همه ما می‌دانیم که رژیم صهیونیستی که اسرائیل نیست. ما رژیم اسرائیل را نیابتی آمریکا می‌دانیم. آمریکایی‌ها چقدر سلاح در اختیارش قرار می‌دهند؟ چقدر سیستم پدافندی در اختیارش قرار می‌دهند؟ چقدر اسرائیل را تقویت می‌کنند؟ مشخص است که ارتش رژیم صهیونیستی، ارتش مجهزی بود. سرزمینش هم سرزمین گسترده‌ای نیست. صیانت از یک سرزمین کوچک خیلی راحت است. شما نگاه کنید که روسیه باید ۱۷ میلیون و ۳۰۰ هزار کیلومتر مربع آسمان و زمین را صیانت کند، ایران باید حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار کیلومتر مربع را صیانت کند. رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی ۲۰ هزار کیلومتر مربع را می‌خواهد صیانت کند. بله من هم هیجان زده شدم وقتی ضربات موشک‌های ایران را دیدم. واقعاً فکر نمی‌کردم که ما بتوانیم آنقدر دقیق با موشک‌های بسیار خوب به آنها ضربه بزنیم. حالا توجه کنید که هنوز نظامیان ما می‌گویند ما تنها بخشی از توان خودمان را استفاده کرده‌ایم و هنوز از توان حداکثری خود استفاده نکرده‌ایم.

در غرب، به دلیل اصرار اسرائیل، صحبت‌های زیادی در مورد این واقعیت وجود دارد که بسیاری در کشور شما از اصطلاح مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل استفاده کرده‌اند. می‌دانم که اینها فقط کلمات هستند، اما آنها علیه شما استفاده می‌شوند، انگار که شما به جای آن موشک شلیک کرده‌اید. چرا اینطور است؟ و آیا شما مقصر هستید که اجازه می‌دهید این شعار تنش‌ها را تشدید کند؟

اینجا من دو نکته خدمتتان عرض می‌کنم نکته اول درباره اینکه اصلاً این شعار چگونه در مسیر انقلاب اسلامی ما پدید آمد. در سال ۱۹۷۹ این یک شعار تحمیلی نبود که کسی ایجاد کند. این شعار به دلیل سابقه بد ایالات متحده آمریکا در ایران قبل از انقلاب در وجود ملت ایران آمد. من تا انقلاب را دارم می‌گویم. مثلاً شما می‌دانید که ما دولتی به نام دکتر مصدق داشتیم و دکتر مصدق به دنبال این بود که حقوق نفتی ایران را از انگلیس بگیرد. در آن زمان آقای مصدق اتفاقاً به آمریکا پناه برد. آمریکایی‌ها آن زمان هم برای مصدق طرح فریب اجرا کردند. یعنی مصدق از یک طرف در واشنگتن و از طرف دیگر در نیویورک بود، برای اینکه از آمریکایی‌ها بخواهد در مقابل انگلیس، کمکش کنند؛ اما آمریکایی‌ها آمدند با انگلیسی‌ها بستند و یک کنسرسیوم ایجاد کردند و سهم مساوی از انگلیسی‌ها گرفتند. پس از آن هم علیه خود آقای مصدقی که برای کمک سراغ آمریکایی‌ها رفته بود، کودتا انجام دادند و بعد هم مصدق از دنیا رفت.
دولتمردان آمریکا پس از آن نیز تا زمان انقلاب همین مسیر را ادامه دادند و جنایت کردند. این شعار خود به خود و زمانیکه که به انقلاب وارد شدیم، خودجوش در جامعه ما شکل گرفت. اما معنای این شعار مرگ بر جنایت، مرگ بر خشونت، مرگ بر حمایت از دولت‌های غیر مردمی، مرگ بر حمایت از نوکران، مرگ بر شکنجه کردن ملت ایران و مرگ بر گروگان گرفتن مردم ایران بود.
نکته دوم این است که آیا دولتمردان و ملت ایران با مردم آمریکا مشکل دارند؟ خیر ما مردم آمریکا را مثل مردم سایر دنیا می‌بینیم. ما با مردم هیچ کشوری دشمن نیستیم، ما با هیچ دین هیچ ملتی دشمن نیستیم، ما با هیچ دینی هم دشمن نیستیم. ما بر این باوریم که همه مردم دنیا باید بر اساس قواعد انسانی و حقوق بین‌الملل زندگی کنند. هیچ دشمنی بین ملت و دولتمردان ایران با مردم آمریکا وجود ندارد. دشمنی ما با سیاست‌های ایالت متحده آمریکاست. وقتی ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا به ما زور می‌گوید و توییت می‌کند که ملت ایران راهی جز تسلیم ندارند آیا این سیاست به معنای تحقیر ملت ایران هست یا نیست؟ و آیا من به عنوان یک ایرانی در مقابل این زورگویی باید موضع بگیرم یا نه؟ اینجاست که تنفر از سیاست در قالب شعار مرگ بر آمریکا بیان می‌شود. لذا ما مرگ را برای کسی نمی‌خواهیم، ما خشونت را برای کسی نمی‌خواهیم ما با ترور و تروریسم مخالف هستیم.

من گزارشی دریافت کردم که ایرانیان به رغم اختلافات از هر مذهبی که داشتند، مثل سابق از دفاع از ایران با هم متحد شدند و بسیاری از جوانانی که به حکومت انتقاد داشتند، با هم در دفاع از ایران همصدا شدند، حتی ایرانیانی که در آمریکا بودند. چه اتفاقی در ایران افتاد که همه را متحد کرد؟

گزارشی که دریافت کردید، کاملاً واقعی است. من خودم هم از راه دور دارم تعقیب می‌کنم و معتقدم ایران به سال ۱۹۷۹ برگشت. ما ایرانی ها تلاش می‌کنیم از هر تهدیدی به عنوان فرصت استفاده کنیم و فکر می‌کنیم انسان باید اینگونه باشد. تهدید همیشه وجود دارد و ما هیچ گاه نمی‌توانیم از تهدید خارج شویم؛ ولی می‌توانیم آن را به فرصت تبدیل کنیم و خدا اینکار را برای ما کرد. در طول این ۴۵ و ۴۶ سال بعد از انقلاب طبیعی بود یک سری اختلافاتی بین ما ایجاد شود، برخی‌ها از عملکردها ناراضی بودند، همین اختلافات موجب شده بود که نارضایتی‌ها ایجاد شود. اما تجاوزی که رژیم صهیونیستی و آمریکا انجام دادند، ملت را با هم متحد کرد، ما کسانی را داریم که خارج از ایران هستند و اینها از حکومت ما ناراضی بودند و دلیل خروج از کشور نیز همین بود. امروز اینها بیشترین دفاع را از ایران داشتند.

تحلیل من این است که حمله اسراییل به ایران نه تنها مردم ایران را متحد کرد، بلکه مردم کشورهای جهان که کشتار ۷۰ هزار انسان، بویژه کودکان را در نوار غزه دیده بودند، به هم نزدیکتر کرد. حتی کشورهای منطقه هم در حمایت از ایران نزدیکتر کرد.

با تحلیل شما کاملا موافق هستم. چند تا اتفاق با هم افتاد، یکی رژیم صهیونیستی با جنایات خودش در نوار غزه، دنیا را کاملا منقلب کرد. دنیا دنیای غصه‌دار و عزاداری است. ما در قرن بیست و یکم در اوج تمدن بشری، مواجه با سرزمینی سوخته و مردمی هستیم که حتی در صف دریافت آب هم با گلوله کشته می‌شوند، غذا نمی‌توانند دریافت کنند. جمعیت زیادی کشته شده و جمعیت زیادی زیر آوارها مانده است، مردم غزه از حداقل امکانات برخوردار نیستند، اصلا نمی‌شود این حرف را امروز باور کرد و با کسی گفت ما در دنیایی زندگی می‌کنیم و می‌گوییم متمدن هستیم، که وحشی‌گری وصف ناپذیری علیه یک ملتی در سرزمین کوچکی، انجام می‌شود. در کنار این فجایع، وقتی اسرائیل به کشور ما تجاوز کرد، تنفر تجاوز به ایران با تنفر از تجاوز به غزه گره خورد و در اصل ملت‌های دنیا را در کنار هم قرار دارد و در آمریکا و اروپا دیدیم، علیه تجاوز به ایران، راهپیمایی شد، کما اینکه علیه تجاوز به غزه نیز راهپیمایی شد و این اتفاق یک پدیده‌ای در جهان بود. افزون بر این دولتمردان برخی از کشورها دیدند نمی‌توانند از رژیم اسراییل حمایت کنند، البته خیلی از کشورها حمایت کردند؛ البته این کشورها می‌دانند این حمایت‌ها مورد قبول ملت‌هایشان نیست. اما کشورهای منطقه در خلیج فارس، بیشتر خوی تجاوزگری اسرائیل را فهمیدند، اینها می‌دانند که اسرائیل تک تک به سراغ عناصر مقابلش می‌رود. ما تردیدی نداریم، اگر این رژیم در گام‌های کنونی خودش موفق شود، به خدمت تک تک همین کشورهای عربی هم خواهد رسید؛ چون اسرائیل طبعش تجاوز و خشونت است. این رژیم از ابتدا طرح از نیل تا فرات را دنبال می‌کند. نیل در داخل مصر و فرات در عراق هست، به تک تک کشورها چشم دوخته، حالا یا به لحاظ سیاسی و یا اقتصادی و حتی به لحاظ نظامی می‌خواهد بر این سرزمین‌ها تسلط پیدا کند. لذا من فکر می‌کنم که ارتباط و مشورت خوبی با همسایگان داریم، از آنها به خاطر حمایت‌ از کشورمان تشکر می‌کنیم. کشورهای اسلامی در استانبول بیانیه‌های قوی دادند، روابط ما با کشورهای مختلف در حال گسترش هست.

اسرائیل و حامیانش ایران را متهم به تقویت شیعه می کند، اما ایران با حمایت از مردم غزه نشان داده اینطور نیست، نظر شما چیست؟

اساسا شیعه و سنی اختلافات اعتقادی ندارند. اختلافات اندک، مصنوعی و ساخته جریان آنگلوساکسون است که همیشه به اختلافات به ویژه قرن در ۱۹ و ۲۰ دامن زدند و تلاش کردند تا این اختلافات را گسترش دهند. اما اشتراکات ما مسلمان‌ها خیلی بیشتر از اختلافات‌ است و این را مسلمان ها کاملا می‌فهمند و شما به نکته مهمی اشاره کردید و می‌رسیم به نکته دوم که در جریان حمایت ایران از حقانیت مردم فلسطین اثبات شد که مسیر ایران تنها تقویت شیعه نیست؛ ما از فلسطینی ها حمایت می‌کنیم، آنها مگر شیعه هستند، پس ما داریم از اهل سنت حمایت می‌کنیم، اگر مسیحی هم بودند ما از آنها حمایت می‌کردیم. نکته دوم این است که ما در عراق و سوریه با تروریست‌ها جنگیدیم، در داخل عراق در مناطقی که با تروریست‌ها جنگیدیم، اتفاقا داعش در قلمرو ساکنان اهل سنت و کرد بود. داعش نتوانست به قلمرو شیعه وارد شود و شهید سلیمانی و جریان ضد تروریست، در اینجا وارد عملیات شدند و جنگیدند. بخشی از جمعیتی که شهید سلیمانی از چنگ داعش نجات داد، مسیحی، آشوری و حتی بخشی بی‌دین هستند و هیچ دین ابراهیمی را قبول ندارند؛ چرا؟ برای اینکه جمهوری اسلامی ایران معیار دارد و معیارش، دفاع از انسانیت و حق و ایستادن در مقابل ظالم هست. معیار این نیست که لشکرکشی کنیم و شیعه را تقویت کنیم. سیاست ما این نیست، ما با براداران اهل سنت تعامل داریم. در همین روسیه ۲۰ میلیون مسلمان زندگی می‌کنند که اکثر آنها غیر شیعه هستند، اینها براداران ما هستند، ما در نماز جمعه آنها شرکت می‌کنیم و با آنها غذا می‌خوریم، ما با آنها برادر هستیم. اصلا نگاه ما شیعه و سنی نیست. بنابراین تعبیر شما درست هست، رژیم صهیونیستی خبط کرد و شیعه و سنی را در کنار هم قرار داد.

این داستان در حال پخش شدن است - وب‌سایت آمریکایی آکسیوس گزارش داد که ولادیمیر پوتین ایران را به توافق با «غنی‌سازی صفر» تشویق کرده است - در حالی که مسکو این خبر را به عنوان خبر جعلی رد کرد. حقیقت چیست؟

آقای پوتین، در همان روز نخست که اسرائیل به ما تجاوز کرد، با آقای دکتر پزشکیان گفتگوی تلفنی داشتند، در طول این مدت تنها گفتگوی تلفنی آن دو بود. اما ما در جریان گفتگوهای روسیه و آمریکا هستیم و بخشی از آن را رسانه‌ای دریافت می‌کنیم، بخشی را هم دوستان روس با ما گفتگو می‌کنند و مطالبی را که وجود دارد، منتقل می‌کنند، اما روابط با روسیه، روابط خوبی است و این مطلبی را که در آکسیوس آمد، همانطور که در بیانیه وزارت خارجه روسیه هم آمد، کارزار کثیف و خبر جعلی بود و تلاش آنها در این زمان، از توازن خارج کردن جبهه مشترک ایران، روسیه، چین و کشورهای همسو با این سه است. شما که تجربه خوبی در حوزه رسانه دارید می‌دانید که آنها به نوعی می‌خواهند با دیکتاتوری و الیگارشی رسانه‌ای، القای اختلاف کنند؛ اما روابط ما با روسیه خوب است و جناب آقای دکتر عراقچی، وزیر محترم امور خارجه ما در همان ایام جنگ به مسکو سفر کردند و گفتگوهای بسیار خوبی با جناب آقای پوتین داشتند. هفته پیش آقای عراقچی با آقای لاوروف در ریودوژانیرو ملاقات کردند و این هفته در چین دیدار داشتند. این ارتباطات مرتب هستند و گفتگوها در حال انجام است.

اسراییل به کشور شما حمله کرد و شما هم پاسخ دادید، و در این میان کودکان و زنان زیادی در ایران کشته شدند، من درک می‌کنم که اسراییل شروع کننده جنگ بود، سرانجام این چه خواهد شد؟

من هم نظر شما را دارم و فکر می‌کنم که رژیم اسرائیل خوی جنایت دارد، متاسفانه مورد حمایت ناتو، آمریکا و غرب است و این رژیم نماینده اینها در غرب آسیا و خاورمیانه است؛ لذا رژیم قانون‌شکن صهیونیستی برای افزایش سلطه خود در این منطقه برنامه‌ریزی می‌کند. آنچه که انسان را در مقابل جنایات‌های این رژیم بیشتر متاسف می‌کند، صدور بیانیه‌های تهی مغز و گرفتن عکس‌های یادگاری است. جز این کار دیگری انجام نمی‌دهند. چرا جامعه ملل تشکیل شده بود؟ این سازمان با هدف جلوگیری از جنگ تشکیل شد. بعدش آمدند مجمع بین‌الملل را تاسیس کردند، اما نتوانست از جنگ جهانی دوم جلوگیری کند. پس از آن سازمان ملل متحد را بنیان گذاشتند تا از جنگ جلوگیری کنند، من از شما سوال می‌کنم، اکنون در مقابل ناتوانی سازمان‌های بین‌المللی برای جلوگیری از تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه، لبنان، سوریه و نهایتاً تجاوز به ایران، آیا در این جهان به جز قدرت، قواعدی باقی می‌ماند. آیا کسی به جز قوی باقی می‌ماند، آیا این عجز در برابر تجاوز، کشورها را به سمتی نمی‌برد که همه قوی شوند، آیا جهان را به سمت صلح مسلح نمی‌برد؟ این همه افزایش تولید تسلیحات و نظامی‌گری آیا آینده دنیا را با تهدیدهای مخاطره‌آمیزی مواجه نمی‌کند؟ سوال اینجاست. چرا در قبال این همه جنایت سکوت شد، من در اینجا تصاویری دارم. اینها کودکانی هستند که در این تجاوز به شهادت رسیدند. رژیم صهیونیستی که مدعی است ما به نظامی‌ها حمله کردیم، این تعداد کودکان خردسال شهید شدند. چهار کودک در آغوش مادرانشان به خاک سپرده شدند. بخشی از بانوانی که شهید شدند، باردار بودند. باران اشراقی در کنار احسان اشراقی، پدرش به شهادت رسید. اینها چه گناهی داشتند، مهرداد خیری، کودکی معصوم بود که به شهادت رسید، زهرا عبادی بانویی بود که در این تجاوز به شهادت رسید. من اینهایی را که برای شما آوردم تنها چند نمونه است. باید پرسید آینده جهان، به چه سمت و سویی می‌رود. چرا سازمان‌های بین‌المللی به وظایف خود عمل نمی‌کنند، چرا حقوق بین‌الملل مورد تعارض قرار می‌گیرد. حقوق بین‌الملل در جهان از بین رفت و این درد بزرگ بشر در قرن ۲۱ است که باید برای آن چاره‌اندیشی کرد.

آنها می‌گویند به این دلیل به کشور شما حمله کردند که کشور شمااز طریق نیروهای نیابتی به آنها حمله می‌کنید و شما هم می گویید اسراییل نیابتی است. نظر شما چیست؟

این واژه گروه‌های نیابتی کاملا غلط است. آن هم از رژیمی که خودش نیابتی ناتو و غرب را دارد و کاملا معلوم هست که رژیم صهیونیستی، گروه نیابتی آمریکا و غرب در غرب آسیاست. ما در سال ۱۹۷۹ انقلابی انجام دادیم و هر انقلابی یک پیامی دارد، بخشی از کشورها جذب این پیام شدند؛ حال آنکه ما برای جذب آنان، سراغشان نرفتیم. در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه عملیات‌های بسیار خوبی انجام دادیم. اکنون در دنیای اسلام بویژه دنیای عرب، مردم زیادی به ما گرایش پیدا کردند، مگر ما سراغ آنها رفتیم؟ این مردم وقتی دفاع مشروع جانانه ما را در مقابل رژیم تجاوزگر اسرائیل دیدند، به وجد آمدند. مردم دیدند بیش از سه سال رژیم صهیونیستی نوار غزه را کوبید و انسان‌های بی‌شماری را شهید کرد. این مردم دنبال کسی بودند که بر دهان این رژیم صهیونیستی بزند، ایران بر دهان این رژیم زد. این کار موجب خوشحالی مردم و گرایش آنها به ما شد. وقتی رژیم اسراییل در سال ۱۹۸۲ به لبنان تجاوز کرد و بیروت را اشغال کرد و مردم لبنان، در درون خود جریان مقاومت را شکل دادند، آیا ما به این رژیم گفتیم، لبنان را اشغال کن؟ پس از تجاوز به لبنان، دو سال از انقلاب ایران می‌گذشت؛ در آن زمان صحبت از گروه نیابتی نبود. تشکیل حزب الله در لبنان برای ایستادگی در مقابل تجاوزگری این رژیم بود. مگر رژیم صهیونیستی تجاوز و اشغال را رها کرده بود، مزارع شبعا در دست این رژیم بود. معلوم است که در آنجا مقاومت شکل می‌گیرد.

در غزه، تجاوزگری اسراییل موجب شد، مردم غزه دست به اسلحه ببرند. در نوار غزه چه کار کردند؟ چند سال این نوار غزه محاصره است؟ در سرزمین کوچکی که نه حق پرواز و نه حق ارتباط با همسایگان وجود دارد و به مثابه یک زندان روباز برای مردم آنجاست؛، مردمی که ۲۰ سال است در زندان سرباز زندگی می‌کنند، یک زمانی بالاخره خونشان به جوش می‌آید و دست به عملیات می‌زنند. اینها نیازی به دستور ندارند، رژیم صهیونیستی اشتباه می‌کند. ریشه این مقاومت‌ها در رفتار جنایتکارانه اسراییل است. اگر قرار است، چیزی درست شود، این رژیم اول باید رفتار خودش را اصلاح کند. اگر بخواهد مردم را زندانی و شکنجه کند، طبیعی است که مقاومت شکل بگیرد. در غزه حدود ۷۰ هزار نفر کشته شدند. حدود دو میلیون نفر در غزه شاهد این جنایت‌ها هستند، اینها فردایی هم دارند؛ بچه‎هایی که کشته شدن پدر، مادر، برادر و خواهران خود را دیدند، ۲۰ سال آینده چه کار خواهند کرد؟ یا باید رژیم صهیونیستی همه آنها را بکشد که نمی‌تواند یا اینها زنده می‌مانند و در آینده علیه این رژیم اسلحه به دست می‌گیرند. اینها را مقامات رژیم صهیونیستی یا درک نمی‌کنند یا خون جلوی چشم آنها را گرفته و به نوعی با پشتیبانی آمریکا و غرب می‌خواهند به پیش بروند.

گفتگوی خوب و دوستانه ای بود و شما به خوبی به سوالات پاسخ دادید. سوالی است که همیشه دوست دارم در پایان مصاحبه‌هایم با رهبران کشورهایی مثل شما بپرسم. ایران تاریخ پرسابقه و فرهنگ غنی دارد. چه چیزی در مورد کشور شما وجود دارد که اگر مردم - به ویژه غربی‌ها - از آن بازدید کنند، از شنیدن آن شگفت‌زده خواهند شد؟

ابتدا به شما یک نکته بگویم و بعد رو به دوربین پاسخ شما را بدهم. شما چون شخصیت رسانه‌ای هستید، حرف من برای شما قابل درک هست. بیشتر رسانه‌ها هستند که به دنبال تصویرسازی غیر واقعی از ایران هستند و پول این رسانه‌ها در دست چه کسانی است؟ و اینها چرا با ایران دشمنی می‌کنند؟ و چرا می‌خواهند تصویری غیر واقعی از ایران نشان دهند؟ تصویرسازی را رسانه انجام می‌دهد و همه اینها در دست دشمنان ماست. ملت ایران، ملت بسیار بزرگی است. اتفاقا اگر دنیا می‌خواهد یکی از بزرگی‌های ملت ایران را ببینید، در همین تجاوز ۱۲ روزه اسراییل به نمایش گذاشته شد و یکصدا در مقابل رژیم صهیونیستی ایستادند. حتما برخی از آنها نقدهایی را به دولتمردان ما داشتند و دارند. اینها اختلاف سلایق و نظرات داشتند، اما وقتی پای ایران به میان آمد، همه بر گرد پرچم ایران جمع شدند. ایران دارای سابقه تاریخی نیست، ایران امروز باورکردنی نیست. از پارلمان اروپا که به ایران می آمدند می گفتند پیشرفت شما باور کردنی نیست. کشور شما ۴۰ سال تحت تحریم است و تحریم‌های بسیار سخت در طول ۲۰ سال گذشته، ایرانی کشور خودش را می‌سازد، شاد است و حتی در دوران جنگ و ۱۲ روز که بسیاری از شهروندان اسرائیلی به پناهگاه‌ها می‌رفتند، ملت ایران بیرون می آمد و هم تلاش می‌کرد هموطنان آسیب دیده را نجات دهد و هم روحیه خودش را بالا می‌برد. در دوران همه‌گیری کووید ۱۹ در برخی از کشورها خیلی از فروشگاه‌ها خالی شد و بعضی فروشگاه‌ها غارت شد و مردم ماسک را از همدیگر می‌ربودند، حتی هواپیمای حامل ماسک ربوده شد، اما در داخل ایران مردم کمتر کالا خرید می‌کردند تا همه هموطنان توان خرید داشته باشند. صحنه‌های عجیبی آفریده شد. مردم در صف طولانی پمپ‌بنزین از هم پذیرایی می‌کردند. خاطره‌ای از یک پزشک ایرانی دیدم که در پست مجازی می‌گفت، رفتم نانوایی دیدم نفرات جلوتر کمتر نان می‌گرفتند تا به همه برسد. این روحیه ایرانی است و این ملت را نمی‌توان تسلیم کرد و به زانو درآورد. از راشاتودی تشکر می‌کنم که زبان حقیقت‌‎گو دارد و هم از جنابعالی ممنونم که مجری توانمندی هستید.