مسابقات جهانی وزنه‌برداری قرار است ماه آینده به میزبانی بحرین برگزار شود تا محکی تازه برای ملی‌پوشان وزنه‌برداری ایران باشد که در ماه و سال‌ اخیر چندان حال‌و‌روز خوشی نداشته‌اند. فدراسیون وزنه‌برداری که چندی پیش به‌ واسطه گنجاندن اسامی افراد عجیب‌و‌غریب در فهرست اعزامی به مسابقات جوانان اسپانیا حسابی وارد حاشیه شده، این روزها اردوی تیم ملی را در کیش برگزار کرده و امیدوار است برخلاف آخرین دوره که فقط دو وزنه‌بردار دستشان به مدال رسید، روزهای بهتری را تجربه کنند. فارغ از این مورد اما وزنه‌برداری ایران اخیرا با چالش جدیدی روبه‌رو شده که پای یکی از نام‌آورترین‌های این رشته را به میان کشیده است: کیانوش رستمی. کیانوش مدال‌آور المپیکی ایران است که سروصدای زیادی در این رشته به‌ واسطه مدال‌هایش به راه انداخت. او البته به غیر از دو مدالی که برای ایران در بازی‌های المپیک داشته، اسمش را هم‌زمان در مسیر دیگری هم سر زبان انداخته است: ورزشکار‌سالاری. رستمی که به‌ واسطه درخشش در بازی‌های المپیک حسابی مورد توجه قرار گرفته بود، در رفتاری عجیب‌و‌غریب با اعلام اینکه سرمربیان وقت وزنه‌برداری را قبول ندارد، هم‌زمان با حضور در تیم ملی، از تمرین‌کردن با سرمربیان وقت سر باز می‌زد. او اعتقاد داشت به‌تنهایی علم و دانش کافی را دارد و نیازی به مربی ندارد. البته برای اعزام‌های خارجی هم به‌جای سرمربی، برادر او اعزام می‌شد تا او بتواند از این طریق به وزنه‌زنی‌اش ادامه دهد. همین رفتار ولی آهسته‌آهسته زمینه سقوطش را فراهم کرد و او به واسطه اوت‌کردن‌های مکرر و نرسیدن به حد نصاب ممکن، از تیم ملی ایران کنار گذاشته شد. البته کیانوش حاضر به پذیرش چنین اتفاقی نبود و اعتقاد داشت عمدا او را از تیم ملی کنار گذاشته‌اند. رستمی حتی در بازه‌ای تصمیم گرفت به مسئولان اصلی مملکت هم نامه بنویسد و شرح حال دهد که با وجود توانایی برای کسب افتخار برای ایران، اجازه نمی‌دهند او در تیم ملی وزنه بزند. این طرف ماجرا ولی روایت به پیچیدگی چیزی که کیانوش به آن اشاره می‌کرد نبود. بعد از تغییرات در کادر مدیریتی و فنی وزنه‌برداری، به‌صراحت عنوان شد وزنه‌برداری رشته‌ای رکوردی است و هر نفر که رکورد بهتری داشته باشد می‌تواند عضو تیم ملی شود. کیانوش ابتدا حاضر به پذیرش چنین داستانی نبود ولی بعدها پذیرفت در رکوردگیری شرکت کند. نتیجه فاجعه‌آمیز بود و نتوانست به حد نصاب برسد. به همین دلیل او دوباره به تیم ملی نرسید. درست از همان روز تا‌به‌الان، رستمی وارد مسیر دیگری شده و همان‌طورکه از پیش هشدار داده بود، حالا قرار است تبعه کشور دیگری شود و برای آنها وزنه بزند. این مورد دیگر چندان امر پوشیده و پنهانی نیست. او به قرار با مسئولان ورزش کوزوو به توافق رسیده و قرار است از این به بعد زیر پرچم این کشور وزنه بزند. البته هم‌زمان جزئیاتی هم از قرارداد او با کوزوویی‌ها منتشر شده که ظاهرا 10‌ساله است و مادامی که بتواند وزنه می‌زند و بعد سرمربی همان کشور می‌شود. اینجا اختلاف‌نظر اصلی شکل گرفته؛ چراکه برای حضور در مسابقات جهانی بحرین و وزنه‌زدن زیر پرچم کوزوو، نیاز به رضایت‌نامه از طرف ایران دارد. کیانوش قراردادش را طبق گفته خودش منعقد کرده و حتی در چند استوری از این خبر داده که تبعه کشور کوزوو شده ولی فدراسیون جهانی ظاهرا برایش این مورد قابل قبول نیست. آنها می‌گویند برای ثبت این قرارداد باید رضایت‌نامه‌ای از طرف ایران داشته باشند که حضورش در این مسابقات بلامانع است. دلیلش این است که مدت‌زمان لازم برای دوری یک ورزشکار از تیم ملی یک کشور هنوز سپری نشده. کیانوش می‌گوید پنج ماه دیگر با ایران قرارداد دارد و ازهمین‌رو این رضایت‌نامه نقشی کلیدی ایفا می‌کند. فدراسیون ولی می‌گوید کیانوش قبل از صحبت‌کردن با ما با کوزوویی‌ها قرارداد بسته و این تخلف را رقم زده است. ماجرا وقتی عجیب‌تر می‌شود که فدراسیون حاضر نیست به کیانوش رضایت‌نامه بدهد و می‌گوید از اینجا به بعد دست مسئولان بالاتر است تا به این پرونده ورود کنند. کیانوش هم گفته حتی اگر رضایت‌نامه نداشته باشد به عنوان ورزشکار آزاد در مسابقات بحرین شرکت می‌کند و وزنه می‌زند. او گفته در این مورد با مسئولان فدراسیون جهانی صحبت کرده و نظر مثبت آنها را هم دارد. همین دوپارگی باعث شده پای احمد دنیامالی، وزیر ورزش دولت پزشکیان، نیز به این ماجرا باز شود. ورود او ولی نه‌تنها کمکی به حل این پرونده نکرده، بلکه مسیر تازه‌تری را باز کرده است. دنیامالی می‌گوید به کیانوش پیشنهاد داده در ایران بماند و همچنان برای تیم ملی وزنه بزند، البته به شرط شرکت در رکوردگیری: «جلسه‌ای با او داشتم و گفتم که همه‌نوع امکانات را برایش در کرمانشاه فراهم می‌کنیم. حتی گفتم خودم مسئول پیگیری کارهایش می‌شوم تا هر خواسته‌ای مثل حقوق یا مربی خوب دارد‌ فراهم شود. رستمی به من گفت با یک کشور صحبت کرده و حتی قرارداد هم امضا کرده است. یک نسخه از این قرارداد در اختیار ما قرار گرفت که در حد یک موافقت‌نامه غیرحقوقی بود. من باز هم به کیانوش گفتم که برای تیم ملی ایران وزنه بزند، به شرطی که حد نصاب‌های لازم برای ورود به تیم ملی را داشته باشد. او در المپیک اخیر شرکت نکرده و به‌هر‌حال باید طبق ضوابط و قوانین فدراسیون پیش برود». بخش مبهم ماجرا ولی دقیقا انتهای اظهارنظر وزیر ورزش است؛ دنیامالی بدون اشاره به اینکه با درخواست تغییر تابعیت رستمی موافقت می‌شود یا خیر، گفته: «کیانوش رستمی عزیز ماست. او دو مدال در المپیک گرفته و ما همچنان از او پشتیبانی می‌کنیم». حالا با فرمول جدیدی که برای کیانوش چیده شده، مسئله پیچیده‌تر شده است؛ فدراسیون وزنه‌برداری می‌گوید او جایی در تیم ملی ندارد، وزیر ورزش خواسته او زیر پرچم ایران وزنه بزند و کیانوش می‌گوید تبعه کوزوو شده و قرار است در مسابقات جهانی با پرچم این کشور حاضر شود. همه این اختلاف‌نظرها در شرایطی است که فدراسیون جهانی وزنه‌برداری هم ظاهرا تبعه‌شدن کیانوش رستمی را پذیرفته؛ چراکه در تازه‌ترین فهرستی که برای مسابقات جهانی منتشر کرده اسم کیانوش رستمی در ابتدای فهرست وزن 96 کیلو دیده می‌شود ولی به‌جای اسم ایران، نام کوزوو مقابل کشور او قرار گرفته است. همین مسئله به‌خوبی روشن می‌کند که اختلاف‌نظر او با فدراسیون هنوز حل نشده است.

*شرق