یادگار امام  گفت: کتابخانه ملی با توجه به قدرت و جایگاه خود و به ویژه از آن رو که کمتر از سایر نهادها در معرض اتهام جانبداری است،  می‌تواند کمک بزرگی به تاریخ‌نگاری شفاف انقلاب کمک کند. راه آن نیز تاریخ‌نگاری تک نفره نیست، بلکه تکیه بر گستره وسیع نقل‌های موجود تا پیش آن فقدان تمام راویان است. مثلا از بازاری‌ها و افراد مختلف بپرسید شما 12 بهمن کجا بودید؟ چنین اقداماتی به ضبط یک واقعیت کمک می‌کند.

به گزارش خبرنگار جماران، حجت‌الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی عصر امروز طی سخنانی در دیدار با رئیس، معاونان و جمعی از کارکنان سازمان اسناد و کتابخانه ملی، این سازمان را مجمموعه ارزشمندی از میراث فرهنگی و تاریخی ایران دانست و با بیان اینکه تاریخ از لحظه وقوع هر حادثه‌ای شروع می‌شود، افزود: یکی از ویژگی‌های «تاریخی شدن» این است که زاویه نگاه گوینده از آن لحظه متفاوت می‌شود. بسیار کار سختی است که انسان در جای دیگری قرار بگیرد؛ اگر بخواهید زاویه نگاه او را بفهمید باید در فضای ذهنی او قرار بگیرید. بسیاری از کسانی که تاریخ‌های شفاهی را بیان کرده‌اند، خود در صحنه‌ وقایع حاضر نیستند، اما همه ماجرا را به عنوان شخصیت اول روایت می‌کنند. در چنین شرایطی، گوینده اگر مغرض هم نباشد، مشاهدات و انتزاعات مفهومی را از زاویه نگاه خودش بیان می کند.

وی با اشاره به عظمت حادثه انقلاب اسلامی و بازیگران متعدد آن، بر توجه به زاویه نگاه افراد خارج از این میدان تأکید کرد و گفت: بر اثر یک ماجرای تبلیغی حساب شده، کار به جایی رسیده که القاء می کنند ملت ایران در سال 1357 متوجه نبود چه کار می‌کند؛ الحمدلله همه چیز خوب بوده و جنونی به مردم دست داده و رژیم را از بین برده اند! اما سوال این است که اگر واقعا همه چیز خوب بود، چرا این کار را کردند؟! این مسیر آرام آرام به سمت می رود که انقلابیون اصلا تعداد زیادی نبودند که اگر فیلم‌ها و عکس‌ها نبودند، حتما این را هم می‌گفتند و ادعا می کردند اینها چهار-پنج هزار نفر بودند که شلوغ کردند! نقطه اول انکار و بعد تحقیر و تحریف است تا در نهایت روایت دیگری از انقلاب ارائه دهند.

وی گفت: کتابخانه ملی با توجه به قدرت و جایگاه خود و به ویژه از آن رو که کمتر از سایر نهادها در معرض اتهام جانبداری است،  می‌تواند کمک بزرگی به تاریخ‌نگاری شفاف انقلاب کمک کند. راه آن نیز تاریخ‌نگاری تک نفره نیست، بلکه تکیه بر گستره وسیع نقل‌های موجود تا پیش آن فقدان تمام راویان است. مثلا از بازاری‌ها و افراد مختلف بپرسید شما 12 بهمن کجا بودید؟ چنین اقداماتی به ضبط یک واقعیت کمک می‌کند. افراد دیگری هم هستند که از زاویه دیگری به ماجرا نگاه می‌کنند. مثلا جنگ تحمیلی که تمام شد، یک فرصت بسیار مناسبی بود که ما از افسران عراقی خاطره بگیریم تا مشاهدات خود را حکایت کنند.

سید حسن خمینی در پایان گفت: کتابخانه ملی با توان، سلامت و سرمایه اعتمادی که پشتوانه خود دارد، می‌تواند این کار را انجام دهد. اگرچه دیر شده، ولی کماکان امکان آن هست؛ ممکن است 5 سال یا 10 سال یا 15 سال دیگر امکانش نباشد، چون ما به نسل های بعدی انقلابیون می رسیم و از نسل اول یاران امام و انقلاب عبور می کنیم و به ندرت کسانی را پیدا می‌کنیم که بتوانیم بگوییم اینها جزو تأثیرگذاران دهه‌های 50 و 60 بوده اند.