استاد دانشگاه مینه سوتا آمریکا می‌گوید: اگر من یک رهبر ایرانی بودم، به صورتش می‌خندیدم. ایران برای دهه‌ها پیامش واضح بوده: فقط با سایر ملت‌ها به عنوان برابر مذاکره می‌کند. به عنوان یک رهبر ایرانی، من هرگز این موضع را رها نمی‌کردم.

به گزارش سرویس بین الملل تابناک، دونالد ترامپ در گفتگویی در پاسخ به سوالی درباره ایران گفت: موضوع بعدی که درباره‌اش صحبت خواهید کرد ایران است. اینکه چه اتفاقی برای ایران خواهد افتاد. روز‌های جالبی در پیش است، این تنها چیزی است که می‌توانم به شما بگویم.

وی گفت: ما در آخرین مراحل با ایران هستیم. این دوران جالبی خواهد بود و خواهیم دید چه اتفاقی می‌افتد. اما به لحظات نهایی رسیده‌ایم — نباید بگذاریم ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد.

وی افزود: فکر می‌کنم که من می‌توانستم در عرض یک ماه پس از انتخابات دزدیده شده ۲۰۲۰ به یک توافق برسم. آنها کاملاً آماده توافق بودند، اما وقتی بایدن آمد، ایرانی‌ها او را یک آدم احمق دیدند و گفتند: «بیایید توافق نکنیم.» حق با آنها بود. بایدن تحریم‌ها را برداشت و ایران از نداشتن هیچ پولی به داشتن ۳۰۰ میلیارد دلار رسید.

ترامپ در ادامه گفت: ما با ایران در شرایطی هستیم که خیلی زود اتفاقی خواهد افتاد. ترجیح می‌دهم یک توافق صلح ببینم تا گزینه دیگر. من نه از موضع قدرت و نه از موضع ضعف صحبت می‌کنم.

وی همچنین گفت که روز چهارشنبه به آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران، نامه‌ای نوشته و او را به مذاکره دعوت کرده است.

پس از انتشار این خبر نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد به رسانه‌ها اعلام کرد که تاکنون نامه‌ای از سوی دونالد ترامپ دریافت نکرده است.

خبرنگار تابناک در گفت‌و‌گو با پروفسور «ویلیام بیمن» استاد دانشگاه مینه سوتا آمریکا به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می‌خوانید.

پروفسور ویلیام اورمان بیمن (William O. Beeman) استاد دانشگاه مینه سوتا است. وی همچنین از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ ریاست بخش خاورمیانه انجمن مردم شناسی آمریکا را برعهده داشته است. بیمن پیشتر مدیر گروه مطالعات خاورمیانه در دانشگاه براون (Brown) در ایالت رودآیلند و استاد مردم شناسی و مطالعات آسیای شرقی این دانشگاه نیز بود. وی دکترای مردم شناسی را از دانشگاه شیکاگو در سال ۱۹۷۶ دریافت کرد و به خاطر نوشتن چندین جلد کتاب و بیش از ۱۰۰ مقاله علمی در مورد پویش‌های ارتباطات در ایالات متحده، ایران و ... بسیار مشهور است.

*دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، در مصاحبه‌ای با فاکس بیزینس اعلام کرد که نامه‌ای به آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر ایران نوشته و از او برای مذاکره دعوت کرده است. این در حالی است که ایران قبلاً اعلام کرده بود آماده مذاکره با دولت ترامپ است، اما ترامپ با امضای یک یادداشت ریاست‌جمهوری، فشار حداکثری را علیه ایران فعال کرد. آیا منطقی است که ایران تحت فشار مذاکره کند؟

بیایید در مورد انگیزه‌های ترامپ شفاف باشیم. پرزیدنت اوباما جایزه صلح نوبل را برد. این چیزی است که ترامپ می‌خواهد؛ بنابراین او تمام حرکات پوچ و بی‌فکرانه را انجام می‌دهد تا سعی کند مشکلات بین‌المللی را حل کند و به عنوان یک «صلح‌ساز» دیده شود. اما اشتباه نکنید. او به صلح علاقه‌ای ندارد. او به جایزه صلح نوبل علاقه دارد.

اما ترامپ به دیپلماسی هم علاقه‌ای ندارد. او می‌خواهد مردم را وادار کند تا به خواسته‌هایش تسلیم شوند. این پشت پرده پیشنهاد او به آیت‌الله خامنه‌ای است. سناریوی ترامپ این است که ایران را وادار کند تا به توافقی تسلیم شود که در آن ترامپ شرایط را دیکته می‌کند. او فکر می‌کند که ایران فقیر، مستاصل و مایل است که به سمت او بیاید و برای نوعی توافق التماس کند. اگر من یک رهبر ایرانی بودم، به صورتش می‌خندیدم. ایران برای دهه‌ها پیامش واضح بوده: فقط با سایر ملت‌ها به عنوان برابر مذاکره می‌کند. به عنوان یک رهبر ایرانی، من هرگز این موضع را رها نمی‌کردم.

 *رئیس‌جمهور ترامپ همچنین در همان مصاحبه اعلام کرد که اگر با ایران به توافق نرسند، گزینه دیگری (گزینه نظامی) فعال خواهد شد. او همچنین اشاره کرد که ما در لحظات پایانی با ایران هستیم. به نظر شما مهلت ممکن برای رسیدن به توافق از نظر او چیست؟

بله، البته، ترامپ یک زورگو است. او در صورت عدم اطاعت مردم، تهدید به اقدام نظامی می‌کند. این همان روشی است که او در سیاست داخلی ایالات متحده نیز پیش می‌برد. او یک قدرت‌طلب است. ایران همیشه در برابر این نوع فشار مقاومت کرده است و من شک دارم که رهبران ایران مرعوب شوند.

*روسیه اخیراً اعلام کرده است که آماده است تا مذاکرات بین ایران و ایالات متحده را تسهیل کند. موضوع ایران نیز در مذاکرات مسکو و واشنگتن مطرح شده است. منافع روسیه در پیشنهاد این موضوع چیست و آیا روسیه از موضوع ایران به عنوان اهرمی علیه ایالات متحده استفاده خواهد کرد؟

روسیه می‌تواند در دنیای ترامپ به عنوان یک میانجی عمل کند؛ و ایران می‌تواند از این به نفع خود استفاده کند. روسیه از قرن نوزدهم میلادی خواسته است که کنترل ایران را در دست بگیرد؛ بنابراین یک میانجی بی‌طرف نیست. ایران می‌تواند از روسیه به عنوان یک واسطه استفاده کند، اما باید بسیار مراقب باشد که توسط انگیزه‌های روسیه فریب نخورد. روسیه یک میانجی خیرخواه و بی‌طرف نیست. آنها انتظار دارند از هر توافقی که در میانجی‌گری آن کمک می‌کنند، سود ببرند.

*در اقدامی نادر، تهران یک روز پس از دیدار سرگئی لاوروف از ایران، مورد یک قطعنامه ضد روسی در سازمان ملل رای ممتنع داد. از سوی دیگر، برخی رسانه‌های محافظه کار در ایران میانجی‌گری روسیه برای مذاکرات بین ایران و ایالات متحده را زیر سؤال بردند. معنای این رویداد‌ها چیست؟ برخی استدلال می‌کنند که در طول دیدار لاوروف از ایران، ممکن است از ایران خواسته شده باشد که نه تنها در مورد موضوع هسته‌ای، بلکه در مورد مسائل منطقه‌ای و دیگر موضوعات نیز با ایالات متحده مذاکره کند.

من به ندرت با رسانه‌های تندرو در ایران موافق هستم، اما آنها در مورد شک به روسیه و انگیزه‌هایش درست می‌گویند. لاوروف قابل اعتماد نیست. ایران واقعاً می‌تواند از مذاکرات با میانجیگری روسیه بهره‌مند شود، اما فقط با احتیاط شدید و مهارت دیپلماتیک.

*برخی استدلال می‌کنند که مطرح کردن موضوع ایران در مذاکرات روسیه و ایالات متحده به مسکو اجازه می‌دهد تا از آن به عنوان اهرمی علیه ایالات متحده استفاده کند. از سوی دیگر، روسیه مذاکرات فعلی ایران با اروپا را تحمل نمی‌کند. در چنین شرایطی، به نظر شما بهترین جایگزین برای ایران در مورد مذاکرات چیست؟

روسیه در یک بازی طولانی مدت علیه ایالات متحده بازی می‌کند که در آن ترامپ یک «احمق مفید» است، به قول یک اصطلاح قدیمی در سیاست روسیه. ایران باید مقاومت کند که به عنوان یک مهره در این بازی استفاده شود. اگر روسیه قرار است نقش میانجی را بازی کند، مزایای آن برای ایران باید از ابتدا کاملاً روشن باشد. به عنوان مثال، هیچ کس نمی‌خواهد که بندرعباس به یک پایگاه نظامی روسیه تبدیل شود.