عصر ایران؛ یک عضو هیأت رییسهٔ مجلس شورای اسلامی گفته است در جلسهٔ‌ غیر علنی امروز مجلس درباره پیوستن یا نپیوستن به اف‌ای‌تی‌اف (گروه ویژۀ اقدام مالی برای مقابله با تروریسم و پول‌شویی) تصمیمی گرفته نشد بلکه تنها برای بحث و تبادل نظر بود و جایی که باید تصمیم بگیرد مجمع تشخیص مصلحت نظام است.آقای نادری گفته در این مرحله مجلس در مقام تصمیم‌گیری نیست.  

  البته گروه ویژۀ اقدام مالی مثل سازمان تجارت جهانی یا بریکس نیست که بگوییم پیوستیم یا نه. توصیه‌هایی دارد که اگر همه را رعایت کنیم آنان نیز به دیگران توصیه می‌کنند با ایران تبادل مالی داشته باشند و اگر رعایت نکنیم به دیگران توصیه می‌کنند همکاری نداشته باشند و اصطلاحاً در فهرست سیاه قرار می‌دهند.

  این نوشته هر چند اشاراتی به اف‌ای‌تی‌اف دارد و  گویاترین تعبیر همان است که هم ما قبلا نوشته بودیم و هم رییس جمهور در مناظره‌های انتخاباتی گفت -  اف‌ای‌تی‌اف مثل فیفاست-  ولی نکتۀ مهم‌تری به این بهانه مد نظر است.

   آن تنبیه بدان سبب که اگر قواعد فیفا را نپذیری نمی‌توانی با کشورهای دیگر مسابقه بدهی و از امکانات فیفا یا فدراسیون جهانی برخوردار باشی. اگر توصیه‌های اف‌ای‌تی‌اف را هم اجرا نکنی نمی‌توانی با دیگران به آسانی تبادل مالی داشته باشی و حالا چین و روسیه هم در زمره همین دیگران‌ شده‌اند و بنابراین پیش‌بینی می‌شود این بار مجمع تشخیص مصلحت موافقت کند.

  در واقع نوبت قبل هم علنا مخالفت نکرده بود بلکه در هیأت عالی آن گیر افتاده بود و بیرون نمی‌آمد و پزشکیان بعد سال‌ها توقف در آن ایستگاه از رهبری خواست تا دستور دهند دوباره بررسی شود.

  هر چند ناگزیر از اشاراتی به اف‌ای‌تی‌اف هستیم ولی غرض، موضوع دیگری است که در ادامه خواهد آمد و طبعا از عنوان هم این انتظار در مخاطب شکل گرفته است.

  آن اشاره هم این که آقای مجید انصاری معاون حقوقی رییس جمهوری نکته متفاوتی گفت که آن هم جای بحث یا تأمل دارد. این که: "در حال حاضر پیوستن به اف‌ای‌تی‌اف مطرح نیست و اشتباهی دارد صورت می‌گیرد زیرا می‌خواهیم ما به دو کنوانسیونی بپیوندیم که کل دنیا پیوسته در حالی که در اف‌ای‌تی‌اف ۴۹ کشور عضوند.  پس اف‌ای‌تی‌اف با این دو کنوانسیون تفاوت دارد و آنچه  مطرح است پالرمو و سی‌اف‌تی است. با پذیرش این دو، ما بخشی از توصیه‌ها را انجام می‌دهیم و مسایل دیگر می‌ماند و اگر نتوانیم مسألۀ تحریم‌ها را حل کنیم اف‌ای‌تی‌اف حلّال مشکلات نخواهد بود."

  عجالتا کاری به نتایج این پیوستن یا قبول یا اصرار بر جدا افتادن از دنیا نداریم.    آنچه مد نظر این نوشته است موضوع دیگری است. مردم در سال های 92 و 96 رییس جمهوری انتخاب کردند (حسن روحانی) و او دو بار دولتی تشکیل داد و در آن دو دولت هم لوایح پیوستن به اف ای تی اف یا همین ها که آقای انصاری نام برد تصویب و به مجلس ارایه شد. مجلس دهم هم آنها را تصویب کرد. به شورای نگهبان رفت. چرا به شورای نگهبان می رود؟ برای این که ببینند با شرع و قانون اساسی ناسازگار نباشد و اساسا این نهاد تعبیه شد تا عرف بر شرع برتری نگیرد و متشرعین نگران نباشند مثلا یک روز در مجلس تصویب شود شرب خمر آزاد است. یا نمایندگان قانونی تصویب کنند که با قانون مادر مغایر باشد. مثلا دریافت شهریه برای مدارس ابتدایی اجباری شود در حالی که مطابق قانون اساسی باید رایگان باشد.

   اگر شورای نگهبان تأیید نکرد و باز مجمع تشخیص مصلحت نظام تعبیه شده تا این بار نه بر اساس عرف (مجلس) و شرع (شورای نگهبان) که بر پایه مصلحت تصمیم بگیرد.

   مشهورترین مثال ردِ قانون کار در شورای نگهبان بود با این توجیه که رابطه کارگر و کارفرما در شرع بر اساس اجیر و موجر است و شرع درباره رابطه اجیر و موجر ضلع سوم (دولت) نمی‌شناسد و مشخص بود که در حال حاضر نمی توان به این سیاق عمل کرد و کارگر را اجیر و کارفرما را موجر دانست و مجمع بر اساس مصلحت قانون کار را تصویب کرد.

در این فقره اما قانون در هیأت عالی نظارت بر سیاست های کلی مجمع متوقف شد! منتها  قرار بود مجمع گره گشایی کند اما یک هیأت عالی درست شده که عملا به شورای نگهبان دوم بدل شده است.

   اینها همه در حالی است که از رییس مجلس شورای اسلامی که به مدت یک سال برای اداره مجلس انتخاب می شود به عنوان رییس قوه مقننه یاد می کنند در حالی که قوه مقننه در ایران پاره پاره است و در مجلس منحصر نیست. چون هم مجمع تشخیص عملا قانون گذاری می کند و هم شورای نگهبان می تواند وتو کند و هم تازگی‌ها هیأت عالی مجمع بالای سر مجلس اند و تازه شوراهای متعدد موازی مجلس هم هستند.

   با ترکیب مجلس فعلی و استظهار آن به اقلیت البته خوب است که شوراهای دیگر هم هستند و در موضوع قانون حجاب هم دیدیم همان ها به داد رسیدند!

   حالا روند کار را دوباره مرور کنیم. عین سخنان اخیر آقای قالیباف در یزد از این قرار است:

   مجلس دهم اف‌ای‌تی‌اف را تصویب کرد.به خاطر همین از نظر قانونی این مجلس نمی‌تواند به این مسأله وارد شود. آیین نامۀ مجمع تشخیص هم اجازه نمی‌داد دوباره بررسی شود. آقای رییس جمهور اما از رهبری خواستند اجازه دهند دوباره در مجمع بررسی شود.

   ملاحظه می‌کنید؟ آنچه دولت روحانی و مجلس دهم تصویب کرده قاعدتا باید در شورای نگهبان هم تأیید و به قانون تبدیل و اجرا می‌شد اما در مجمع تشخیص گیر کرد و هیأت عالی آن مخالفت کرده و حالا دوباره به خاطر تنگناهایی که در مبادله مالی با دنیا و حتی با روسیه و چین ایجاد خواهد شد قرار است تصویب شود.

  این روند طولانی و فرساینده را برخی با فرمان‌های اجرایی دونالد ترامپ در روزهای اول استقرار دوباره مقایسه می کنند ولی یک قیاس دیگر هم خالی از لطف نیست.

   در قیاس یاد شده رییس جمهور ایران درگیر آن است که پاسخ استعلام مدیران را دریافت کند یا جواد ظریف را به خاطر جرم او در 40 سال قبل ( تولد فرزند در آمریکا در دوران مأموریت دیپلماتیک و تابعیت قهری) در دولت نگاه دارد و اف ای تی اف را به جریان بیندازد و ترامپ قلم برمی دارد و به عنوان منتخب مردم فرمان صادر می کند. فرمان پشت فرمان.

   حالا به 74 سال قبل بازمی گردیم. 17 اسفند 1329 کمیسیون نفت پیشنهاد دکتر مصدق برای ملی شدن صنعت نفت را به اتفاق آرا تأیید کرد. فقط یک هفته بعد یعنی 24 اسفند 1329 در صحن علنی مجلس شورای ملی تأیید شد. تنها 5 روز بعد در 29 اسفند در مجلس سنا تصویب و به قانون بدل شد. 29 اسفند هم طبعا در آن موقع تعطیل نبود!

 همان 29 اسفند 1330 قانون شد و آنچه حسین علا نخست وزیر در 10 اردیبهشت 1330 به شاه ارایه داد تا توشیح کند در واقع طرح 9 ماده ای قانون ملی شدن صنعت نفت بود که دکتر مصدق به عنوان شرط قبول نخست وزیری مطرح  کرده بود.

  تازه به فرض زمان قطعیت قانون را همان 10 اردیبهشت بدانیم باز کمتر از 2 ماه می شود.

  حالا می رسم به اصل مطلب. تصور کنید قرار بود برای ملی شدن صنعت نفت ایران هم روندی طی شود که برای اف‌ای‌تی‌اف تا کنون طی شده:

   اول در دولت. بعد در مجلس. آنگه در شورای نگهبان ایراد بگیرند. برای حل مشکل به مجلس برگردد. دوباره در شورای نگهبان. حالا سر از مجمع تشخیص درآوردکه اختلافات را رفع کند. منتها مجمع تشخیص مصلحت نظام هم مثل بزرگراه صدر دو طبقه شده و یک طبقه بالای مجمع که همان هیأت عالی است اف‌ای‌تی‌اف را مسکوت گذاشت و در جریان مناطره ها آقای پورمحمدی به نقل از سعید جلیلی و در حضور خود او گفت که در حاشیه مجمع به او گفته اگر قرار بود غیر روحانی اجرا کند مخالفتی نداشتند و جلیلی هم تکذیب نکرد.

  حالا احتمالا در جلسه امروز نمایندگان توجیه شده اند که بعد از تصویب محتمل آن در مجمع شلوغ بازی در نیاورند چون برای کار مالی با چین و روسیه هم نیاز به اجرای تمام توصیه هاست.

    رییس جمهوری که نه می‌تواند مانند رییس جمهوری آمریکا طی چند روز 50 مهم فرمان اجرایی صادر کند و هر تصمیم او در یک شورا گیر و قفل است و باید برای رفع فیلترینگ از خوان شورای عالی فضای مجازی بگذرد و برای حذف شرط معدل در کنکور از خوان شورای عالی انقلاب فرهنگی اگر بخواهد لایحه بدهد هم سرنوشت همین در انتظار است که وقتی مجلس دهم با روحانی همراه بود و تصویب کرد هم قانون نشد چه رسد به حالا که رییس مجلس رقیب انتخاباتی او بوده و اکثر نمایندگان حامی رقیب دیگر او.

  در این فضا پزشکیان البته روحیه خود را حفظ کرده و در محافل عمومی قرآن و نهج البلاغه و تازگی‌ها وصیت نامه امام را می‌خواند و گاهی به یکی دو کتاب مورد علاقه ارجاع می‌دهد و استناد می‌کند و در اندرونی قدرت از رهبری اجازه می گیرد قانونی دوباره بررسی شود یا مجوزی بگیرد تا برای انجام تعهدات دولت پولی از صندوق ذخیره ارزی بردارد.

  به سبک سینمایی ها فلاش بک: 16 اسفند 1329 نخست وزیر رزم‌آرا ترور شد. اعضای کمیسیون نفت در مجلس شورای اسلامی همان روز پیشنهاد دکتر مصدق را برای ملی شدن نفت که در چند سطر تنظیم شده بود امضا کردند و یک هفته بعد مجلس شورا تصویب کرد و یک هفته بعد هم سنا و قانون شد. امضای نهایی شاه در 10 اردیبهشت 1330 را هم چه حساب کنیم و چه مربوط به 9 ماده ای بگذاریم باز کمتر از دو ماه می شود.

  اکنون اما از پایان مجلس دهم هم 5 سال گذشته و هنوز بر سر اف‌ای‌تی‌اف بحث است!

    این روند را بگذارید کنار حرف دیگر آقای قالیباف در همان یزد که 12 هزار قانون داریم و 8500 فقره آنها منسوخ است و باید 3500 قانون باقی بماند تا این واقعیت هم اضافه شود که تازه نتیجه این همه صرف وقت شده تصویب 8500 قانون منسوخ و در واقع 8502 فقره چون در دولت پزشکیان دو مورد از مهم‌ترین آنها هم منسوخ شده! 

    باری، اصل حرف درباره روند قانون گذاری است که یک لایحه در مجلس دهم تصویب می‌شود و امروز در مجلس دوازدهم به نمایندگان توضیح دادند چرا باید تأیید شود! تازه اعلام شده به مجلس ربطی ندارد و در مجمع باید تصمیم گیری نهایی صورت پذیرد.

خبر خوب البته این است که قاعدتا باید شمارش معکوس تصویب پیوستن به آن یا قبول توصیه های باقی مانده شروع شود.