دولت‌های عربی با آنچه در اجلاس سرانشان در منامه بحرین گفتند و مقرر کردند نشان دادند کاملاً از نفس افتاده‌اند و بی‌خاصیت شده‌اند.
مهم‌ترین حرفی که سران کشورهای عربی، اعم از مرتجعین و متجددین، در اجلاس منامه بحرین گفتند این بود که در غزه باید آتش‌بس برقرار شود و راه برای اجرای طرح دو کشوری در فلسطین هموار گردد. دبیرکل سازمان ملل هم که در این اجلاس شرکت کرده بود مثل همیشه از آنچه ظرف 7 ماه اخیر در غزه اتفاق افتاده اظهار تاسف کرد تا حقوق ماهیانه حدود 30 هزار دلاری که می‌گیرد حلالش باشد!
اجلاس سران عرب در بحرین درست در زمانی برگزار شد که تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به «رفح» شروع شده و علیرغم هشدارهای پیاپی بین‌المللی و مخالفت‌های مردمی در سراسر جهان با این تجاوز، سران رژیم صهیونیستی اعلام کرده‌اند این تنها نقطه باقیمانده از نوار غزه را نیز با خاک یکسان خواهند کرد. اگر اجلاس منامه قرار بود خاصیتی داشته باشد، می‌بایست تصمیمی جدی و عملی می‌گرفت که به موجب آن، رژیم صهیونیستی و حامیانش به ویژه دولت آمریکا وادار به توقف جنایات علیه مردم غزه و خودداری از حمله به رفح می‌شدند. متاسفانه در بیانیه پایانی این اجلاس، سران عرب به تکرار شعارهای بی‌پشتوانه‌ای از قبیل اینکه نیروهای حافظ صلح باید در فلسطین مستقر شوند، اسرائیل از از رفح عقب‌‌نشینی کند و امکان کمک‌رسانی به مردم غزه باید فراهم شود اکتفا کردند. تاسف بالاتر اینکه در این بیانیه از رژیم صهیونیستی در قبال اقدامات شجاعانه مردم یمن که مانع عبور کشتی‌های اسرائیلی و کشتی‌های حامل سلاح و کالا برای رژیم صهیونیستی از مسیر دریای سرخ و عرب می‌شوند حمایت کرده و صریحاً اعلام کردند «آزادی دریانوردی در دو دریای سرخ و عرب باید تضمین شود. حملات علیه کشتی‌ها و تهدید علیه کشتیرانی و تجارت بین‌المللی را به شدت محکوم می‌کنیم».
این خواسته اخیر، آشکارا وابستگی سران عرب به رژیم صهیونیستی را نشان داد، زیرا محکوم کردن ممانعت از عبور کشتی‌های اسرائیلی و کشتی‌های حامل سلاح و کالا برای رژیمی که در غزه مشغول نسل‌کشی است و به هیچیک از قوانین بین‌المللی کمترین اعتنائی نمی‌کند دقیقاً همان چیزی است که این رژیم می‌خواهد. در مورد بدون پشتوانه بودن شعارهای دیگر سران عرب در بیانیه پایانیشان نیز همین بس که دولت آمریکا بلافاصله بعد از اجلاس سران عرب اعلام کرد ارسال سلاح به اسرائیل را از سر می‌گیرد و خود رژیم صهیونیستی نیز حملاتش به رفح را تشدید کرد. مهم‌تر اینکه در مورد طرح دو کشوری برای فلسطین، همه دیدند که وقتی مجمع عمومی سازمان ملل با رای بالا به عضویت کشور مستقل فلسطین رای داد و از شورای امنیت این سازمان خواست الزامی بودن آن را تصویب کند، نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل در برابر چشمان حیرت‌زده اعضاء این سازمان منشور سازمان ملل را به داخل دستگاه خردکن انداخت و آن را نابود کرد تا سرکش بودن این رژیم نسبت به تصمیمات بالاترین مجامع جهانی را به نمایش بگذارد. نماینده این رژیم اشغالگر و جنایتکار علاوه بر این اقدام گستاخانه و غیرقانونی، به نمایندگان کشورهای عضو سازمان ملل در حضور خود آنان اهانت کرد و چند بار خطاب به آنان به خاطر رای دادن به عضویت کشور مستقل فلسطین در سازمان ملل گفت «شرمتان باد.»
اشتباه بزرگ سران عرب و هرکس که تصور می‌کند با ادامه موجودیتی به نام اسرائیل می‌توان برای منطقه خاورمیانه صلح و ثبات پیش‌بینی کرد اینست که ماهیت ضدبشری، ضدقانونی و نژادپرستانه رژیم صهیونیستی را نادیده می‌گیرند. حتی اگر 75 سال جنایت مستمر صهیونیست‌ها در فلسطین، لبنان، سوریه، اردن و کل منطقه خاورمیانه را هم به حساب نیاوریم، همین جنایاتی که در هفت ماه و نیم اخیر در غزه و کرانه غربی مرتکب شده‌اند کافی است نشان دهد وجود رژیم صهیونیستی شرارت محض است و هیچ راهی غیر از نابودی این رژیم برای تامین صلح و ثبات در منطقه وجود ندارد. کسانی که نظری غیر از این دارند، ماهیت رژیم صهیونیستی را نمی‌شناسند.