درباره هدف سفر این هفته لاورف وزیر خارجه روسیه به تهران مطالبی گفته شد که جنبه‌ ظاهری و تبلیغاتی داشتند. این سفر کاملاً سیاسی بود و طبق گمانه‌زنی‌ها با دو موضوع مرتبط بود، معامله بزرگ روسیه با آمریکا و روابط آینده آمریکا با ایران.
روش خبررسانی نادرستی که در بخش دولتی ما وجود دارد که البته جدید نیست ولی برای نظام جمهوری اسلامی زیبنده نیست اینست که محتوای واقعی بسیاری از سفرها، دیدارها و مذاکرات اعلام نمی‌شود و مطالب دیگری در خبرها می‌آیند که ربطی به محتوا ندارند این روش باید تغییر کند زیرا اولاً اعتماد مردم به دستگاه‌های دولتی را از بین می‌برد و ثانیاً مردم را به دور شدن از رسانه‌های خودی و روی آوردن به رسانه‌های بیگانه تشویق می‌کند و اینها خسران‌های بزرگی هستند.
نکته مهم دیگر جایگاه جمهوری اسلامی ایران است که نباید خود را به این یا آن قدرت شرقی یا غربی سنجاق کند به ویژه آنکه این قدرت‌ها نشان داده‌اند قابل اعتماد نیستند. سیدعباس عراقچی وزیر خارجه کشورمان در کنفرانس خبری با وزیر خارجه روسیه در روز سه‌شنبه گفت: «در موضوع هسته‌ای با همکاری و هماهنگی دوستان خود در روسیه و چین حرکت می‌کنیم و مواضع خود را هماهنگ می‌کنیم».
این، یکی از اشتباهات وزارت خارجه است که بعد از تجربیات زیاد هنوز هم به دولت‌هائی اعتماد می‌کند و می‌خواهد ایران را به آنجا سنجاق کند که در جریان برجام، در جنگ اوکراین و در ماجرای سوریه و در موضع جزایر سه‌گانه ایرانی خلیج فارس نشان دادند که قابل اعتماد نیستند. حالا هم که پوتین بر سر اوکراین و زلنسکی با ترامپ معامله کرده و تجربه رفتار او با ایران در ماجرای سوریه نشان داد به او نمی‌توان اعتماد کرد، اشتباه بزرگی است که گفته شود در موضوع هسته‌ای با آنها هماهنگ می‌شویم! از بدیهیات است که ترامپ وقتی اینهمه امتیاز به پوتین در مورد اوکراین می‌دهد بطوری که حتی اروپای متحد خود را می‌رنجاند و طرد می‌کند، از او درباره ایران امتیاز می‌خواهد و می‌داند طرف او اهل معامله است و به خاطر منافع خود حاضر است پشت هر کشوری را خالی کند. چرا وزارت خارجه ما اشتباهات خود در سوریه، افغانستان و اوکراین را یکبار دیگر در مواجهه با روسیه تکرار می‌کند؟ جمهوری اسلامی چرا نباید خودش بی‌واسطه وارد مذاکره شود و قدرتمندانه درصدد احقاق حقوق خود باشد تا بار دیگر از باصطلاح «دوستان خود» رکب نخورد؟
در جنگ اوکراین متجاوز بودن روسیه امری غیرقابل انکار است. با اینحال چرا وزارت خارجه ایران به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در مورد محکوم کردن این تجاوز آشکار رای موافق نداد؟ ایران نباید زمان را از دست بدهد به ویژه در شرایط کنونی که اروپا با آمریکای ترامپ مشکل دارد و ما می‌توانیم از این هردو قطب قدرت غربی امتیازات مورد نیازمان را بگیریم. در روابط بین‌الملل، تعامل با غرب لازم نیست به معنای نفی تعامل با شرق باشد. ما می‌توانیم در عین ارتباط با غرب با شرق هم ارتباط داشته باشیم و خودمان را به هیچکدام هم سنجاق نکنیم. برای تحقق چنین هدفی نباید فرصت ارزشمند امروز را از دست داد. ما فرصت‌های زیادی را از دست داده‌ایم و باید بپذیریم که حالا دیگر فرصتی برای اشتباه کردن نداریم.

*روزنامه جمهوری اسلامی

  تعداد بازديدها: 150

    نسخه قابل چاپ