تاريخ انتشار: 12 اسفند 1402 ساعت 23:27:03
علی لاریجانی در اندیشه ورود به مجلس خبرگان؟!

آرمان ملی – مطهره شفیعی: عرصه سیاست ایران از ابتدا شاهد حضور سیاستمدارانی بوده که برخی از آنها برای کسب نام، چندی وارد این عرصه می‌شوند و پس از مدتی در سکوت خارج می‌شوند.

برخی از آنها عامل تغییرات اساسی هستند و برخی دیگر مانند علی لاریجانی در هر زمانی لازم باشد به میدان می‌آید و نقش آفرینی می کند حتی اگر هنوز برای ردصلاحیتش در انتخابات ریاست جمهوری 1400 شاکی باشد. خانواده لاریجانی در دل سیاست به دنیا آمده‌ و تا امروز در این عرصه حضور دارند. صادق، باقر،  جواد و علی برادرانی هستند که سمت‌های مهمی در کشور داشته و دارند و از معتمدان نظام محسوب می‌شوند. شرایط کشور البته بعضا سبب تغییراتی در روحیات و رفتار آنها شده است مانند علی لاریجانی که به هیچ عنوان قابل مقایسه با علی لاریجانی دهه‌های 70 و 80 نیست. شاید تصور شود ردصلاحیت او در انتخابات ریاست جمهوری سبب شد تا اظهارات متفاوتی داشته باشد وپس از آن تصمیم دارد به علی لاریجانی دهه‌های قبل بازگردد که این ادعا محلی از اعراب ندارد.  علی لاریجانی دور از کرسی‌های رسمی قدرت مانند ریاست مجلس یا ریاست صداوسیما به راحتی به ارایه دیدگاه‌هایش می‌پردازد و ابایی از قضاوت شدن ندارد. اظهارات اخیر او درباره مجلس خبرگان این شائبه را ایجاد کرد که او چندان به حضور در این مجلس بی ‌میل نیست.

لاریجانی از مجلس نمایندگان تا مجلس خبرگان

لاریجانی که 12 سال ریاست مجلس را برعهده داشته، اکنون از احتمال ورود برخی افراد به مجلس  نگران است چنانکه دیروز با بیان اینکه وکیل‌الدوله زیان‌آور و حتی لفظ آن رنج آور است، تاکید کرد: « وکیل‌الدوله بودن به معنای با مردم نبودن است. بین اینکه مجلس چوب لای چرخ دولت نگذارد یا وکیل‌الدوله باشد، زمین تا آسمان تفاوت وجود دارد.»   علی لاریجانی دیروز درباره مجلس خبرگان به ارایه دیدگاه‌هایی پرداخت و گفت: «شاید نیاز باشد که در آینده مجلس خبرگان چند ضلعی شود یعنی برای خبرویت رهبری، تسلط ایشان در مسائل اجرایی و مدیریتی و آشنایی با مسائل بین‌المللی باید خبرگان دیگری وجود داشته باشد.» عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور رهبر انقلاب، درباره انتخابات مجلس خبرگان و اینکه چرا باید کمبود فقیه در مجلس خبرگان داشته باشیم، گفت: تصور من این است که خبرگان در آینده باید از این که فقط فقها در آن حضور داشته باشند، در بیاید چرا که وظیفه مهم مجلس خبرگان تعیین رهبری است. یک مولفه رهبری در جامعه ایران، فقاهت است، یک مولفه دیگر آن مدیر و مدبر بودن، سررشته‌دار بودن در سیاست داخلی و خارجی است. باید افراد خبره و با تجربه در مجلس خبرگان باشند، فقیه بودن رهبر را باید فقها تشخیص بدهند، اما در ابعاد دیگر باید افراد دیگری باشند که نظر بدهند. اما قانون اساسی همین است که ترکیب مجلس خبرگان از فقهاست. وی ادامه داد: شاید نیاز باشد که در آینده مجلس خبرگان چند ضلعی شود یعنی برای خبرویت رهبری، تسلط ایشان در مسائل اجرایی و مدیریتی و آشنایی با مسائل بین‌المللی باید خبرگان دیگری وجود داشته باشد و از زیر نظر فقها خارج شود. من نمی‌گویم فقهای امروز با این امر هم آشنایی داشته باشند، اما صرف فقیه بودن دلالت بر این ندارد که صحنه بین‌المللی را به خوبی می‌شناسند یا مسائل اجرایی و نیاز‌های مدیریتی را به خوبی می‌شناسند. لذا، افراد خبیر باید باشند. عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد: ضمنا این بحث برای الآن نیست، چون در قانون اساسی نوشته که باید فقها باشند. شرایط امروز کشور از اول انقلاب در سال ۵۷ تا به امروز، از یک فراز و فرود‌هایی برخوردار بوده است. زمانی که از مجلس اول خبرگان تا به امروز را مشاهده می‌کنید، افراد خیلی ممتازی در آن وجود داشت که برخی‌هایشان به رحمت خدا رفتند و برخی دیگر بنابر هر دلایلی نیامدند. من قبول دارم که فقهای روشنی در حوزه و در استان‌ها هستند که برازنده است برای مجلس خبرگان بیایند. برخی از این فقها به بداخلاقی‌ها در جامعه اعتراض دارند. لاریجانی گفت: مدتی قبل، رهبری درباره این مسئله تذکر دادند و این بداخلاقی‌ها، فضای سیاسی کشور را از آن حالت عمومی درآورده است. انتخابات یک جشن ملی است و نباید در آن افسردگی وجود داشته باشد. انتخابات یک جایی است که ملت سرنوشت خود را در آن رقم می‌زنند، زمانی که این مسئله با بداخلاقی و بددهنی همراه می‌شود، دو تا مشکل ایجاد می‌کند. او ادامه داد: مشکل اول، ایجاد گرفتاری ذهنی برای کل جامعه است و دیگر اینکه افراد معنون روی کار نمی‌آیند چرا که به این بداخلاقی‌ها اعتراض دارند. گاهی هم سختگیری‌ها و رفتار‌های نهاد‌های حکومتی باعث ایجاد این مشکل می‌شود که نمونه‌های آن وجود دارد. همچنین، مشاور رهبر انقلاب گفت: به طور کلی باید این فهم وجود داشته باشد که اگر تضارب افکار و سلایق مختلف در جامعه وجود نداشته باشد، نهاد‌های حکومتی نحیف می‌شوند. باید بپذیریم که اختلاف نظر در جامعه ما وجود دارد و یک حسن است. ارسطو شاگرد افلاطون بود، افلاطون بسیار وحدت‌گرا بود و معتقد بود که یک فکر باید در حکومت باشد. اما ارسطو می‌گوید؛ «تلاش شما برای ایجاد وحدت در حکومت دوتا خسارت دارد؛ یک خسارت این است که زمانی که شما روی یک ارزش فشار می‌آورید، ایجاد واکنش می‌کنید.» این حرف درستی است و مرحوم آقای مطهری هم بر این باور است که؛ یکی از اشکالاتی که حکومت‌ها را از بین خواهد برد، این نیست که بر باطل سوارند، بلکه اصرار بر یک ارزش و نسیان از سایر ارزش‌ها باعث سقوط حکمرانی‌ها می‌شود. وی افزود: ایراد یا خسارت دومی که ارسطو مطرح می‌کند، این است که ویژگی اصلی مدینه، تکثر آراست. زمانی که شما برای یکی کردن آرا در مدینه فشار می‌آورید، عملا مدینه را به دهکده تبدیل کردید. یعنی حسن نیست و شما در روایات دارید که مستحب است انسان‌ها در شهر زندگی کرده و بزرگ شوند. چرا؟ چه تفاوتی شهر با روستا دارد؟ فرق آن در تکثر آراست. یعنی افراد با آرای مختلف آشنا می‌شوند. در جامعه ما، اینکه بخواهیم تکثر آرا را مدام کم کنیم برای حکومت حسن نیست. حکومت باید تکثر آرا را بپذیرد و جا برای آن باز کند.

  تعداد بازديدها: 243
   


 



این مطلب از نشانی زیر دریافت شده است:
http://fajr57.ir/?id=99212
تمامي حقوق براي هیئت انصارالخميني محفوظ است.